stengel

• Geluid:  stengel    (hulp, bestand)

• sten·gel

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘deel van een plant’ voor het eerst aangetroffen in 1573 ^{[1] [2]}

de stengel m

1. (plantkunde) langgerekt en stevig orgaan van een vaatplant dat water en voedingstoffen vervoert

   • De stengel kan rond, hoekig en geribd, gevleugeld, glad, hol of gevuld zijn. 

• kaasstengel, rietstengel, rotanstengel, soepstengel, zeikstengel

• stengelbengel, stengelknol, stengelknoop, stengelrank, stengelsla, stengelui, stengelvezel

• Het woord stengel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stengel" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.