[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Manfred Kaltz

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Manfred Kaltz
Manfred Kaltz
Persoonlijke informatie
Bijnaam "Mister Bananenflanke"
Geboortedatum 6 januari 1953
Geboorteplaats Ludwigshafen, West-Duitsland
Lengte 182 cm
Positie Vleugelverdediger
Jeugd
1964–1968
1968–1970
1970–1971
Vlag van Duitsland VfL Neuhofen
Vlag van Duitsland TuS Altrip
Vlag van Duitsland Hamburger SV
Senioren
Seizoen Club W (G)
1971–1989
1989
1989–1990
1990–1991
Vlag van Duitsland Hamburger SV
Vlag van Frankrijk Girondins Bordeaux
Vlag van Frankrijk FC Mulhouse
Vlag van Duitsland Hamburger SV
581(76)
1(0)
13(1)
13(0)
Interlands
1975–1983 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland 69(8)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Manfred Kaltz (Ludwigshafen am Rhein, 6 januari 1953) is een Duitse ex-profvoetballer. Hij was een rechtsback die vaak offensief mee opkwam. Hij wordt gezien als de uitvinder van de zogenaamde "bananenflanke": een bal wordt met effect geraakt, dit levert een kromme bal op die als het ware in een boogje om de tegenstander heen de medespeler bereikt. Banaan wil zeggen dat de bal wegdraait van het doel richting de spelers op het veld.

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Zoals veel voetballers van zijn generatie, leerde Kaltz het spel op straat. Pas op relatief late leeftijd (11 jaar) begon hij bij een voetbalvereniging te spelen, het plaatselijke VfL Neuhofen kwam nog een man tekort in zijn leeftijdsklasse. Tot en met de A-jeugd bleef hij hier spelen totdat hij door Gerhard Heid naar TuS Altrip werd gehaald. Op dat moment doorliep hij ook alle Duitse DFB-jeugdelftallen. In 1970 vertrok hij samen met zijn jeugdtrainer Heid naar Hamburger SV. Ook hier speelde hij nog één jaar in de A-jeugd voordat hij werd opgenomen in het eerste elftal.

Kaltz (links) en Gilbert Van Binst na de gewonnen Europacup II-finale van 1977.

In de Duitse Bundesliga speelde Kaltz tussen 20 augustus 1971 en 7 juni 1989 in totaal 568 wedstrijden voor Hamburger SV. Enkel Karl-Heinz Körbel speelde meer wedstrijden in de Bundesliga. Toen het bestuur van HSV hem hierna geen langdurig contract meer wilde aanbieden, vertrok de rechtsback na achttien seizoenen naar Frankrijk. Hier speelde hij slechts één seizoen voor Girondins de Bordeaux en FC Mulhouse die beide uitkwamen in de Ligue 1. In september 1990 werd hij vervolgens weer terug gehaald naar Hamburger SV door een inmiddels nieuw bestuur, zo kreeg hij de kans om zijn loopbaan af te sluiten bij de club waar hij bijna zijn hele leven had gespeeld. In zijn laatste seizoen speelde hij nog maar dertien wedstrijden, toch maakte hij deel uit van een sensationeel elftal met onder andere Thomas Doll. Kort na de winterstop stond het op de nominatielijst om te degraderen, uiteindelijk werd het team toch nog vijfde en dwong het daarmee UEFA Cup-voetbal af.

'Mani' Kaltz wordt gezien als de meest succesvolle voetballer in de historie van Hamburger SV. In 1976 en 1987 won hij de DFB-Pokal, in 1977 de Europacup II en in 1979, 1982 en 1983 het Duitse landskampioenschap. Zijn grootste succes zal echter het winnen van de Europacup I in 1983 zijn geweest; in de finale werd het Juventus van Michel Platini met 1-0 verslagen.

Door zijn lange optreden in de Bundesliga heeft Kaltz enkele records op zijn naam staan. In totaal kwam de verdediger tot 581 Bundesliga-wedstrijden, hij heeft daarmee de meeste wedstrijden voor Hamburger SV gespeeld en ook de meeste wedstrijden in de Bundesliga na Karl-Heinz Körbel (602 wedstrijden). Daarnaast heeft hij de meeste doelpunten uit een penalty gescoord, van de 60 schoot hij er 53 in. Hij wordt daarom gezien als een van de grootste penalty-specialisten. Een minder positief record is het feit dat hij ook de meeste eigen doelpunten in de Bundesliga heeft gemaakt, zes in totaal.

Interlandloopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1972 maakte Kaltz, net als Uli Hoeneß en Ottmar Hitzfeld, deel uit van het West-Duits amateurelftal dat in 1972 mocht deelnemen aan de Olympische Spelen in München.

In het Duitse elftal was Kaltz actief van 1975 tot 1983. Hij speelde in deze periode 69 interlands en maakte daarin acht doelpunten. In 1978 deed hij mee aan het WK voetbal in Argentinië, hier werd een poging ondernomen om Kaltz als libero te laten fungeren voor de inmiddels vertrokken Franz Beckenbauer. Dit was geen groot succes, Duitsland werd in de tweede ronde uitgeschakeld door Nederland.

Het EK voetbal 1980 in Italië was een veel groter succes, dit werd namelijk door de Duitsers gewonnen. In de finale werd België met 2-1 verslagen. Ook twee jaar later was Kaltz met Die Mannschaft redelijk succesvol. Op het WK voetbal in Spanje werd opnieuw de finale bereikt, dit keer was Italië echter met 3-1 te sterk.

Interlands van Manfred Kaltz voor Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
1 03 sep 1975 Vlag van Oostenrijk OostenrijkWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 0–2 Vriendschappelijk
2 11 oct 1975 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandGriekenland Vlag van Griekenland 1–1 EK-kwalificatie
3 17 nov 1976 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandTsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije 2–0 Vriendschappelijk
4 27 apr 1977 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandNoord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 5–0 Vriendschappelijk
5 30 apr 1977 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) JoegoslaviëWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1–2 Vriendschappelijk
6 05 jun 1977 Vlag van Argentinië ArgentiniëWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1–3 Vriendschappelijk
7 08 jun 1977 Vlag van Uruguay UruguayWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 0–2 Vriendschappelijk
8 12 jun 1977 Vlag van Brazilië BraziliëWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1–1 Vriendschappelijk
9 14 jun 1977 Vlag van Mexico MexicoWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 2–2 Vriendschappelijk
10 07 sep 1977 Vlag van Finland FinlandWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 0–1 Vriendschappelijk
11 08 oct 1977 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandItalië Vlag van Italië 2–1 Vriendschappelijk Goal 32'
12 16 nov 1977 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandZwitserland Vlag van Zwitserland 4–1 Vriendschappelijk
13 08 mar 1978 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandSovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie 1–0 Vriendschappelijk
14 05 apr 1978 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandBrazilië Vlag van Brazilië 0–1 Vriendschappelijk
15 19 apr 1978 Vlag van Zweden ZwedenWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 3–1 Vriendschappelijk
16 01 jun 1978 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandPolen Vlag van Polen 0–0 WK-eindronde
17 06 jun 1978 Vlag van Mexico MexicoWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 0–6 WK-eindronde
18 10 jun 1978 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandTunesië Vlag van Tunesië 0–0 WK-eindronde
19 14 jun 1978 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandItalië Vlag van Italië 0–0 WK-eindronde
20 18 jun 1978 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandNederland Vlag van Nederland 2–2 WK-eindronde
21 21 jun 1978 Vlag van Oostenrijk OostenrijkWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 3–2 WK-eindronde
22 11 oct 1978 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-SlowakijeWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 3–4 Vriendschappelijk
23 15 nov 1978 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandHongarije Vlag van Hongarije 0–0 Vriendschappelijk
24 20 dec 1978 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandNederland Vlag van Nederland 3–1 Vriendschappelijk
25 25 feb 1979 Vlag van Malta MaltaWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 0–0 EK-kwalificatie
26 01 apr 1979 Vlag van Turkije TurkijeWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 0–0 EK-kwalificatie
27 02 may 1979 Vlag van Wales WalesWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 0–2 EK-kwalificatie
28 22 may 1979 Vlag van Ierland IerlandWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1–3 Vriendschappelijk
29 26 may 1979 Vlag van IJsland IJslandWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1–3 Vriendschappelijk
30 12 sep 1979 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandArgentinië Vlag van Argentinië 2–1 Vriendschappelijk
31 17 oct 1979 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandWales Vlag van Wales 5–1 EK-kwalificatie Goal 33'
32 21 nov 1979 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-UnieWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1–3 Vriendschappelijk
33 22 dec 1979 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandTurkije Vlag van Turkije 2–0 EK-kwalificatie
34 27 feb 1980 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandMalta Vlag van Malta 8–0 EK-kwalificatie
35 02 apr 1980 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandOostenrijk Vlag van Oostenrijk 1–0 Vriendschappelijk
36 13 may 1980 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandPolen Vlag van Polen 3–1 Vriendschappelijk
37 11 jun 1980 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-SlowakijeWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 0–1 EK-eindronde
38 14 jun 1980 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandNederland Vlag van Nederland 3–2 EK-eindronde
39 17 jun 1980 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandGriekenland Vlag van Griekenland 0–0 EK-eindronde
40 21 jun 1980 Vlag van België BelgiëWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1–2 EK-eindronde
41 10 sep 1980 Vlag van Zwitserland ZwitserlandWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 2–3 Vriendschappelijk
42 11 oct 1980 Vlag van Nederland NederlandWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1–1 Vriendschappelijk
43 19 nov 1980 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandFrankrijk Vlag van Frankrijk 4–1 Vriendschappelijk Goal 6' (pen.)
44 03 dec 1980 Vlag van Bulgarije BulgarijeWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1–3 WK-kwalificatie Goal 14' Goal 36' (pen.)
45 01 jan 1981 Vlag van Argentinië ArgentiniëWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 2–1 Mundialito
46 07 jan 1981 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandBrazilië Vlag van Brazilië 1–4 Mundialito
47 01 apr 1981 Vlag van Albanië AlbaniëWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 0–2 WK-kwalificatie
48 29 apr 1981 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandOostenrijk Vlag van Oostenrijk 2–0 WK-kwalificatie
49 19 may 1981 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandBrazilië Vlag van Brazilië 1–2 Vriendschappelijk
50 24 may 1981 Vlag van Finland FinlandWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 0–4 WK-kwalificatie Goal 40'
51 02 sep 1981 Vlag van Polen PolenWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 0–2 Vriendschappelijk
52 23 sep 1981 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandFinland Vlag van Finland 7–1 WK-kwalificatie
53 14 oct 1981 Vlag van Oostenrijk OostenrijkWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1–3 WK-kwalificatie
54 18 nov 1981 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandAlbanië Vlag van Albanië 8–0 WK-kwalificatie Goal 36'
55 22 nov 1981 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandBulgarije Vlag van Bulgarije 4–0 WK-kwalificatie Goal 62' (pen.)
56 17 feb 1982 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandPortugal Vlag van Portugal 3–1 Vriendschappelijk
57 21 mar 1982 Vlag van Brazilië BraziliëWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1–0 Vriendschappelijk
58 24 mar 1982 Vlag van Argentinië ArgentiniëWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1–1 Vriendschappelijk
59 14 apr 1982 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandTsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije 2–1 Vriendschappelijk
60 16 jun 1982 Vlag van Algerije AlgerijeWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 2–1 WK-eindronde
61 20 jun 1982 Vlag van Chili ChiliWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1–4 WK-eindronde
62 25 jun 1982 Vlag van Oostenrijk OostenrijkWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 0–1 WK-eindronde
63 29 jun 1982 Vlag van Engeland EngelandWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 0–0 WK-eindronde
64 02 jul 1982 Vlag van Spanje SpanjeWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1–2 WK-eindronde
65 08 jul 1982 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandFrankrijk Vlag van Frankrijk 3–3 WK-eindronde
66 11 jul 1982 Vlag van Italië ItaliëWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 3–1 WK-eindronde
67 13 oct 1982 Vlag van Engeland EngelandWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1–2 Vriendschappelijk
68 17 nov 1982 Vlag van Noord-Ierland Noord-IerlandWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1–0 EK-kwalificatie
69 23 feb 1983 Vlag van Portugal PortugalWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1–0 Vriendschappelijk

Nevencarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn actieve voetbalcarrière is Kaltz aan de slag gegaan als assistent-trainer bij verschillende voetbalclubs, zo was hij in het seizoen 2000/2001 werkzaam bij Eintracht Frankfurt onder coach Felix Magath. Sinds 2002 heeft hij echter zijn eigen voetbalschool in Hamburg. Daarnaast zit hij in het bestuur van Stichting Jeugdvoetbal dat hij in 2000 heeft opgericht met enkele bekende voetballers en docenten van voetbalscholen.

Bananenflanke

[bewerken | brontekst bewerken]

Kaltz werd beroemd door zijn voorzetten vanaf de rechterkant. Hij raakte de bal met zoveel effect dat de baan hiervan de vorm van een banaan aannam. Door de speciale baan die de roterende bal aflegt, zorgt de speler voor een verrassingseffect bij de tegenstander. De speciale voorzet werd de "Bananenflanke" ("bananenvoorzet") genoemd. Hij paste deze techniek vaak toe bij spits Horst Hrubesch, deze kon de bal dan relatief eenvoudig in de goal van de tegenstander koppen. Door het succes van de bananenflanke werd Kaltz ook wel Mister Bananenflanke genoemd. Het waren vooral de opkomende rechtsbacks die gebruik maakten van deze techniek, voorbeelden hiervan zijn Eric Gerets en Ben Wijnstekers.

Vlag van Duitsland Hamburger SV
Vlag van Duitsland West-Duitsland