Tigri-gebied

Het Tigri-gebied, in Guyana ook wel de New River Triangle, is een gebied dat zowel door Suriname als door Guyana wordt opgeëist. Het gaat om de zone tussen in het westen de Boven Corantijn (New River genoemd door Guyana) en in het oosten stroomafwaarts de Koetari en Coeroenie, tot aan de monding in de Corantijn, de grensrivier tussen Guyana en Suriname die uitmondt in de Atlantische Oceaan.

In 1969 werd het gebied militair ingenomen door Guyana, op het moment dat Suriname zich met onderwijsstakingen in een politieke crisis bevond die uiteindelijk leidde tot de val van het kabinet-Pengel II.^[1] Het wordt sindsdien vanuit Guyana bestuurd. In 1971 hebben premier Jules Sedney en zijn Guyanese ambtsgenoot Forbes Burnham vergeefse onderhandelingen gevoerd in Trinidad. Ze kwamen overeen dat het gebied gedemilitariseerd zou worden, maar die afspraak is Guyana niet nagekomen.^[2] In Suriname wordt het gebied beschouwd als deel van het Coeroenie-ressort in het district Sipaliwini, terwijl het voor Guyana behoort tot de regio East Berbice-Corentyne. Het gebied wordt sinds 1871 betwist door Suriname en Guyana.

Acarai

Kasjoe

Oronoque

Sakuru

Aramatau

Guianas, met Suriname in het midden

Het Engels-Nederlandse verdrag van 1814 legde de grens tussen Brits-Guyana en Suriname vast als de Corantijn. Het verdrag is door beide partijen ondertekend en geratificeerd. Robert Schomburgk onderzocht de grenzen van Brits-Guyana in 1840. Hij nam de rivier Corantijn als grens en zeilde naar de Kutari, waar hij de bron ervan achtte, om de grens af te bakenen. In 1871 ontdekte Charles Barrington Brown echter de Boven Corantijn of New River, de bron van de Corantijn. Zo ontstond het geschil over het Tigri-gebied of de New River Triangle.

• Grenzen van Suriname
• Suriname - Grensconflicten
• Berbice - Grensgeschil