Facelina annulicornis
| Facelina annulicornis | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Facelina annulicornis (Chamisso & Eysenhardt, 1821) Originele combinatie Eolidia annulicornis | |||||||||||||
| Synoniemen | |||||||||||||
| |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
| (en) World Register of Marine Species | |||||||||||||
| |||||||||||||
Facelina annulicornis is een slakkensoort uit de familie van de ringsprietslakken (Facelinidae).[1] De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1821 door Adelbertus de Chamisso en Carolus Guilelmus Eysenhardt.[2]
Beschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]Het lichaam is doorschijnend met verspreide vlekken van wit pigment. Rond de mond heeft de huid een roze kleur. De rinoforen zijn gelamelleerd, zowel de rinoforen als de orale tentakels zijn getipt met wit pigment. De spijsverteringsklier is zichtbaar door de ceratale epidermis en kan bruin, oranje of groen van kleur zijn. De volwassen exemplaren kunnen tot 40 mm lang worden.
Verspreiding
[bewerken | brontekst bewerken]De Facelina annulicornis is een zuidelijke soort op de Britse Eilanden, met beschrijving die zich noordwaarts langs de westkust van Ierland uitstrekken tot Donegal Bay en Portrush, County Antrim.[3] Verdere verspreiding naar het zuiden tot aan de Middellandse Zee. Van deze ongewone soort is bekend dat ze zich voedt met een verscheidenheid aan hydroïdpoliepen en ook andere naaktslakken aanvalt en verslindt, vooral Coryphella-soorten.
- ↑ Gofas, S. (2012). Facelina annulicornis (Chamisso & Eysenhardt, 1821). Geraadpleegd via: World Register of Marine Species
- ↑ Chamisso, Adelbertus de & Eysenhardt, Carolus Guilelmus (1821). De animalibus quibusdam e classe vermium Linneana, in circumnavigatione Terrae, auspicante Comite N. Romanoff, duce Ottone di Kotzebue, annis 1815-1818 peracta, observatis Fasciculus secundus, reliquos vermes continens. Nova Acta physico-medica Academiae Cesareae Leopoldino-Carolinae 10: 343-373, Plates 24 to 33
- ↑ Picton, B.E. & Morrow, C.C. (2016). Facelina annulicornis (Chamisso & Eysenhardt, 1821). [In] Encyclopedia of Marine Life of Britain and Ireland. (Geraadpleegd op 3 oktober 2021). Gearchiveerd op 5 juli 2022.