beharing

 

• Geluid:  beharing    (hulp, bestand)

• be·ha·ring

• afleiding van haar met het voorvoegsel be- met het achtervoegsel -ing^[1]

de beharing v

1. de verzameling haren die de huid van mens of dier bedekken

   • Barazite verscheen na afloop voor de camera, in zijn bezwete voetbaltenue. Eén grassprietje plakte op zijn voorhoofd, in contrast met zijn zwarte beharing. Over de rotsfeer in de kleedkamer kwam hij tegen verslaggever Jan Joost van Gangelen met een mooie zin: „Kisten vliegen door de lucht, woorden vallen.”^[2] 

• vacht, haargroei

• Het woord beharing staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "beharing" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.