[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Uber Cup

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Uber Cup geldt als het officieuze wereldkampioenschap voor vrouwelijke landenploegen in het badminton. Het evenement dankt zijn naam aan bedenker Betty Uber, die vond dat er voor vrouwen een toernooi vergelijkbaar met de sinds 1949 gehouden Thomas Cup voor mannenteams moest komen. Acht jaar later won de vrouwenploeg van de Verenigde Staten de eerste Uber Cup.

De Uber Cup werd van 1957 tot 1984 om de drie jaar gehouden. Het toernooi vindt sinds dat moment tegelijkertijd met de Thomas Cup om de twee jaar plaats. Het evenement wordt sinds die tijd ook wel Thomas & Uber Cup genoemd, omdat de eindfases zich gelijktijdig afspelen.

Huidige opzet (vanaf 2014)

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Aan de eindronde nemen zestien landen deel, die zich plaatsen op basis van de wereldranglijst voor landen.
  • De zestien landen worden in vier poules van vier landen verdeeld, die ieder één keer tegen de andere landen uit hun groep spelen. Ieder duel bestaat uit vijf partijen (driemaal enkelspel, tweemaal dubbelspel) die één punt per stuk opleveren, zowel in de groepswedstrijden als in het vervolg van het toernooi.
  • De beste twee landen van elke poule plaatsen zich voor de kwartfinales.
  • In de kwartfinales speelt iedere nummer één uit de poulefase tegen een nummer twee uit de poulefase. Zowel de kwart-, halve- als hele finale wordt gespeeld volgens het knock-outsysteem.

Van 2010 tot 2012

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Aan de eindronde nemen twaalf landen deel, die zich daarvoor eerst in hun eigen regio (Afrika, Azië, Noord- en Zuid-Amerika, Europa of Oceanië) plaatsen.
  • De laatste twaalf worden in vier poules van drie landen verdeeld, die ieder één keer tegen de andere landen uit hun groep spelen. Ieder duel bestaat uit vijf partijen (driemaal enkelspel, tweemaal dubbelspel) die één punt per stuk opleveren, zowel in de groepswedstrijden als in het vervolg van het toernooi.
  • De beste twee landen van elke poule plaatsen zich voor de kwartfinales.
  • In de kwartfinales speelt iedere nummer één uit de poulefase tegen een nummer twee uit de poulefase. Zowel de kwart-, halve- als hele finale wordt gespeeld volgens het knock-outsysteem.

Van 2004 tot 2008

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Aan de eindronde nemen twaalf landen deel, die zich daarvoor eerst in hun eigen regio (Afrika, Azië, Noord- en Zuid-Amerika, Europa of Oceanië) plaatsen.
  • De laatste twaalf worden in vier poules (A, B, C en D) van drie landen verdeeld, die ieder één keer tegen de andere landen uit hun groep spelen. Ieder duel bestaat uit vijf partijen (driemaal enkelspel, tweemaal dubbelspel) die één punt per stuk opleveren, zowel in de groepswedstrijden als in het vervolg van het toernooi.
  • De vier nummers een van de poules plaatsen zich voor de kwartfinales.
  • De nummers twee en drie uit iedere poule spelen tegen de nummers twee en drie uit de andere poules om nog vier plaatsen in de kwartfinales. A2 speelt tegen B3, B2 tegen A3, C2 tegen D3 en D2 tegen C3.
  • In de kwartfinales speelt iedere nummer één uit de poulefase tegen een ploeg die zich via de kruisfinales geplaatst heeft. Zowel de kwart-, halve- als hele finale wordt gespeeld volgens het knock-outsysteem.

Van 1984 tot 2002

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Aan de eindronde nemen acht landen deel.
  • De beste twee landen van elke poule plaatsen zich voor de halve finales.
  • Van 1984 tot en met 1988 wordt er ook een wedstrijd voor de derde plaats gespeeld.

Het systeem waarin iedere ontmoeting tussen twee landen uit vijf partijen bestaat, is er sinds 1984. Van 1957 tot en met 1978 bestond een ontmoeting uit zeven partijen, in 1981 uit negen.

Editie Jaar Organiserende stad Land
I 1957 Lancashire Vlag van Engeland Engeland
II 1960 Philadelphia Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
III 1963 Wilmington Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
IV 1966 Wellington Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
V 1969 Tokio Vlag van Japan Japan
VI 1972 Tokio Vlag van Japan Japan
VII 1975 Jakarta Vlag van Indonesië Indonesië
VIII 1978 Auckland Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
IX 1981 Tokio Vlag van Japan Japan
X 1984 Kuala Lumpur Vlag van Maleisië Maleisië
Editie Jaar Organiserende stad Land
XI 1986 Jakarta Vlag van Indonesië Indonesië
XII 1988 Kuala Lumpur Vlag van Maleisië Maleisië
XIII 1990 Tokio Vlag van Japan Japan
XIV 1992 Kuala Lumpur Vlag van Maleisië Maleisië
XV 1994 Jakarta Vlag van Indonesië Indonesië
XVI 1996 Hongkong Vlag van Hongkong Hongkong
XVII 1998 Hongkong Vlag van Hongkong Hongkong
XVIII 2000 Kuala Lumpur Vlag van Maleisië Maleisië
XIX 2002 Guangzhou Vlag van China China
XX 2004 Jakarta Vlag van Indonesië Indonesië
Editie Jaar Organiserende stad Land
XXI 2006 Tokio Vlag van Japan Japan
XXII 2008 Jakarta Vlag van Indonesië Indonesië
XXIII 2010 Kuala Lumpur Vlag van Maleisië Maleisië
XXIV 2012 Wuhan Vlag van China China
XXV 2014 New Delhi Vlag van India India
XXVI 2016 Kunshan Vlag van China China
XXVII 2018 Bangkok Vlag van Thailand Thailand
Jaar Goud Winnaar Zilver Zilver Brons Brons
1957 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Vlag van Denemarken Denemarken Vlag van India India
1960 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Vlag van Denemarken Denemarken Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
1963 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Vlag van Engeland Engeland Vlag van Indonesië Indonesië
1966 Vlag van Japan Japan Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Vlag van Engeland Engeland
1969 Vlag van Japan Japan Vlag van Indonesië Indonesië Vlag van Engeland Engeland
1972 Vlag van Japan Japan Vlag van Indonesië Indonesië Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Vlag van Denemarken Denemarken
1975 Vlag van Indonesië Indonesië Vlag van Japan Japan Vlag van Canada Canada
Vlag van Engeland Engeland
1978 Vlag van Japan Japan Vlag van Indonesië Indonesië Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van Denemarken Denemarken
1981 Vlag van Japan Japan Vlag van Indonesië Indonesië Vlag van Engeland Engeland
Vlag van Canada Canada
1984 Vlag van China China Vlag van Engeland Engeland Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
1986 Vlag van China China Vlag van Indonesië Indonesië Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
1988 Vlag van China China Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Vlag van Indonesië Indonesië
1990 Vlag van China China Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Vlag van Indonesië Indonesië
Vlag van Japan Japan
1992 Vlag van China China Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Vlag van Zweden Zweden
Vlag van Indonesië Indonesië
1994 Vlag van Indonesië Indonesië Vlag van China China Vlag van Zweden Zweden
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
1996 Vlag van Indonesië Indonesië Vlag van China China Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
Vlag van Denemarken Denemarken
1998 Vlag van China China Vlag van Indonesië Indonesië Vlag van Denemarken Denemarken
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
2000 Vlag van China China Vlag van Denemarken Denemarken Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
Vlag van Indonesië Indonesië
2002 Vlag van China China Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Hongkong Hongkong
2004 Vlag van China China Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Vlag van Denemarken Denemarken
Vlag van Japan Japan
2006 Vlag van China China Vlag van Nederland Nederland Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Chinees Taipei Chinees Taipei
2008 Vlag van China China Vlag van Indonesië Indonesië Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
Vlag van Duitsland Duitsland
2010 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Vlag van China China Vlag van Japan Japan
Vlag van Indonesië Indonesië
2012 Vlag van China China Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Vlag van Thailand Thailand
Vlag van Japan Japan
2014 Vlag van China China Vlag van Japan Japan Vlag van India India
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
2016 Vlag van China China Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Vlag van India India
Vlag van Japan Japan
2018 Vlag van Japan Japan Vlag van Thailand Thailand Vlag van China China
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
  • China nam voor de Uber Cup van 1984 niet deel aan het toernooi.
  • De Sudirman Cup, eenzelfde soort toernooi voor gemengde ploegen
  • De Thomas Cup, eenzelfde soort toernooi voor mannenploegen