Henri-Frédéric Amiel

Henri-Frédéric Amiel
Algemene informatie
Geboren	27 september 1821
Geboorte­plaats	Genève
Overleden	11 mei 1881
Overlijdensplaats	Genève
Land	Zwitserland
Beroep	filosoof, dichter en criticus
Portaal    Literatuur Zwitserland

Henri-Frédéric Amiel (Genève, 27 september 1821 - aldaar, 11 mei 1881) was een Zwitsers filosoof, dichter en criticus.

Hij werd geboren in Genève in 1821, en was een afstammeling van een Hugenotenfamilie die naar Zwitserland was getrokken omwille van de herroeping van het Edict van Nantes in Frankrijk.

Nadat hij zijn ouders op vroege leeftijd had verloren, maakte Amiel vele reizen, maakte hij kennis met de intellectuele elite van Europa en bestudeerde hij de Duitse filosofie in Berlijn. In 1849 werd hij benoemd tot professor in de esthetica en van de Franse literatuur aan de Universiteit van Genève, en in 1854 werd hij professor in de ethiek. Deze benoemingen die hem verleend werden door de democratische partij, beroofden hem van de steun van de aristocratische partij, die bijna het hele culturele leven in Genève beheerste.

Deze vereenzaming inspireerde hem tot het schrijven van zijn dagboek Journal Intime, dat na zijn dood gepubliceerd werd en het enige werk waarvoor hij vandaag nog bekend is en dat een Europees literair succes werd.

Amiel werd begraven op de begraafplaats van Clarens in het kanton Vaud. Op de grafsteen staat een citaat uit de Brief van Paulus aan de Galaten 6,8:

"CELUI QUI SEME POUR L'ESPRIT MOISSONERA DE L'ESPRIT LA VIE ETERNELLE." ("wie zaait om de Geest te behagen, zal uit de Geest het eeuwige leven oogsten.")

Amiel bracht tijdens zijn leven ook enkele poëziebundels uit:

• Grains de mil
• II penseroso
• Part du rêve
• Les Etrangères
• Charles le Téméraire
• Romancero historiquan
• Jour à jour

Zie de categorie Henri-Frédéric Amiel van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.