mare

/ˈmaɾə/, /ˈmaɾə/ (oriental), /ˈmaɾe/, /ˈmaɾe/ (occidental)

Espanha (Vila-real) : escotar « mare »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
mare	mares
[ˈmaɾə]	[ˈmaɾəs]

mare femenin

1. Maire.

Derivats

• marastra

Anglés Etimologia

Del anglés ancian mere, miere.

Prononciacion

/mɛə/, /mɛə/

Estats Units d'America (Nòva Jersey) : escotar « mare »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
mare	mares
[mɛə]	[mɛəz]

mare

1. Èga.
2. Fig. Marrit esperit, cachavièlha.

Istriòt Etimologia

Del latin mater.

Prononciacion

/ˈmare/, /ˈmare/

Nom comun

mare masculin

1. Maire.

Referéncias

• Goran Filipi, Barbara Buršić Giudici, 1998, Istriotski lingvistički atlas. Atlante linguistico istrioto, Znanstvena udruga Mediteran, Pula.

Italian Etimologia

Del latin mare.

Prononciacion

/ˈmaɾe/, /ˈmaɾe/

Itàlia (Monopoli) : escotar « mare » Itàlia : escotar « mare »

Sillabas

ma | re (2)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
mare	mari
[ˈmaɾe]	[ˈmaɾi]

mare masculin

1. Mar.

Ladin Etimologia

Del latin mater.

Prononciacion

[?]

Nom comun

mare femenin

1. Maire.

Nòta

Forma del dialècte de Selva de Cadore.

Referéncias

• Dizionario Italiano - Ladino Selvano

Sard Etimologia

Del latin vermis.

Prononciacion

[?]

Nom comun

mare masculin

1. Mar.

Nòta

Forma del sard comun.

Referéncias

• Dizionario italiano – sardo