hvis

hvis (bokmål/riksmål/nynorsk)

1. konjunksjon som knyttar saman to ledd der det eine er eit vilkår

   Jeg kommer hvis du ber meg.

2. om det andre leddet manglar, kan ordet uttrykkje eit ynskje. Samsvarar nokonlunde med om

   Hvis du bare hadde bedt meg.

• viss (bokmål/nynorsk)

Av nedertysk wes

om

• «hvis» i nettutgaven av Bokmålsordboka / Nynorskordboka.
• «hvis» i Det Norske Akademis ordbok (NAOB).

hvis

1. pronomen som nyttast til å spørja. Samsvarar nokonlunde med kven sin.
   • Lille kat,
     lille kat,
     lille kat på vejen.
     Hvis er du,
     hvis er du?
     Jeg er sgu min egen! 
     – Gruk, Piet Hein

   Hvis hustru er du?

2. (litterært) pronomen som nyttast til å uttrykkja eigedomsforhold. Samsvarar nokonlunde med kven sin.

   Mannen, hvis hustru jeg har forført, bor her.

Av norrønt hvess, eigeform av hva.