aezel
- IPA: /ˈæːzɐɫ/ (Etsbergs)
aezel m
- (Hooglimburgs), (onevenhoevigen) ezel
- (Hooglimburgs) het bezig zijn
| enkelvoud | meervoud | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
| nominatief | aezel | - | aezelke | - | aezeler | - | aezelkes | - |
| genitief | aezels | - | aezelkes | - | aezeler | - | aezelkes | - |
| locatief | aezeles | - | aezeleske | - | aezelese | - | aezeleskes | - |
| datief | aezele | - | aezelke | - | aezeler | - | aezelkes | - |
| accusatief | aezel | - | aezelke | - | aezeler | - | aezelkes | - |