Nick Pope

Nick Pope
Pope in 2016 als speler van Charlton Athletic
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Nicholas David Pope
Geboortedatum	19 april 1992
Geboorteplaats	Soham, Engeland
Lengte	198 cm
Been	Rechts
Positie	Doelman
Clubinformatie
Huidige club	Newcastle United
Rugnummer	22
Contract tot	30 juni 2026
Jeugd
0000–2008 2008–2011 Ipswich Town Bury Town
Senioren *
Seizoen Club W 0(G) 2011–2016 2011–2012 2013 2013 2013–2014 2015 2016–2022 2022– Charlton Athletic → Welling United → Cambridge United → Aldershot Town → York City → Bury Burnley Newcastle United 3300(0) 400(0) 900(0) 500(0) 2400(0) 2200(0) 14100(0) 5200(0)
Interlands **
2018–2022  Engeland 1000(0)
* Bijgewerkt op 24 juni 2024
** Bijgewerkt op 24 juni 2024
Portaal    Voetbal

Nicholas David Pope (Soham, 19 april 1992) is een Engels voetballer die speelt als doelman. In juli 2022 verruilde hij Burnley voor Newcastle United. Pope maakte in 2018 zijn debuut in het Engels voetbalelftal.

Pope speelde in de jeugd bij Ipswich Town, maar in 2008 moest hij de jeugdopleiding verlaten waarna hij bij Bury Town ging spelen. Hier werd hij gescout door Charlton Athletic, dat hem drie jaar later een nieuwe kans gaf in het profvoetbal.^[1] Achtereenvolgens werd de doelman verhuurd aan Welling United en Cambridge United. Hierna maakte Pope zijn debuut voor Charlton. Op 4 mei 2013 werd met 4–1 gewonnen van Bristol City en Pope viel na negenenzestig minuten spelen in voor de geblesseerde David Button. Hierna wist hij voor het restant van de wedstrijd zijn doel schoon te houden.^[2] Hierna huurde Aldershot Town hem.^[3] Na Aldershot volgde York City om hem op huurbasis over te nemen.^[4]

Na een periode waarin hij acht competitieduels speelde voor Charlton werd Pope in januari 2015 verhuurd aan Bury voor de rest van het seizoen 2014/15.^[5] Na zijn terugkeer kreeg de doelman meer speeltijd en hij kwam tot vierentwintig competitiewedstrijden. Hiermee overtuigde Pope Burnley genoeg voor een overname. Bij zijn nieuwe club zette hij zijn handtekening onder een verbintenis voor de duur van vier seizoenen, met een optie op een jaar extra.^[6] In zijn eerste seizoen bij Burnley kwam de sluitpost niet in actie, maar in de tweede jaargang raakte eerste doelman Tom Heaton geblesseerd waarna Pope op doel terechtkwam. Uiteindelijk miste hij slechts drie competitieduels van het seizoen 2017/18. Aan het einde van het seizoen werd hij verkozen tot speler van het jaar.^[7] Pope moest door blessureleed bijna het gehele seizoen 2018/19 aan zich voorbij laten gaan. Na afloop van die jaargang verlengde de doelman zijn verbintenis tot medio 2023.^[8] In de zomer van 2022 maakte Pope voor een bedrag van circa elfenhalf miljoen euro de overstap naar Newcastle United, waar hij zijn handtekening zette onder een verbintenis voor de duur van vier seizoenen, ingaande per 1 juli.^[9]

Seizoen	Club	Competitie	Competitie		Beker		Internationaal		Totaal
			Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.
2011/12	Charlton Athletic	Championship	0	0	0	0	—	—	0	0
	→ Welling United	Conference South	4	0	0	0	—	—	4	0
2012/13	→ Cambridge United	Conference Premier	9	0	0	0	—	—	9	0
	Charlton Athletic	Championship	1	0	0	0	—	—	1	0
2013/14	→ Aldershot Town	Conference Premier	5	0	0	0	—	—	5	0
	→ York City	League Two	24	0	0	0	—	—	24	0
2014/15	Charlton Athletic	Championship	8	0	1	0	—	—	9	0
	→ Bury	League Two	22	0	0	0	—	—	22	0
2015/16	Charlton Athletic	Championship	24	0	4	0	—	—	28	0
2016/17	Burnley	Premier League	0	0	4	0	—	—	4	0
2017/18			35	0	3	0	—	—	38	0
2018/19			0	0	2	0	1	0	3	0
2019/20			38	0	0	0	—	—	38	0
2020/21			32	0	1	0	—	—	33	0
2021/22			36	0	3	0	—	—	39	0
2022/23	Newcastle United		37	0	5	0	—	—	42	0
2023/24			15	0	1	0	5	0	21	0
Totaal			290	0	24	0	6	0	320	0

Bijgewerkt op 24 juni 2024.^[10]

Pope werd in maart 2018 voor het eerst opgeroepen voor het Engels voetbalelftal, voor oefeninterlands tegen Nederland en Italië.^[11] Tijdens deze twee duels kwam de doelman niet in actie. Twee maanden later werd hij door bondscoach Gareth Southgate opgenomen in de selectie van Engeland voor het wereldkampioenschap in Rusland.^[12] Pope maakte op 7 juni 2018 zijn debuut in het nationale elftal, toen door doelpunten van Marcus Rashford en Danny Welbeck met 2–0 gewonnen werd van Costa Rica. Hij begon op de reservebank en mocht van bondscoach Gareth Southgate na vijfenzestig minuten invallen voor Jack Butland. De andere debutant dit duel was Trent Alexander-Arnold (Liverpool).^[13] Pope kwam tijdens het WK, waarin Engeland vierde werd, niet in actie. Hij kreeg op 17 november 2019 voor het eerst een basisplaats in het Engelse nationale team, in een met 0–4 gewonnen kwalificatiewedstrijd voor het EK 2020 in en tegen Kosovo. Pope werd op 28 maart 2021 de eerste Engelse doelman ooit die in zijn eerste zes interlands in de nationale ploeg geen enkele tegengoal kreeg.

In november 2022 werd Pope door Southgate opgenomen in de selectie voor het WK 2022.^[14] Tijdens dit WK werd Engeland door Frankrijk uitgeschakeld in de kwartfinales nadat in de groepsfase gewonnen was van Iran en Wales en gelijkgespeeld tegen de Verenigde Staten en in de achtste finales Senegal was uitgeschakeld. Pope kwam niet in actie. Zijn toenmalige clubgenoten Kieran Trippier, Callum Wilson (beiden eveneens Engeland), Bruno Guimarães (Brazilië) en Fabian Schär (Zwitserland) waren ook actief op het toernooi.

Interlands van Nick Pope voor  Engeland
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Competitie	Goals
Als speler bij Burnley
1	7 juni 2018	Engeland – Costa Rica	2 – 0	Vriendschappelijk
2	17 november 2019	Kosovo – Engeland	0 – 4	EK 2020 kwalificatie
3	8 oktober 2020	Engeland – Wales	3 – 0	Vriendschappelijk
4	12 november 2020	Engeland – Ierland	3 – 0	Vriendschappelijk
5	25 maart 2021	Engeland – San Marino	5 – 0	WK 2022 kwalificatie
6	28 maart 2021	Albanië – Engeland	0 – 2	WK 2022 kwalificatie
7	31 maart 2021	Engeland – Polen	2 – 1	WK 2022 kwalificatie
8	29 maart 2022	Engeland – Ivoorkust	3 – 0	Vriendschappelijk
Als speler bij Newcastle United
9	23 september 2022	Italië – Engeland	1 – 0	Vriendschappelijk
10	26 september 2022	Engeland – Duitsland	3 – 3	Nations League 2022/23

Bijgewerkt op 24 juni 2024.^[15]

• Voor zijn profcarrière werkte Pope onder andere als melkboer.^[16]