polar
De latin polāris.
/puˈlaɾ/, provençau /puˈlaʀ/ França (Bearn) : escotar « polar »
po|lar
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | polar | polars |
| [puˈlaɾ] | [puˈlaɾes] | |
| Femenin | polara | polaras |
| [puˈlaɾo̞] | [puˈlaɾo̞s] | |
polar
- (geografia) Qu'es pròche dels pòls, que ten rapòrt amb los pòls del mond.
- (figurat) Fregissim.
- (fisica) Que ten un rapòrt als pòls d’un aimant, d’un corrent electric.
- (quimia) Que se rapòrta als pòls d'unas moleculas avent la natura d’un dipòl electrostatic.
- (matematicas) Relatiu a un pòl.
De latin polāris.
/ˈpəʊlə(ɹ)/
po|lar
Adjectiu
polar
Nom comun
polar (plural: polars)
De latin polāris.
- Oriental: central /puˈɫar/, balear /poˈɫa/, /puˈɫa/
- Occidental: /poˈɫaɾ/
po|lar
Adjectiu
polar invariable (plural: polars)
De latin polāris.
/poˈlaɾ/
po|lar
Adjectiu
polar invariable (plural: polares)
De policier
/pɔlaʁ/
po|lar
Nom comun
polar masculin (plural: polars)
- Diminutiu de roman policièr
De latin polāris.
Portugal /puˈlaɾ/, Brasil /poˈlaɾ/
po|lar
Adjectiu
polar invariable (plural: polares)