Pablo Aimar

Pablo Aimar
Spelend voor Johor Darul Takzim.
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Pablo César Aimar Giordano
Bijnaam	El Payaso (De Clown) El Pibe (Het Kind) El Mago (De goochelaar)
Geboortedatum	3 november 1979
Geboorteplaats	Río Cuarto,  Argentinië
Lengte	170 cm
Positie	Aanvallende middenvelder
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2015
Jeugd
0000–1995 1995–1997 Estudiantes River Plate
Senioren
Seizoen Club W 0(G) 1997–2000 2001–2006 2006–2008 2008–2013 2013–2014 2015 River Plate Valencia Real Zaragoza Benfica Johor Darul Takzim River Plate 880(22) 2010(34) 5700(5) 1070(12) 800(2) 100(0)
Interlands
1999–2009  Argentinië 5200(8)
Portaal    Voetbal

Pablo César Aimar Giordano (Río Cuarto, 3 november 1979) is een Argentijns voormalig voetballer die als middenvelder speelde. Hij speelde van 1996 tot en met 2015 voor River Plate, Valencia, Real Zaragoza, Benfica en Johor Darul Takzim. Aimar was van 1999 tot en met 2009 international in het Argentijns voetbalelftal, waarvoor hij 52 wedstrijden speelde en 8 keer scoorde.

Nadat hij vanaf 1995 in de jeugd van River Plate had gevoetbald, debuteerde Pablo Aimar, toen slechts 16 jaar en 285 dagen oud, in het hoogste elftal van River Plate. Alleen Diego Maradona (15 jaar en 355 dagen) en Fernando Redondo (16 jaar en 115 dagen) waren nog jonger bij hun debuut in de Argentijnse Primera División.

Maar Aimars profcarrière begon pas in 1997 bij de Argentijnse topclub River Plate, voordat hij volledig profvoetballer werd moest hij eerst een opleiding aan de medische onderwijsstelling naast zich neerleggen. Daarna groeide hij uit tot een van de beste jonge spelers in Argentinië. Samen met Javier Saviola, Ariel Ortega en de Colombiaan Juan Pablo Ángel vormde Aimar een gevreesde voorhoede, die bekendstond als Los Cuatro Fantásticos (De Fantastische Vier). Hij behaalde met deze club drie maal het landskampioenschap: 1997 (Apertura), 1999 (Apertura) en 2000 (Clausura). En stond in 1999 en 2000 in het Equipo Ideal de América (Beste Team van Zuid-Amerika), in 2000 werd hij zelfs Beste Voetballer van het Jaar van de Argentijnse Primera División.

In januari 2001 tekende Aimar een contract bij het Spaanse Valencia, Los Ches betaalde 24 miljoen euro voor hem aan River Plate. In het eerste halfjaar met Aimar werd Valencia tweede in de UEFA Champions League na een verloren finale van Bayern München en in zijn eerste volledige seizoen in de Primera División, seizoen 2001/02, dirigeerde de Argentijn zijn nieuwe club direct naar het landskampioenschap en werd hij zelf genomineerd voor het UEFA Team of the Year. Twee jaar later won Aimar met Valencia een tweede landstitel, de UEFA Cup en de UEFA Super Cup.

Op 12 april 2006 werd hij opgenomen in het ziekenhuis na de diagnose met virale meningitis, maar hij herstelde snel en keerde hij terug om te spelen voor zijn team. In datzelfde seizoen (2005/06) kreeg Aimar de Trofeo EFE, als beste Latijns-Amerikaanse speler in de Primera Division, uitgereikt door het persbureau EFE voor zijn vertoonde spel, terwijl hij dat jaar ervoor niet meer kon rekenen op een basisplaats.

Nadat Aimar na het seizoen 2005/06 niet meer verzekerd was van een basisplaats onder trainer Quique Sánchez Flores, besloot hij in de zomer van 2006 de overstap te maken naar het ambitieuze Real Zaragoza, die 12 miljoen euro voor hem neertelde. Bij deze club speelde Aimar samen met zijn landgenoten Diego Milito, Andrés D'Alessandro en Leonardo Ponzio. In het tweede seizoen van Aimar bij Real Zaragoza dacht de club mee te kunnen doen om de plekken die recht gaven op Europees voetbal. Maar onverwachts werd de club laatste en degradeerde naar de Segunda División A, daarop besloot Aimar zijn heil elders te zoeken.

Hij tekende in de zomer van 2008, na een periode van intensief onderhandelen, een vierjarig contract bij Benfica. Die club telde 6,5 miljoen euro voor Aimar neer. In de zomer van 2009 werd Aimar herenigd met een oud-teamgenoot bij River Plate, Javier Saviola. Sindsdien kwamen de resultaten ook weer bij Benfica, want in het seizoen 2009/10 behaalde Benfica de landstitel in de Primeira Liga. In datzelfde seizoen reikte Benfica tot de kwartfinale van de UEFA Europa League, waarin het door Liverpool werd uitgeschakeld. Een seizoen later kwam de club zelfs tot de halve finale van de UEFA Europa League, waarin Braga net te sterk was voor Benfica. Verder won de club met Aimar driemaal op rij de Taça da Liga (2009, 2010 en 2011). In het UEFA Champions League-seizoen 2011/12 reikte de voetballer met Benfica tot de kwartfinale van het toernooi.

Van augustus 2013 tot april 2014 speelde Aimar in Maleisië voor Johor Darul Takzim. In januari 2015 keerde hij terug bij River Plate. Door fysieke problemen kwam hij hiervoor na zijn terugkeer nog vijftien minuten in actie. Aimar besloot daarom op 15 juli 2015 om zijn carrière te beëindigen.

Seizoen	Club	Land	Competitie	Competitie		Beker		Internationaal		Totaal
				Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.
1995/96	CA River Plate		Primera División	1	0					1	0
1996/97										0	0
1997/98				15	4					15	4
1998/99				21	3					21	3
1999/00				30	12					30	12
2000/01				16	2			5	1	21	3
Club totaal				83	21	0	0	5	1	88	22
2000/01	Valencia CF		Primera División	10	2			8	0	18	2
2001/02				33	4			6	2	39	6
2002/03				31	8	2	0	11	3	44	11
2003/04				25	4			8	0	33	4
2004/05				31	4	1	0	6	2	38	6
2005/06				32	5					32	5
Club totaal				162	27	3	0	36	7	201	34
2006/07	Real Zaragoza		Primera División	31	5	1	0			32	5
2007/08				22	0	2	0	1	0	25	0
Club totaal				53	5	3	0	1	0	57	5
2008/09	SL Benfica		SuperLiga	22	1	6	1	1	0	29	2
2009/10				25	4	5	0	11	1	41	5
2010/11				23	5	11	1	12	1	46	7
2011/12				21	2	5	0	11	1	37	3
Club totaal				91	12	27	2	35	3	153	17
Carrière totaal				389	65	33	2	77	11	499	78

Aimar vertegenwoordigde Argentinië eerst op jeugdniveau, zijn hoogtepunt in zijn jeugdjaren was het winnen van het wereldkampioenschap onder 20. Dit deed hij onder anderen met toekomstige sterspelers van het nationaal elftal van Argentinië; Esteban Cambiasso en Juan Román Riquelme.

Aimar maakte zijn debuut voor het nationaal A-elftal van Argentinië op woensdag 9 juni 1999 in de vriendschappelijke wedstrijd in Chicago tegen Mexico (2–2). Hij viel in dat duel na 84 minuten in voor Gustavo López. Drie jaar later, in 2002, nam Aimar met de nationale ploeg deel aan het wereldkampioenschap in Zuid-Korea en Japan. Aimar speelde goed, maar hij kon niet voorkomen dat de Argentijnen al in de poule uitgeschakeld waren; de Argentijnen eindigden als derde achter Zweden en Engeland. Door zijn goede spel op dit WK deed Diego Maradona de volgende uitspraak:

Pablo Aimar is de logische opvolger van mij als beste voetballer ter wereld, ik zou zelfs betalen om hem te zien spelen.

In 2005 behoorde Aimar tot de Argentijnse selectie voor de FIFA Confederations Cup in Duitsland. Argentinië haalde de finale, maar Brazilië was daarin met 4–1 te sterk. Aimar scoorde de enige treffer voor zijn land. Op het wereldkampioenschap van 2006 was de middenvelder tweede keus achter vaste waarde Juan Román Riquelme en Aimar kwam dan ook niet verder dan enkele invalbeurten. Tijdens dit WK kwam Argentinië niet verder dan de kwartfinale, waarin het verloor met strafschoppen van Duitsland. Twee jaar na de FIFA Confederations Cup in Duitsland stond Aimar opnieuw in een finale tegen Brazilië, ditmaal voor de Copa América. Ook deze finale werd kansloos verloren, deze keer met 3–0.

Na een periode waarin Aimar niet werd opgeroepen, kreeg hij in oktober 2009 plotseling weer een uitnodiging van toenmalig bondscoach Diego Maradona voor de kwalificatiewedstrijden voor het WK van 2010 tegen Peru en Uruguay. Aimar beschaamde het vertrouwen van de bondscoach niet en was vooral van waarde in de interland tegen Peru. Met een sublieme steekpass door het midden zette hij Gonzalo Higuaín vrij voor de doelman en deze ronde het beheerst af. Doordat Argentinië, met Aimar, beide wedstrijden wist te winnen plaatste het land zich voor het wereldkampioenschap van 2010. Bij dit WK ontbrak Aimar echter, omdat hij geen uitnodiging kreeg van Maradona.

Interlands van Pablo Aimar voor  Argentinië
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Competitie	Goals
1	09 Jun 1999	Mexico – Argentinië	2–2	Vriendschappelijk
2	13 Jun 1999	Verenigde Staten – Argentinië	1–0	Vriendschappelijk
3	11 Jan 2000	Argentinië – Venezuela	6–1	Vriendschappelijk
4	04 Jun 2000	Argentinië – Bolivia	1–0	WK-kwalificatie
5	19 Jul 2000	Argentinië – Ecuador	2–0	WK-kwalificatie
6	16 Aug 2000	Argentinië – Paraguay	1–1	WK-kwalificatie
7	03 Sep 2000	Peru – Argentinië	1–2	WK-kwalificatie
8	15 Nov 2000	Chili – Argentinië	0–2	WK-kwalificatie
9	28 Feb 2001	Italië – Argentinië	1–2	Vriendschappelijk
10	25 Apr 2001	Bolivia – Argentinië	3–3	WK-kwalificatie
11	03 Jun 2001	Argentinië – Colombia	3–0	WK-kwalificatie
12	14 Aug 2001	Ecuador – Argentinië	0–2	WK-kwalificatie
13	05 Sep 2001	Argentinië – Brazilië	2–1	WK-kwalificatie
14	06 Oct 2001	Paraguay – Argentinië	2–2	WK-kwalificatie
15	08 Nov 2001	Argentinië – Peru	2–0	WK-kwalificatie
16	14 Nov 2001	Uruguay – Argentinië	1–1	WK-kwalificatie
17	13 Feb 2002	Wales – Argentinië	1–1	Vriendschappelijk
18	27 Mar 2002	Kameroen – Argentinië	2–2	Vriendschappelijk
19	17 Apr 2002	Duitsland – Argentinië	0–1	Vriendschappelijk
20	02 Jun 2002	Argentinië – Nigeria	1–0	WK-eindronde
21	07 Jun 2002	Argentinië – Engeland	0–1	WK-eindronde
22	12 Jun 2002	Zweden – Argentinië	1–1	WK-eindronde
23	12 Feb 2003	Nederland – Argentinië	1–0	Vriendschappelijk
24	30 Apr 2003	Libië – Argentinië	1–3	Vriendschappelijk
25	08 Jun 2003	Japan – Argentinië	1–4	Vriendschappelijk
26	11 Jun 2003	Zuid-Korea – Argentinië	0–1	Vriendschappelijk
27	20 Aug 2003	Uruguay – Argentinië	2–3	Vriendschappelijk
28	06 Sep 2003	Argentinië – Chili	2–2	WK-kwalificatie
29	09 Sep 2003	Venezuela – Argentinië	0–3	WK-kwalificatie
30	15 Nov 2003	Argentinië – Bolivia	3–0	WK-kwalificatie
31	18 Nov 2003	Colombia – Argentinië	1–1	WK-kwalificatie
32	30 Mar 2004	Argentinië – Ecuador	1–0	WK-kwalificatie
33	02 Jun 2004	Brazilië – Argentinië	3–1	WK-kwalificatie
34	04 Jun 2005	Ecuador – Argentinië	2–0	WK-kwalificatie
35	18 Jun 2005	Australië – Argentinië	2–4	FIFA Confederations Cup
36	21 Jun 2005	Duitsland – Argentinië	2–2	FIFA Confederations Cup
37	26 Jun 2005	Mexico – Argentinië	1–1	FIFA Confederations Cup
38	29 Jun 2005	Brazilië – Argentinië	4–1	FIFA Confederations Cup
39	12 Oct 2005	Uruguay – Argentinië	1–0	WK-kwalificatie
40	01 Mar 2006	Kroatië – Argentinië	3–2	Vriendschappelijk
41	30 May 2006	Argentinië – Angola	2–0	Vriendschappelijk
42	10 Jun 2006	Argentinië – Ivoorkust	2–1	WK-eindronde
43	21 Jun 2006	Nederland – Argentinië	0–0	WK-eindronde
44	24 Jun 2006	Argentinië – Mexico	2–1	WK-eindronde
45	11 Oct 2006	Spanje – Argentinië	2–1	Vriendschappelijk
46	02 Jun 2007	Zwitserland – Argentinië	1–1	Vriendschappelijk
47	05 Jun 2007	Argentinië – Algerije	4–3	Vriendschappelijk
48	28 Jun 2007	Argentinië – Verenigde Staten	4–1	Copa América
49	05 Jul 2007	Argentinië – Paraguay	1–0	Copa América
50	08 Jul 2007	Argentinië – Peru	4–0	Copa América
51	11 Jul 2007	Argentinië – Mexico	3–0	Copa América
52	15 Jul 2007	Argentinië – Brazilië	0–3	Copa América
53	10 Oct 2009	Argentinië – Peru	2–1	WK-kwalificatie

Als speler

River Plate

• Primera División: 1997 Apertura, 1999 Apertura, 2000 Clausura
• Supercopa João Havelange: 1997

Valencia

• Primera División: 2001/02, 2003/04
• UEFA Cup: 2003/04
• UEFA Super Cup: 2004

Benfica

• Primeira Liga: 2009/10
• Taça da Liga: 2008/09, 2009/10, 2010/11, 2011/12

Johor Darul Ta’zim

• Malaysia Super League: 2014

Argentinië onder 20

• CONMEBOL Sudamericano onder 20: 1997, 1999
• FIFA WK onder 20: 1997

Individueel als speler

• FIFA WK onder 20: Bronzen Bal (1997)
• Zuid-Amerikaans Team van het Jaar: 1999, 2000
• UEFA Champions League: Meeste Assists (2002/03)
• Trofeo EFE: 2005–06
• Trofeo Cosme Damião – Voetballer van het Jaar: 2011

Als trainer

Argentinië onder 17

• FIFA WK onder 17: 2019

Aimar wordt al zijn hele carrière El Payaso (De Clown) genoemd, deze bijnaam is echter gebaseerd is op een misverstand. Aimars vader stond in het stadje Río Cuarto bekend als El Payo, dat vrij vertaald De Boerenpummel betekent. Zijn zoon, Aimar, werd er na zijn geboorte omgedoopt tot El Payito (Het Boerenpummeltje). Een scout van River Plate ging, toen Aimar veertien jaar was, eens naar het talent kijken en kwam in Buenos Aires terug met een lovend rapport over hem, van wie hij dacht te hebben gehoord dat hij El Payaso werd genoemd. Van die bijnaam kwam Aimar nooit meer af, al houdt hij meer van boeken lezen dan van grappen maken.

• Lijst van spelers van het Argentijnse voetbalelftal

• Carrière Pablo Aimar^{[dode link]}
• Web Pablo Aimar