Owen Jones

Owen Jones
Owen Jones in 2021
Achtergrondinformatie
Naam	Owen Peter Jones
Geboren	8 augustus 1984
Geboorteplaats	Sheffield
Land	Verenigd Koninkrijk
Beroep	Journalist, columnist en schrijver
Functies
2014 - heden	Columnist en commentator bij The Guardian
(en) IMDb-profiel
Portaal    Media

Owen Jones (Sheffield, 8 augustus 1984) is een Brits journalist, schrijver, columnist, politiek commentator en links politiek activist. Jones schrijft tegenwoordig onder andere columns voor de krant The Guardian en New Statesman, en schreef in het verleden ook voor The Independent.

Jones is geboren in Sheffield als zoon van een vakbondsvertegenwoordiger en een docente IT, en groeit op in Stockport bij Manchester en ook kortstondig in Falkirk in Schotland. Hij omschrijft zichzelf als een vierde-generatie socialist, zo was zijn grootvader bijvoorbeeld ook lid van de Communistische Partij van Groot-Brittannië. Jones behaalt aan de University College van de Universiteit van Oxford een bachelordiploma geschiedenis, en een master Amerikaanse geschiedenis. Na zijn studies werkt hij eerst als vakbondslobbyist, en vervolgens als assistent-onderzoeker voor de Labour partij.

Jones schrijft aanvankelijk voor The Independent, waar hij het politieke nieuws becommentarieert vanuit een links perspectief.

In 2011 publiceert hij het boek Chavs: the Demonization of the Working Class^[1]. In dit boek stelt hij aan de kaak hoe de arbeidersklasse tot een negatief stereotyp is gereduceerd door de media en de politieke elite, als onderdeel van de mythe van het individuele succes. Chavs' is een neerbuigende term dat personen uit de lagere klasse van de samenleving wegzet als dom, gewelddadig en crimineel^[2]. Het gebruik van deze term in de media en door de politieke elite staat symbool voor hoe zij de arbeidersklasse benaderen, een benadering die steeds wijder verbreid is in de samenleving, en stelt hen in staat om sociale en economische vraagstukken uit de weg te gaan, in plaats van die serieus te nemen en op te lossen. Chavs wordt door Dwight Garner, recensent van The New York Times, opgenomen in zijn lijst van 10 beste boeken van 2011, en in datzelfde jaar wordt hij opgenomen in verschillende lijsten van meest invloedrijke personen^[3][4].

In 2014 geeft Jones in een interview met de Spaanse nieuwswebsite Eldiario.es aan dat wereldwijd de inkomensongelijkheid sinds het publiceren van Chavs alleen maar groter zijn geworden in zijn ogen, door het toedoen van de economische en financiële oligarchie. Als linkse partijen een belastingverhoging voor de rijken vragen, zo zegt hij, wordt dat door de media afgedaan als jaloezie en wordt het bestaan van de arbeidersklasse ontkend^[5].

In maart 2014 stapt hij over naar The Guardian, en in september van dat jaar publiceert hij zijn tweede boek: The Establishment: And How They Get Away With It^[6], wat niet hetzelfde succes heeft als zijn eerste boek. Waar Chavs gaat over zij die niets hebben, gaat The Establishment over hen die veel hebben, oftewel de bovenklasse van de bevolking. In het boek legt hij uit hoe deze sociale laag de Britse samenleving heeft weten te reorganiseren om het eigen belang te dienen.

Jones verschijnt regelmatig op televisie, onder anderen in Question Time van de BBC, Channel 4 News van Sky News en Daybreak van ITV.

Owen Jones is openlijk homoseksueel en woont in Londen.

Owen Jones is een belangrijke persoonlijkheid aan de linkerkant van het Britse politieke spectrum. Hij is een uitgesproken feminist en republikein. Binnen de klassenstrijd heeft Jones zich hard gemaakt voor verschillende kwetsbare groepen, zoals personen met een handicap. Op een summer school van de nationalistische Ierse partij Sinn Fein in 2015 spreekt hij zich uit voor een verenigd Ierland.

Over de Europese Unie evolueert zijn standpunt. Hij is aanvankelijk voor het verlaten van de Europese Unie door het Verenigd Koninkrijk^[7], ten tijde van de campagne van het Britse referendum over een eventuele Brexit pleit hij ervoor het Verenigd Koninkrijk binnen de EU te houden, zolang er met andere groepen wordt gewerkt aan de democratisering van het project^[8].

• 2011, Chavs. De demonisering van de Britse arbeidsklasse^[1]
• 2014, The Establishment: And How The Get Away With It^[6]