[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Nitrapyrine

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nitrapyrine
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van nitrapyrine
Structuurformule van nitrapyrine
Algemeen
Molecuulformule C6H3Cl4N
IUPAC-naam 2-chloor-6-trichloormethylpyridine
Molmassa 230,90672 g/mol
SMILES
C1=CC(=NC(=C1)Cl)C(Cl)(Cl)Cl
InChI
1S/C6H3Cl4N/c7-5-3-1-2-4(11-5)6(8,9)10/h1-3H
CAS-nummer 1929-82-4
EG-nummer 217-682-2
PubChem 16004
Wikidata Q1993935
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
SchadelijkMilieugevaarlijk
Waarschuwing
H-zinnen H302 - H411
EUH-zinnen geen
P-zinnen P273
EG-Index-nummer 006-057-00-8
LD50 (ratten) (oraal) 713 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Dichtheid 1,55 g/cm³
Smeltpunt 62,7 °C
Dampdruk 0,000045 Pa
Oplosbaarheid in water (bij 20°C) 0,04 g/L
Slecht oplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Nitrapyrine of nitrapyrin is een organische verbinding die gebruikt wordt als stikstofstabilisator in de landbouw. Het is een gechloreerd derivaat van 2-methylpyridine (ook bekend als α-picoline).[1]

Nitrapyrine moet de stikstof afkomstig van stikstofhoudende meststoffen (op basis van ammoniak of ureum) langer in de ammoniumvorm houden en de nitrificatie van ammonium tot nitriet (NO2) en nitraat (NO3) verhinderen. Dit doet nitrapyrine door de activiteit van autotrofe, nitrificerende (ammonium-oxiderende) bacteriën te remmen. Nitrapyrine is dus een bactericide.

Nitrapyrine zorgt er op die manier voor dat er meer stikstof beschikbaar is voor de gewassen. Dit zou een hogere opbrengst moeten opleveren (volgens Dow AgroSciences: gemiddeld 7% hogere opbrengst). Nitrapyrine wordt onder meer ingezet bij de maïs- en katoenteelt in de Verenigde Staten.

Nitrapyrine wordt gecommercialiseerd door Dow AgroSciences met als merknaam N-Serve. N-Serve is een oplossing van ca. 24% nitrapyrine (inclusief een kleine hoeveelheid andere gechloreerde pyridines) in lichte aromatische oplosmiddelen (typisch xyleen, cumeen en 1,2,4-trimethylbenzeen).

[bewerken | brontekst bewerken]