[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Kirstin Freye

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kirstin Freye
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Duitsland Duitsland
Geboorteplaats Herford
Geboortedatum 29 mei 1975
Woonplaats Herford[1]
Profdebuut 1990
Met pensioen 2006
Totaal prijzengeld 203.729 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 181–241
Titels 0 WTA, 0 ITF
Hoogste positie 198e (15 november 1993)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 246–192
Titels 0 WTA, 22 ITF
Hoogste positie 88e (27 januari 2003)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2003)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2001)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1997)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (1997, 1998, 2003)
Laatst bijgewerkt op: 11 mei 2020
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1990 553 591
1991 269 306
1992 289 345
1993 199 277
1994 321 203
1995 346 162
1996 276 125
1997 289 118
1998 379 104
1999 372 154
2000 310 144
2001 466 131
2002 537 115
2003 646 124

Kirstin Freye (Herford, 29 mei 1975) is een voormalig tennisspeelster uit Duitsland. Freye was actief in het proftennis van 1990 tot in 2006.

In 1991 maakte Freye deel uit van het Duitse team voor de junior-Fed Cup, samen met Marketa Kochta en Heike Rusch – zij gingen met de beker naar huis, door in de finale de meisjes uit Paraguay te verslaan.[2] In 1992 werd Freye nationaal jeugdkampioen, zowel in het enkel- als in het dubbelspel – in dat jaar werd zij tevens winnares van de junior Europa Cup.[3]

Freye debuteerde in 1990 op het ITF-toernooi van Milaan (Italië). Zij stond in 1993 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Asjkelon (Israël) – zij verloor van de Israëlische Yael Segal. In het verdere verloop van haar enkelspelcarrière bereikte zij nog tweemaal een ITF-finale, maar zij greep steeds naast de titel.

In 1993 kwalificeerde Freye zich voor het eerst voor een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Parijs. Op de WTA-toernooien kwam zij in de hoofdtabel nooit verder dan de eerste ronde.

Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 198e plaats, die zij bereikte in november 1993.

Freye behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1989 op het ITF-toernooi van Paderborn (Duitsland), samen met haar 5½ jaar oudere[4] zuster[5] Sylvia Freye. Zij stond in 1990 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Ljusdal (Zweden), samen met landgenote Stefanie Rehmke – hier veroverde zij haar eerste titel, door het duo Cora Linneman en Eva Lena Olsson te verslaan. In totaal won zij 22 ITF-titels, de laatste in 2002 in Darmstadt (Duitsland). Vier van deze titels won zij samen met de Nederlandse Seda Noorlander.

In 1993 speelde Freye voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Kitzbühel, samen met de Kroatische Maja Palaveršić. Haar beste resultaat op de WTA-toernooien is het bereiken van de halve finale, op het WTA-toernooi van Quebec 2002, samen met landgenote Angelika Rösch.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde, op het Australian Open 2003, samen met de Joegoslavische Dragana Zarić. Hierdoor bereikte zij haar hoogste notering op de WTA-ranglijst: de 88e plaats, op 27 januari 2003.

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

geen

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi dotatie ondergrond partner tegenstandsters in finale score
1. 1990-12-02 Vlag van Zweden Ljusdal $10.000 hardcourt (i) Vlag van Duitsland Stefanie Rehmke Vlag van Duitsland Cora Linneman
Vlag van Zweden Eva Lena Olsson
6-1, 7-5
2. 1995-07-16 Vlag van Spanje Vigo $25.000 gravel Vlag van Roemenië Andreea Ehritt Vlag van Spanje Estefanía Bottini
Vlag van Spanje Gala León García
2-6, 6-3, 6-3
3. 1995-10-29 Vlag van Frankrijk Poitiers $25.000 hardcourt (i) Vlag van Nederland Seda Noorlander Vlag van Nederland Kim de Weille
Vlag van Nederland Nathalie Thijssen
6-4, 6-4
4. 1996-07-28 Vlag van Argentinië Buenos Aires $25.000 gravel Vlag van Duitsland Caroline Schneider Vlag van Argentinië María Fernanda Landa
Vlag van Paraguay Larissa Schaerer
7-6, 6-4
5. 1996-10-06 Vlag van Spanje Lleida $25.000 gravel Vlag van Oostenrijk Barbara Schwartz Vlag van Nederland Amanda Hopmans
Vlag van België Patty Van Acker
6-2, 6-1
6. 1996-11-10 Vlag van Israël Ramat Hasjaron $25.000 hardcourt Vlag van Nederland Seda Noorlander Vlag van Nederland Anique Snijders
Vlag van Frankrijk Noëlle van Lottum
6-2, 7-5
7. 1997-07-13 Vlag van Duitsland Puchheim $25.000 gravel Vlag van Frankrijk Noëlle van Lottum Vlag van Argentinië María Fernanda Landa
Vlag van Nederland Seda Noorlander
6-1, 6-2
8. 1997-11-02 Vlag van Israël Ramat Hasjaron $25.000 hardcourt Vlag van Israël Hila Rosen Vlag van Slovenië Petra Rampre
Vlag van Slovenië Katarina Srebotnik
6-1, 6-1
9. 1997-12-21 Vlag van Portugal Cascais $10.000 tapijt (i) Vlag van Polen Anna Żarska Vlag van Duitsland Angelika Bachmann
Vlag van Roemenië Magda Mihalache
6-7, 6-0, 6-4
10. 1998-02-14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Birmingham $10.000 hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Jean Okada Vlag van Nederland Henriëtte van Aalderen
Vlag van Nederland Andrea van den Hurk
6-4, 6-4
11. 1998-03-15 Vlag van Zwitserland Biel $25.000 hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Noëlle van Lottum Vlag van België Nancy Feber
Vlag van Slovenië Tina Križan
6-3, 3-6, 7-6
12. 1998-06-21 Vlag van Zwitserland Biel $10.000 gravel Vlag van Verenigde Staten Jean Okada Vlag van Zwitserland Laura Bao
Vlag van Frankrijk Samantha Schöffel
6-0, 6-7, 6-1
13. 1998-07-26 Vlag van Ierland Dublin $25.000 hardcourt Vlag van Spanje Alicia Ortuño Vlag van Australië Lisa McShea
Vlag van Australië Trudi Musgrave
walk-over
14. 1998-10-18 Vlag van Zuid-Korea Seoel $25.000 hardcourt Vlag van Japan Shinobu Asagoe Vlag van Australië Catherine Barclay
Vlag van Zuid-Korea Choi Young-ja
6-2, 7-6
15. 1999-06-20 Vlag van Turkije Istanbul $25.000 hardcourt Vlag van Italië Giulia Casoni Vlag van Slowakije Andrea Šebová
Vlag van Tsjechië Magdelena Zdenovcová
6-3, 6-3
16. 2000-05-28 Vlag van Italië Biella $10.000 gravel Vlag van Hongarije Adrienn Hegedűs Vlag van Slowakije Eva Fislová
Vlag van Tsjechië Zuzana Hejdová
6-2, 6-4
17. 2000-09-30 Vlag van Verenigde Staten Santa Clara $75.000 hardcourt Vlag van Nederland Seda Noorlander Vlag van Verenigde Staten Dawn Buth
Vlag van Slovenië Petra Rampre
6-1, 6-4
18. 2001-06-24 Vlag van Zwitserland Lenzerheide $25.000 gravel Vlag van Slowakije Zuzana Váleková Vlag van Argentinië Erica Krauth
Vlag van Argentinië Vanesa Krauth
3-6, 6-3, 6-2
19. 2001-07-29 Vlag van Frankrijk Les Contamines $25.000 hardcourt Vlag van Nederland Anousjka van Exel Vlag van Frankrijk Caroline Dhenin
Vlag van Australië Rochelle Rosenfield
6-3, 6-2
20. 2002-02-02 Vlag van Frankrijk Belfort $10.000 hardcourt (i) Vlag van Duitsland Syna Schmidle Vlag van Frankrijk Marina Caiazzo
Vlag van Frankrijk Sophie Lefèvre
7-6, 6-4
21. 2002-04-06 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Dubai $75.000 hardcourt Vlag van Nederland Seda Noorlander Vlag van Marokko Bahia Mouhtassine
Vlag van Indonesië Angelique Widjaja
6-2, 6-4
22. 2002-07-14 Vlag van Duitsland Darmstadt $25.000 gravel Vlag van Duitsland Andrea Glass Vlag van Tsjechië Eva Birnerová
Vlag van Tsjechië Dominika Luzarová
7-5, 6-2

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

geen deelname

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 1997 1998 1999 2001 2002 2003
Vlag van Australië Australian Open 1R 3R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 1R 2R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 1R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R
[bewerken | brontekst bewerken]