Wapen van Bruinisse
Het wapen van Bruinisse werd op 31 juli 1817 bevestigd door de Hoge Raad van Adel aan de Zeeuwse gemeente Bruinisse. Per 1997 ging Bruinisse op in de gemeente Schouwen-Duiveland. Het wapen van Bruinisse is daardoor definitief komen te vervallen als gemeentewapen.[1]
Blazoenering
[bewerken | brontekst bewerken]De blazoenering van het wapen luidde als volgt:
Gegeerd van sabel en zilver van 8 stukken; en chef van zilver, beladen met een grasend hert van keel op een terras van synobel.[2]
De heraldische kleuren zijn sabel (zwart), zilver (wit), keel (rood) en sinopel (groen). In het register van de Hoge Raad van Adel zelf wordt geen beschrijving gegeven, alleen een afbeelding.
Opmerking: de term gegeerd is feitelijk onjuist; de correcte beschrijving voor deze stukken is ingehoekt. Deze verwarring komt vaker voor in wapenbeschrijvingen.
Verklaring
[bewerken | brontekst bewerken]De geren zijn afgeleid van het wapen van Duiveland. Het hert is afkomstig uit het familiewapen van Paulus van Hertsbeke die in 1566 de heerlijkheid Bruinisse kocht. Dit familiewapen bevat een hert drinkend aan een beek, bij de bevestiging van het wapen op 31 juli 1817 is per abuis het water in het schildhoofd weggelaten. Sindsdien is een grazend hert afgebeeld. Het wapen komt in de Nieuwe Cronijk van Zeeland van Smallegange, eind 17e eeuw, voor met rode in plaats van zwarte geren.[3][4][5]
Vergelijkbare wapens
[bewerken | brontekst bewerken]-
Het wapen van Schouwen-Duiveland
-
Het wapen van Nieuwerkerk
-
Het wapen van Oosterland
-
Het wapen van Sirjansland
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Gemeente Bruinisse. Hoge Raad van Adel. Geraadpleegd op 23 augustus 2015.
- ↑ Wapen: Gemeente Bruinisse. Hoge Raad van Adel. Geraadpleegd op 23 augustus 2015.
- ↑ Uil, Huib (1997) De wapens neergelegd. Acht eeuwen besturen op Schouwen-Duiveland. Goes: De Koperen Tuin
- ↑ Wapens voormalige 6 gemeenten. Gemeente Schouwen-Duiveland. Gearchiveerd op 6 maart 2016. Geraadpleegd op 23 augustus 2015.
- ↑ Bruinisse. Nederlandse Gemeentewapens. Geraadpleegd op 23 augustus 2015.