Muusoctopus robustus
| Muusoctopus robustus | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Muusoctopus robustus (Voss & Pearcy, 1990)[1] Originele combinatie Benthoctopus robustus Voss & Pearcy, 1990 | |||||||||||||
| (en) World Register of Marine Species | |||||||||||||
| |||||||||||||
Muusoctopus robustus is een inktvissensoort uit de familie van de Enteroctopodidae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1990 door Voss en Pearcy als Benthoctopus robustus.
De inktvis M. robustus migreert met duizenden tegelijk door de koude wateren naar hydrothermale bronnen om op meer dan 3.000 meter diepte te paren, een nest te maken, te broeden en te sterven. Nergens ter wereld komen er zoveel octopussen bij elkaar als op Davidson Seamount voor de kust van Californië. Het gaat om wel meer dan 20.000 individuen. Ze vormen daarmee de grootste verzameling inktvissen die er op aarde zijn. De biologen noemen het de ‘Parel octopus' en deze plek ‘Octopus garden’.[2]
Leefwijze
[bewerken | brontekst bewerken]De inktvissen nestelen in hydrothermaal water dat door gebroken basaltgesteente circuleert en langs plaatselijke breuken en depressies tevoorschijn komt. De temperatuur ligt rond de 10°C in plaats van de 1,5°C van de omringende diepzee. Groei, beweging en reproductie zijn in de diepzee, bij lage temperaturen, vertraagd. Ook geboortecijfers liggen laag en het leven duurt lang.
Dankzij de warmte van deze bronnen gaat het metabolisme sneller, ontwikkelen de embryo's zich sneller wat waarschijnlijk ten goede komt aan het succes van reproductie van de soort. De broedtijd is korter dan verwacht voor diepzee leven en bedraagt 1,8 jaar. De vrouwtjes leggen elk zo’n zestig eitjes waarna ze met hun sifon vers water erover doen vloeien. Onder koudere omstandigheden zou de broedtijd meer dan 5 jaar kunnen zijn. Na de reproductie gaan de octopussen dood, waarbij de mannetjes direct na de paring sterven wat voedsel betekent voor andere organismen zoals vissen, garnalen en zeeanemonen. De vrouwtjes sterven na het uitkomen van de eitjes. Het is nog niet duidelijk of M. robustus deze hogere temperaturen vereist voor het uitkomen van het broedsel. Het is mogelijk dat de octopussen door aanpassingen aan deze temperaturen de capaciteit om ergens anders te broeden kwijt geraakt zijn, wat ze beperkt in de plekken waar ze kunnen broeden.[3][4]
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Voss, G.L. & Pearcy, W.G. (1990) Deep-water octopods (Mollusca: Cephalopoda) of the northeastern Pacific. Proceedings of the California Academy of Sciences. 47(3): 47-94
- ↑ Website met veel foto's van de broedplaats (en) Museum of Comparative Zoology, Harvard University, Muusoctopus robustus (G.L.Voss & Pearcy, 1990). GBIF | Global Biodiversity Information Facility. Museum of Comparative Zoology, Harvard University (21 november 2022). Geraadpleegd op 18 september 2023.
- ↑ (en) Barry, James P., Litvin, Steven Y., DeVogelaere, Andrew, Caress, David W., Lovera, Chris F. (25 augustus 2023). Abyssal hydrothermal springs—Cryptic incubators for brooding octopus. Science Advances 9 (34). ISSN:2375-2548. PMID: 37611094. PMC: PMC10446498. DOI:10.1126/sciadv.adg3247.
- ↑ (en) MBARI Monterey Bay Aquarium Research Institute op YouTube, Scientists solve mystery of why thousands of octopus migrate to deep-sea thermal springs (23 augustus 2023). Geraadpleegd op 16 september 2023.