[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Klaverbank

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Klaverbank
Natura 2000-gebied in Nederland
Situering
Locatie Noordzee EEZ
Dichtstbijzijnde plaats Den Helder, Kingston upon Hull
Coördinaten 54° 4′ NB, 3° 3′ OL
Informatie
Classificatie Riffen
Oppervlakte 1539 km²
Geldende richtlijn(en) Habitatrichtlijn
Opgericht 15 juni 2016[1]
Beheer Rijkswaterstaat
Gebiedsnummer 165
Site code (Europees) NL2008002
Foto's
Natura 2000-gebieden in de Nederlandse EEZ. 3 is Klaverbank
Natura 2000-gebieden in de Nederlandse EEZ.
3 is Klaverbank

De Klaverbank is een zandbank in de Noordzee in het noordwestelijke deel van het Nederlandse continentaal plat, ten zuiden van de Doggersbank en grenzend aan de exclusieve economische zone (EEZ) van het Verenigd Koninkrijk, ongeveer 160 km noordwestelijk van Den Helder. Het gebied beslaat een oppervlak van ruim 1200 km².[2] De bank bestaat voornamelijk uit grind en ligt 30-40 meter onder het zeeoppervlak. De Klaverbank en soortgelijke grindbanken zijn een restant van een rivierbedding die ontstond toen de Noordzee droog was.

Zeeboontje

De bodemfauna in dit gebied bevat wel 200 soorten, onder andere door de grote variatie aan bodemtypen. De flora en fauna is anders dan in de omringende en gewonere zand- en slibbodem van de zee. Soorten, waaronder bijzondere soorten, die op de Klaverbank voorkomen zijn:

Aan de randen van de door het gebied lopende trog, de Botney Cut, leven scholen vis, waar zeekoeten Uria aalge op afkomen.

Sinds 15 juni 2016[1] is een deel van de Klaverbank in de Nederlandse exclusieve economische zone (EEZ) aangewezen als Natura 2000-gebied.[3]

Op de Klaverbank zijn ook fossiele dinosauriërs aangetroffen, resten van Iguanodontia. Verondersteld wordt dat die echter pas tijdens de ijstijden daar terecht zijn gekomen, vervoerd door de Schotse ijskap.[4]

De Klaverbank is een van de weinige plekken in het Nederlandse deel van de Noordzee waar grind en beton- en metselzand aan het (bodem)oppervlak voorkomt. De Nederlandse overheid wilde het gebied dan ook gebruiken voor grindwinning, en startte hiervoor in 2001 een mer-procedure op. Op 27 augustus 2003 besloot het ministerie van Verkeer en Waterstaat deze procedure af te breken, onder andere omdat de mogelijke opbrengst beperkt was, en omdat het bedrijfsleven niet veel belangstelling had voor het grind van de Klaverbank. Volgens het MER rapport was een milieuvriendelijke winning van het grind goed mogelijk. Milieuorganisaties hadden evenwel geprotesteerd tegen deze grindwinning.