straf

• Geluid:  straf    (hulp, bestand)
• IPA: / strɑf / (1 lettergreep)

• straf

• In de betekenis van ‘stijf, krachtig’ voor het eerst aangetroffen in 1401. Het substantief met de betekenis "maatregel ter vergelding" dateert van ruim een eeuw later (ca. 1557). Waarschijnlijk is het substantief afgeleid van het gelijkluidende bijvoeglijk naamwoord, of van het werkwoord. Uiteindelijk waarschijnlijk ontleend aan Middelhoogduits strafe. ^[1][2]
• Etymologisch verwant met o.a. Fries straf, Oudnoords stjarfi. Binnen het Nederlands misschien met strepen en/of met stropen of sterven, maar geen van deze etymologische verbanden is erg zeker. Er zijn evenmin cognaten buiten het Germaans bekend. Mogelijk verder te herleiden tot Indo-Europees *strēpōn-, maar ook deze laatste vorm is alleen maar speculatief.^[3]

de straf v / m

1. (juridisch) onprettige maatregel of behandeling ter vergelding van een misdaad of overtreding

   ▸ Gelukkig werd er alleen wiet gevonden, dat wel geconfisqueerd werd maar waar verder geen straffen voor werden uitgedeeld.^[4]

2. (figuurlijk) een vervelende ervaring in het algemeen

   ▸ Het moest geen straf zijn om zuinig te leven, maar juist een leuke ervaring.^[4]

straf

1. onbuigzaam, star
2. streng, strikt, weinig vrijheid toelatend

   • Een straf beleid. 

3. krachtig, sterk [1]

   • Straffe koffie. 

4. sterk [3], weinig geloofwaardig

   • Straffe verhalen. 

5. strak
6. geconcentreerd, onafgewend

   • Iemand straf aankijken. 

7. bars, grof [5], ruw [2]

straf

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van straffen
   

   • Ik straf. 

2. gebiedende wijs van straffen
   

   • Straf! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van straffen
   

   • Straf je? 

• Het woord straf staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "straf" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

straf

1. straf

straf

1. straf, streng

   «'n Strawwe winter.»

   Een strenge winter.

straf

1. overgankelijk straffen

   «Sy vroulike aansig is sagter en eerder beïnvloedend as strawwend.»

   Zijn vrouwelijk aspect is zachter en eerder beïnvloedend dan straffend.