Ferberiet
Ferberiet | ||||
---|---|---|---|---|
Mineraal | ||||
Chemische formule | Fe2+WO4 | |||
Kleur | Zwart | |||
Streepkleur | Bruinzwart | |||
Hardheid | 4,5 | |||
Gemiddelde dichtheid | 7,45 kg/dm3 | |||
Glans | Submetallisch | |||
Opaciteit | Vrijwel opaak | |||
Breuk | Bros, oneffen | |||
Splijting | Perfect, [010], deels, [100] en [102] | |||
Kristaloptiek | ||||
Kristalstelsel | monoklien | |||
Brekingsindices | 2,255 - 2,414 | |||
Dubbele breking | 0,1590 | |||
Pleochroïsme | Donkerbruin | |||
Lijst van mineralen | ||||
|
Het mineraal ferberiet is een ijzer-wolframaat met de chemische formule Fe2+WO4.
Eigenschappen
[bewerken | brontekst bewerken]Het vrijwel opaak zwarte ferberiet heeft een metallische glans, een bruinzwarte streepkleur en de splijting van het mineraal is perfect volgens het kristalvlak [010] en deels volgens [100] en [102]. Het kristalstelsel is monoklien. Ferberiet heeft een gemiddelde dichtheid van 7,45, de hardheid is 4,5 en het mineraal is niet radioactief of magnetisch.
Naamgeving
[bewerken | brontekst bewerken]Het mineraal ferberiet is genoemd naar de Duitser Moritz Rudolph Ferber (1805 - 1875), die werkte in Gera.
Voorkomen
[bewerken | brontekst bewerken]Ferberiet komt voornamelijk voor in hydrothermale aders, greisen en granitische pegmatieten, maar ook als mineraal in alluviale sedimenten. De typelocatie van ferberiet is de Alquiles Sierra Almagrera, Spanje. Het mineraal wordt verder gevonden in Beira Baixa, Portugal en Bugarama, Rwanda.