luis

• Geluid:  luis    (hulp, bestand)
• IPA: / lœys / (1 lettergreep)
  • (Noord-Nederland): /lœʏ̯s/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /lœːs/

• luis

• van Middelnederlands luus, in de betekenis van ‘insect’ voor het eerst aangetroffen in 1285; cognaat met Engels louse en Duits Laus ^{[1] [2] [3]}

de luis v / m

1. (dierkunde) benaming voor verschillende meestal vleugelloze insecten die parasiteren op dieren en planten

• huismijt

• Beter een luis in de pot dan helemaal geen vlees

• Dat is een hongerige luis

• Er kan geen luis over zijn lever lopen of hij reageert

• Hem loopt een luis over de lever

• Hij wordt van de luizen opgevreten

• Hij zit in de luizen

• Leven als een luis op een zeer hoofd

• Magere luizen bijten het hardst

• Men kan van een luis niet meer nemen dan zijn leven

• Vertrek met je luizen

• Zijn eigen luizen bijten hem

• Zo arm als een luis

• Zo kaal als een luis

• Zo veeg zijn als een luis op een kam

• nog geen luis hebben om dood te drukken

luis

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van luizen
   

   • Ik luis. 

2. gebiedende wijs van luizen
   

   • Luis! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van luizen
   

   • Luis je? 

luis

1. partitief van de stellende trap van lui

• Het woord luis staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "luis" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

luis

1. tweede persoon meervoud tegenwoordige tijd (presente) van luir