Albrecht II van Beieren

Albrecht II van Beieren (1368 - Kelheim 21 januari 1397) was stadhouder van het hertogdom Beieren-Straubing (1387-1397), in de regering van zijn vader hertog Albrecht I, hertog van Straubing-Holland. Hij behoorde tot het huis Wittelsbach.

Albrecht was de tweede zoon van Albrecht I van Beieren en Margaretha van Brieg. Waar hij geboren is, is onbekend. Wel is bekend dat hij opgroeide in Straubing, als voorbereiding van zijn bestuur over het hertogdom Beieren-Straubing. Zijn vader woonde voornamelijk in Den Haag, de hoofdstad van Straubing-Holland. Een reis tussen Straubing en Den Haag duurde in die tijd 3 à 4 weken. Er bestond een regelmatig verkeer tussen beide steden van het rijk.

Van 1387 tot zijn dood was Albrecht II stadhouder van het hertogdom Beieren-Straubing.^[1] Zijn vader was formeel de hertog doch liet het bestuur volledig over aan zijn zoon. Albrecht II was 19 jaar toen hij het bestuur in Straubing overnam. Hij organiseerde er feesten en jachtpartijen. Tevens verfraaide hij de stad. De hertogelijke burcht werd onder zijn bestuur uitgebouwd. Hij startte met de bouw van de Sint-Jakobskerk de Karmelietenkerk, alsook met de bouw van de stadstoren van Straubing. Onder zijn bestuur werd Straubing een tweede hoofdstad van Straubing-Holland, naast Den Haag.^[2]

Aan de opsplitsing van het naburige hertogdom Beieren-Landshut door zijn neven (1392) nam hij niet deel. Hij hield zich afzijdig van disputen met Beierse neven. In 1393 bezocht hij koning Wenceslaus in Praag. Hij onderhield goede relaties met zijn vader in Den Haag.

Aan de leeftijd van 29 jaar stierf hij op terugreis naar Straubing, in Kelheim. Hij keerde naar huis terug, nadat hij met zijn vader tegen de Friezen gevochten had. Zijn oudere broer Willem VI van Holland volgde hem op. Zijn jongere broer, Jan van Beieren, schonk hem later een graf in de Karmelietenkerk in Straubing.^[3] Albrecht II is de enige heerser van Straubing-Holland die in Straubing begraven is.