Mundigak
| Mundigak منډیګک | ||
|---|---|---|
| ||
| Plattegrond van de opgegraven overblijfselen van Laag IV | ||
  | ||
| Situering | ||
| Land |  Afghanistan
| |
| Locatie | provincie Kandahar | |
| Coördinaten | 31° 90′ NB, 65° 52′ OL | |
| Informatie | ||
| Periode | bronstijd | |
| Cultuur | Helmandbeschaving | |
| ||
In Mundigak gevonden zegels, derde millennium voor Chr.
| ||
Mundigak (Pashto: منډیګک) is een archeologische opgravingslocatie in Afghanistan, ongeveer 55 km ten noordwesten van Kandahar. Dit zijn de overblijfselen van een van de vroegste steden in het gebied tussen India en Iran. De stad wordt toegeschreven aan de Helmandbeschaving, die ook in het oosten van Iran wordt bevestigd.
Opgravingen van 1951 tot 1958 brachten de overblijfselen aan het licht van een aanzienlijk stadscomplex met stadsmuren, een paleis en een tempel. Vóór deze opgravingen was er weinig bekend over de prehistorie van Afghanistan. De ontdekking van een relatief grote, prehistorische stad in Afghanistan wierp een heel nieuw licht op de ontwikkeling van beschavingen in het gebied tussen Iran en India. Een groot deel van de vondsten was ongeëvenaard, zodat een gedetailleerde datering van de afzonderlijke vestigingsfasen problematisch was en vandaag de dag nog steeds controversieel is. De stad had mogelijk tot 10.000 inwoners;[1] en had in haar hoogtijdagen een oppervlakte van ongeveer 32 ha.
Het gebied van de Helmandcultuur is mogelijk gelijk te stellen aan een oude staatsstructuur. Mundigak zou daar de tweede belangrijkste stad zijn na Shahr-e Sukhteh.[2]
Locatie
[bewerken | brontekst bewerken]De overblijfselen van de stad liggen ongeveer 55 km ten noordwesten van Kandahar in de vallei van de Kushk-i Nakhud-rivier, die nu alleen seizoensgebonden water heeft en vooral in de zomer is opgedroogd. Verder naar het zuiden mondt de rivier uit in de Helmand. De plaats heeft waarschijnlijk aan belang gewonnen vanwege de ligging aan belangrijke handelsroutes.[3] Men nam aan dat van hieruit lapis lazuli, dat in het noorden van Afghanistan werd gedolven, naar Iran werd verhandeld.[4] Het veld van ruïnes wordt gedomineerd door verschillende heuvels. Tépé (heuvel) A is de hoogste van ervan. Hier werden de opgravingen geconcentreerd en de belangrijkste vondsten gedaan.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Mundigak op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ Philippe Beaujard: Part I - The Ancient Routes of Trade and Cultural Exchanges and the First States (Sixth – Second Millennium vce) , in: Philippe Beaujard, The Worlds of the Indian Ocean 2 Hardback Book Set: The Worlds of the Indian Ocean: A Global History : Vol. 1, Cambridge, ISBN 978-1-108-42456-1, blz. 100.
- ↑ Jane McIntosh: The Ancient Indus Valley: New Perspectives , Santa Barbara, California, ISBN 978-1-57607-908-9, blz. 86-87.
- ↑ (en) Bridget Allchin, Raymond Allchin (1982). The Rise of Civilization in India and Pakistan.. London, New York, Bew Rockwell, Melbourne, Sydney, pp. 132-133. ISBN 0-521-24244-4.
- ↑ (en) Philippe Beaujard. Part I – The Ancient Routes of Trade and Cultural Exchanges and the First States (Sixth–Second Millennium bce), in: Philippe Beaujard, The Worlds of the Indian Ocean 2 Hardback Book Set: The Worlds of the Indian Ocean: A Global History: Bd. 1, pp. 112. ISBN 978-1-108-42456-1.