[go: up one dir, main page]
Naar inhoud springen

World Professional Darts Championship 1988

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Embassy World Professional Darts Championship 1988 was de 11e editie van het internationale dartstoernooi World Professional Darts Championship georganiseerd door de BDO en werd gehouden van 9 januari 1988 tot en met 17 januari 1988 in het Engelse Frimley Green.

Prijzengeld

[bewerken | brontekst bewerken]

Het totale prijzengeld bedroeg £71.600,- (plus £52.000 voor een 9-darter (niet gewonnen)) en was als volgt verdeeld:

Plaats Prijzengeld
Winnaar £16.000
Runner-up £8.000
Halvefinalist £4.000
Kwartfinalist £2.200
2e ronde £1.600
1e ronde £1.000
Niet-gekwalificeerden £250

Degene met de hoogste check-out (uitgooi) kreeg £1.000:

  • onbekend

Alle wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]

Voorronde (best of 3 sets)

[bewerken | brontekst bewerken]
Kevin White Vlag van Australië Australië - Johnny Deley Vlag van België België 1 - 2
Bert Vlaardingerbroek Vlag van Nederland Nederland - Jim Damore Vlag van Verenigde Staten USA 2 - 0
Fred McMullan Union Jack Noord-Ierland - John Burnett Vlag van Australië Australië 2 - 1
Alan Glazier Vlag van Engeland Engeland - Peter Evison Vlag van Engeland Engeland 0 - 2
Magnus Caris Vlag van Zweden Zweden - Frank Palko Vlag van Australië Australië 2 - 1
Chris Johns Vlag van Wales Wales - Chris Whiting Vlag van Engeland Engeland 2 - 0
Dennis Hickling Vlag van Engeland Engeland - Tim Brown Vlag van Australië Australië 2 - 1
Horrie Seden Vlag van Australië Australië - Andy Green Vlag van Verenigde Staten USA 2 - 0
Stefan Lord Vlag van Zweden Zweden - Kevin Spiolek Vlag van Engeland Engeland 2 - 1
Robbie Widdows Vlag van Engeland Engeland - Keith Deller Vlag van Engeland Engeland 1 - 2
Paul Reynolds Vlag van Engeland Engeland - Albert Anstey Vlag van Canada Canada 2 - 0
Tony Payne Vlag van Verenigde Staten USA - Barry Atkinson Vlag van Australië Australië 2 - 1
Danny MacInnis Vlag van Canada Canada - Jerry Umberger Vlag van Verenigde Staten USA 2 - 0
Terry O'Dea Vlag van Australië Australië - Wayne Weening Vlag van Australië Australië 2 - 1
Arnie Bunn Vlag van Engeland Engeland - Gerald Verrier Vlag van Verenigde Staten USA 2 - 0
Tony Jenkinson Vlag van Engeland Engeland - Ray Farrell Union Jack Noord-Ierland 1 - 2

Eerste ronde (best of 5 sets)

[bewerken | brontekst bewerken]
Russell Stewart Vlag van Australië Australië - Johnny Deley Vlag van België België 3 - 1
Bob Anderson Vlag van Engeland Engeland - Bert Vlaardingerbroek Vlag van Nederland Nederland 3 - 1
Fred McMullan Union Jack Noord-Ierland - Tapani Uitos Vlag van Finland Finland 3 - 0
Peter Evison Vlag van Engeland Engeland - Dave Whitcombe Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Rick Ney Vlag van Verenigde Staten USA - Magnus Caris Vlag van Zweden Zweden 3 - 1
Chris Johns Vlag van Wales Wales - Mike Gregory Vlag van Engeland Engeland 3 - 0
Denis Hickling Vlag van Engeland Engeland - Robert MacKenzie Vlag van Schotland Schotland 3 - 2
Bob Sinnaeve Vlag van Canada Canada - Horrie Seden Vlag van Australië Australië 3 - 2
Paul Lim Vlag van Singapore Singapore - Stefan Lord Vlag van Zweden Zweden 3 - 0
John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Keith Deller Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Paul Reynolds Vlag van Engeland Engeland - Lars Erik Karlsson Vlag van Zweden Zweden 3 - 0
Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland - Tony Payne Vlag van Verenigde Staten USA 3 - 1
Alan Evans Vlag van Wales Wales - Danny MacInnis Vlag van Canada Canada 3 - 0
Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland - Terry O'Dea Vlag van Australië Australië 3 - 1
Ritchie Gardner Vlag van Engeland Engeland - Arnie Bunn Vlag van Engeland Engeland 3 - 0
Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Ray Farrell Union Jack Noord-Ierland 3 - 1

Tweede ronde (best of 5 sets)

[bewerken | brontekst bewerken]
Russell Stewart Vlag van Australië Australië - Bob Anderson Vlag van Engeland Engeland 0 - 3
Fred McMullan Union Jack Noord-Ierland - Peter Evison Vlag van Engeland Engeland 0 - 3
Rick Ney Vlag van Verenigde Staten USA - Chris Johns Vlag van Wales Wales 3 - 1
Denis Hickling Vlag van Engeland Engeland - Bob Sinnaeve Vlag van Canada Canada 3 - 0
Paul Lim Vlag van Singapore Singapore - John Lowe Vlag van Engeland Engeland 1 - 3
Paul Reynolds Vlag van Engeland Engeland - Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Alan Evans Vlag van Wales Wales - Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland 2 - 3
Ritchie Gardner Vlag van Engeland Engeland - Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland 0 - 3

Kwartfinale (best of 7 sets)

[bewerken | brontekst bewerken]
Bob Anderson Vlag van Engeland Engeland - Peter Evison Vlag van Engeland Engeland 4 - 0
Rick Ney Vlag van Verenigde Staten USA - Denis Hickling Vlag van Engeland Engeland 4 - 1
John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Paul Reynolds Vlag van Engeland Engeland 4 - 3
Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland - Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland 2 - 4

Halve finale (best of 9 sets)

[bewerken | brontekst bewerken]
Bob Anderson Vlag van Engeland Engeland - Rick Ney Vlag van Verenigde Staten USA 5 - 0
John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland 5 - 2

Finale (best of 11 sets)

[bewerken | brontekst bewerken]
Bob Anderson Vlag van Engeland Engeland - John Lowe Vlag van Engeland Engeland 6 - 4
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=World_Professional_Darts_Championship_1988&oldid=68166505"