insigne
- in·sig·ne
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘onderscheidingsteken’ voor het eerst aangetroffen in 1730 [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | insigne | insignes |
| verkleinwoord |
het insigne o
- Onderscheidingsteken voor rang of verdienste
- Een Vice-admiraal draagt een insigne met 3 sterren.
- Na het tonen van relevante vaardigheden kreeg de welp het insigne spoorzoeken.
- Het woord insigne staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "insigne" herkend door:
| 94 % | van de Nederlanders; |
| 90 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "insigne" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be