marrana
Del grèc marasmós, derivat de maraínō.
[mar'rano] França (Bearn) - Gascon : escotar « marrana »
Nom comun
marrana femenin
- Magror extrèma causada per una malautiá.
- Epidemia.
- Malastre.
- → Etimologia de completar. (Ajustar)
[maɾːaːna]
Nom comun
marrana masculin
Forma del dialèct d’Urmia parlat en Armenia. L'ortografia latina es aquela que fuguet utilizada dins las annadas 1930.