[go: up one dir, main page]
Naar inhoud springen

Luik-Bastenaken-Luik 2020

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De wielerwedstrijd Luik-Bastenaken-Luik stond in 2020 aanvankelijk gepland op zondag 26 april. Door de uitbraak van de Coronapandemie werd de wedstrijd uitgesteld, net als veel andere voorjaarsklassiekers.[1] Op de nieuwe kalender stond de wedstrijd gepland op zondag 4 oktober.[2] De wedstrijd viel samen met de Giro d'Italia, die op 3 oktober van start ging. De wedstrijd maakte deel uit van de UCI World Tour 2020 en de UCI Women's World Tour 2020. Titelverdedigers zijn Jakob Fuglsang (mannen) en Annemiek van Vleuten (vrouwen). De finish van beide wedstrijden was net als het voorgaande jaar in de stad Luik, maar deze keer niet op de Boulevard d'Avroy, maar vlak buiten het centrum op de Quai des Ardennes.[3]

Mannen

[bewerken | brontekst bewerken]
Vlag van België Luik-Bastenaken-Luik 2020
106e editie
Datum 26 april 2020
4 oktober 2020
Startplaats Luik
Finishplaats Luik
Totale afstand 257 km
Eindklassementen
Eerste Vlag van Slovenië Primož Roglič
Tweede Vlag van Zwitserland Marc Hirschi
Derde Vlag van Slovenië Tadej Pogačar
Navigatie
← Luik-Bastenaken-Luik 2019     Luik-Bastenaken-Luik 2021 →
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Parcours

[bewerken | brontekst bewerken]

De start was op de Place Saint-Lambert. De finish lag net als het voorgaande jaar in de stad Luik, maar deze keer op de Quai des Ardennes.

De elf geklasseerde beklimmingen:

1 Côte de la Roche-en-Ardenne 7 Col du Rosier
2 Côte de Saint-Roch 8 Côte du Maquisard
3 Côte de Mont-le-Soie 9 Côte de la Redoute
4 Côte de Wanne 10 Côte des Forges
5 Stockeu 11 Roche aux Faucons
6 Côte de la Haute-Levée

Deelnemers

[bewerken | brontekst bewerken]

Naast alle teams van de UCI World Tour, kwamen er ook zes wildcards vergeven door de organisatie. Per team mochten zeven renners worden opgesteld, wat het totaal aantal deelnemers op 175 bracht.

19 UCI World Tour-ploegen 6 wildcards
Vlag van Frankrijk AG2R La Mondiale Vlag van Verenigde Staten EF Education First Vlag van Zuid-Afrika NTT Pro Cycling Vlag van België Alpecin-Fenix
Vlag van Kazachstan Astana Pro Team Vlag van Frankrijk Groupama-FDJ Vlag van Verenigd Koninkrijk Team INEOS Grenadiers Vlag van Frankrijk Arkéa Samsic
Vlag van Bahrein Bahrain McLaren Vlag van Israël Israel Start-Up Nation Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma Vlag van België Bingoal-Wallonie Bruxelles
Vlag van Duitsland BORA-hansgrohe Vlag van België Lotto Soudal Vlag van Duitsland Team Sunweb Vlag van België Circus-Wanty Gobert
Vlag van Polen CCC Team Vlag van Australië Mitchelton-Scott Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo Vlag van België Sport Vlaanderen-Baloise
Vlag van Frankrijk Cofidis, Solutions Crédits Vlag van Spanje Movistar Team Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates Vlag van Frankrijk Total Direct Energie
Vlag van België Deceuninck–Quick-Step

Uitslag

[bewerken | brontekst bewerken]
Plaats Naam Ploeg
Winnaar Vlag van Slovenië Primož Roglič Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma 6u32'02"
2 Vlag van Zwitserland Marc Hirschi Vlag van Duitsland Team Sunweb z.t.
3 Vlag van Slovenië Tadej Pogačar Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates z.t.
4 Vlag van Slovenië Matej Mohorič Vlag van Bahrein Bahrain McLaren + 2"
5 Vlag van Frankrijk Julian Alaphilippe Vlag van België Deceuninck–Quick-Step z.t.[4]
6 Vlag van Nederland Mathieu van der Poel Vlag van België Alpecin-Fenix + 14"
7 Vlag van Canada Michael Woods Vlag van Verenigde Staten EF Education First z.t.
8 Vlag van België Tiesj Benoot Vlag van België Lotto Soudal z.t.
9 Vlag van Frankrijk Warren Barguil Vlag van Frankrijk Arkéa Samsic z.t.
10 Vlag van Polen Michał Kwiatkowski Vlag van Verenigd Koninkrijk Team INEOS z.t.
11 Vlag van Ierland Daniel Martin Vlag van Israël Israel Start-Up Nation z.t.
12 Vlag van Nederland Tom Dumoulin Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma z.t.
13 Vlag van Frankrijk Rudy Molard Vlag van Frankrijk Groupama-FDJ z.t.
14 Vlag van Frankrijk Guillaume Martin Vlag van Frankrijk Cofidis z.t.
15 Vlag van Colombia Rigoberto Urán Vlag van Verenigde Staten EF Education First z.t.
16 Vlag van Australië Richie Porte Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo z.t.
17 Vlag van Spanje Gorka Izagirre Vlag van Kazachstan Astana Pro Team + 43"
18 Vlag van Frankrijk Benoît Cosnefroy Vlag van Frankrijk AG2R La Mondiale + 58"
19 Vlag van Spanje Omar Fraile Vlag van Kazachstan Astana Pro Team z.t.
20 Vlag van Colombia Daniel Martínez Vlag van Verenigde Staten EF Education First z.t.

Vrouwen

[bewerken | brontekst bewerken]
Vlag van België Luik-Bastenaken-Luik 2020
4e editie
Luik-Bastenaken-Luik 2020
Routekaart van de Luik-Bastenaken-Luik 2020
Routekaart van de Luik-Bastenaken-Luik 2020
Datum 26 april 2020
4 oktober 2020
Startplaats Bastenaken
Finishplaats Luik
Totale afstand 135 km
Gem. snelheid 38,6 km/u
Deelnemers 137
Eindklassementen
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Elizabeth Deignan
Tweede Vlag van Australië Grace Brown
Derde Vlag van Nederland Ellen van Dijk
Navigatie
← Luik-Bastenaken-Luik 2019     Luik-Bastenaken-Luik 2021 →
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De vierde editie voor vrouwen van Luik-Bastenaken-Luik werd net als de editie voor mannen verplaatst van 26 april naar 4 oktober.

Parcours

[bewerken | brontekst bewerken]

Net als in de voorgaande edities ging ook de vierde van start in Bastenaken over een heuvelachtig parcours van 135 km met vijf beklimmingen en de finish in het centrum van Luik op de Quai des Ardennes.

De vijf geklasseerde beklimmingen:

1 Côte de Wanne
2 Côte de la Haute-Levée
3 Côte de la Vecquée
4 Côte de la Redoute
5 Roche aux Faucons

Deelnemers

[bewerken | brontekst bewerken]
World Tourteams UCI-teams
Vlag van Italië Alé BTC Ljubljana Vlag van Frankrijk Arkéa Vlag van Rusland Cogeas-Mettler-Look
Vlag van Duitsland Canyon-SRAM Vlag van Italië Aromitalia Vaiano Vlag van België Doltcini-Van Eyck Sport
Vlag van Polen CCC-Liv Vlag van Kazachstan Astana Vlag van Noorwegen Hitec Products
Vlag van Frankrijk FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope Vlag van Nederland Boels Dolmans Vlag van België Lotto Soudal Ladies
Vlag van Australië Mitchelton-Scott Vlag van Duitsland Ceratizit-WNT Vlag van Nederland Parkhotel Valkenburg
Vlag van Spanje Movistar Team Vlag van Frankrijk Charente-Maritime Vlag van Zwitserland Paule Ka
Vlag van Duitsland Team Sunweb Vlag van België Chevalmeire Vlag van Verenigde Staten Team Tibco
Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo Vlag van België Ciclotel Vlag van Italië Valcar-Cylance

Koersverloop

[bewerken | brontekst bewerken]
Lizzie Deignan kwam solo over de streep.

Na 80 kilometer ontstond een kopgroep van negen rensters, met o.a. Marianne Vos, Ellen van Dijk, Amy Pieters en Lizzie Deignan. Deignan demarreerde op de Côte de la Redoute, waarna haar ploeggenote Van Dijk afstopwerk deed bij de achtervolgers. Het peloton werd door Demi Vollering flink uitgedund op de Redoute. Op de Roche aux Faucons ging Grace Brown in de achtervolging. In de afdaling naar Luik kwam ze tot op 10 seconden van Deignan. Het peloton kwam niet dichter bij de achtervolgende groep. Deignan kwam solo over de streep, Brown werd tweede en Van Dijk wist met een demarrage in de laatste kilometer derde te worden. Vos en Pieters sprintten naar plaats vier en vijf.[5] De twee oud-winnaressen, wereldkampioene Anna van der Breggen en Europees kampioene Annemiek van Vleuten, finishten in het uitgedunde peloton op respectievelijk plek 26 en 28. Deignan pakte door haar winst de leiderstrui in de World Tour weer over van Van der Breggen.

Uitslag

[bewerken | brontekst bewerken]
Plaats Naam Ploeg
Winnaar Vlag van Verenigd Koninkrijk Elizabeth Deignan Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo 3u29'48"
2 Vlag van Australië Grace Brown Vlag van Australië Mitchelton-Scott + 9"
3 Vlag van Nederland Ellen van Dijk Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo + 2'19"
4 Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van Polen CCC-Liv z.t.
5 Vlag van Nederland Amy Pieters Vlag van Nederland Boels Dolmans z.t.
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Hannah Barnes Vlag van Duitsland Canyon-SRAM + 2'21"
7 Vlag van Zwitserland Marlen Reusser Vlag van Zwitserland Paule Ka z.t.
8 Vlag van Frankrijk Juliette Labous Vlag van Duitsland Team Sunweb z.t.
9 Vlag van Noorwegen Katrine Aalerud Vlag van Spanje Movistar Team + 2'26"
10 Vlag van Duitsland Liane Lippert Vlag van Duitsland Team Sunweb + 3'27"
11 Vlag van Nederland Demi Vollering Vlag van Nederland Parkhotel Valkenburg z.t.
12 Vlag van Nederland Floortje Mackaij Vlag van Duitsland Team Sunweb z.t.
13 Vlag van Zwitserland Elise Chabbey Vlag van Zwitserland Paule Ka z.t.
14 Vlag van Verenigde Staten Ruth Winder Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo z.t.
15 Vlag van Italië Soraya Paladin Vlag van Polen CCC-Liv z.t.
16 Vlag van Zuid-Afrika Ashleigh Moolman-Pasio Vlag van Polen CCC-Liv z.t.
17 Vlag van Denemarken Cecilie Uttrup Ludwig Vlag van Frankrijk FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope z.t.
18 Vlag van Italië Marta Cavalli Vlag van Italië Valcar - Travel & Service z.t.
19 Vlag van Polen Katarzyna Niewiadoma Vlag van Duitsland Canyon-SRAM z.t.
20 Vlag van Verenigde Staten Kristen Faulkner Vlag van Verenigde Staten Team Tibco z.t.
53 Vlag van België Sara Van de Vel Vlag van België Ciclotel + 10'51"
[bewerken | brontekst bewerken]
  • (fr) (en) Officiële website
Zie de categorie Liège-Bastogne-Liège 2020 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Luik-Bastenaken-Luik_2020&oldid=67534613"