[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Formule E seizoen 2018-2019

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
5e Formule E-seizoen (2018-19)
Volgende: 2019-20
Vorige: 2017-18
Wereldkampioen Formule E 2018-19, Jean-Éric Vergne
Wereldkampioen Formule E 2018-19, Jean-Éric Vergne
Algemene informatie
Races 13
Coureurs 24
Teams 11
Verdedigend
kampioen
Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne (coureurs)
Vlag van Duitsland Audi Sport ABT Schaeffler (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne - 136
2e plaats Vlag van Zwitserland Sébastien Buemi - 119
3e plaats Vlag van Brazilië Lucas di Grassi - 108
Eindstand constructeurs
1e plaats Vlag van China DS Techeetah Formula E Team - 222
2e plaats Vlag van Duitsland Audi Sport ABT Schaeffler - 203
3e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Envision Virgin Racing - 191
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Het Formule E seizoen 2018-2019 was het vijfde seizoen van het elektrische autosportkampioenschap Formule E. Het seizoen begon op 15 december 2018 en eindigde op 14 juli 2019.

Jean-Éric Vergne werd kampioen in de laatste race, nadat hij voldoende voorsprong behield op zijn concurrenten Lucas di Grassi en Mitch Evans. Vergne werd hiermee de eerste tweevoudig kampioen in de klasse. Zijn DS Techeetah Formula E Team behaalde haar eerste kampioenschap bij de teams.

Reglementswijzigingen

[bewerken | brontekst bewerken]

Voor het vijfde seizoen van het kampioenschap wordt het chassis dat tijdens de eerste vier seizoenen is gebruikt vervangen door een compleet nieuwe auto. Ook beschikken de coureurs nog maar over één auto per race, in plaats van twee die tijdens eerste vier seizoenen nodig waren. Verder wordt het piekvermogen van de auto's tijdens de race maximaal 250 kilowatt, waar dit voorheen 220 kW was. Ook is er een zogeheten "Attack Mode" ingevoerd, waardoor coureurs gedurende acht minuten 25 kW extra vermogen krijgen door over een bepaald deel van het circuit te rijden dat niet op de ideale racelijn ligt. De acht minuten kunnen worden opgedeeld, de teams krijgen 45 minuten voor de race te horen hoe de tijd moet worden gebruikt. Tot slot is de halo aangebracht op de auto om te voldoen aan de eisen van de FIA. Hierop is tevens met LED-lampjes de modus (normaal, Attack Mode of FanBoost) te zien waarin de auto zich bevindt.

Wat de sportieve reglementen betreft is er een wijziging: races zullen niet meer worden verreden over een bepaald aantal ronden, maar over 45 minuten plus een ronde.

Teams en coureurs

[bewerken | brontekst bewerken]
Team Fabrikant No. Coureur Ronden
Vlag van Verenigd Koninkrijk Envision Virgin Racing Spark-Audi 2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sam Bird Alle
4 Vlag van Nederland Robin Frijns Alle
Vlag van Verenigd Koninkrijk Panasonic Jaguar Racing Spark-Jaguar 3 Vlag van Brazilië Nelson Piquet jr. 1-6
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex Lynn 7-13
20 Vlag van Nieuw-Zeeland Mitch Evans Alle
Vlag van Duitsland HWA Racelab Spark-Venturi 5 Vlag van België Stoffel Vandoorne Alle
17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Gary Paffett Alle
Vlag van Verenigde Staten Geox Dragon Racing Spark-Penske 6 Vlag van Duitsland Maximilian Günther 1-3, 7-13
Vlag van Brazilië Felipe Nasr 4-6
7 Vlag van Argentinië José María López Alle
Vlag van Verenigd Koninkrijk NIO Formula E Team Spark-NIO 8 Vlag van Frankrijk Tom Dillmann Alle
16 Vlag van Verenigd Koninkrijk Oliver Turvey Alle
Vlag van Duitsland Audi Sport ABT Schaeffler Spark-Audi 11 Vlag van Brazilië Lucas di Grassi Alle
66 Vlag van Duitsland Daniel Abt Alle
Vlag van Monaco Venturi Formula E Team Spark-Venturi 19 Vlag van Brazilië Felipe Massa Alle
48 Vlag van Zwitserland Edoardo Mortara Alle
Vlag van Frankrijk Nissan e.dams Spark-Nissan 22 Vlag van Verenigd Koninkrijk Oliver Rowland Alle
23 Vlag van Zwitserland Sébastien Buemi Alle
Vlag van China DS Techeetah Formula E Team Spark-DS Automobiles 25 Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne Alle
36 Vlag van Duitsland André Lotterer Alle
Vlag van Verenigde Staten BMW i Andretti Motorsport Spark-BMW 27 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alexander Sims Alle
28 Vlag van Portugal António Félix da Costa Alle
Vlag van India Mahindra Racing Spark-Mahindra 64 Vlag van België Jérôme d'Ambrosio Alle
94 Vlag van Zweden Felix Rosenqvist 1
Vlag van Duitsland Pascal Wehrlein 2-13
Wijzigingen bij de teams
  • BMW treedt officieel toe tot het kampioenschap als constructeur in samenwerking met Andretti Autosport.
  • HWA, een partner van Mercedes-Benz, treedt toe tot het kampioenschap in een technische samenwerking met Venturi als elfde team. Mercedes-Benz zal zelf in het volgende seizoen haar debuut maken in de klasse.
  • Nissan treedt toe tot het kampioenschap als vervanger van zusterbedrijf Renault in diens samenwerking met DAMS. Renault verlaat het kampioenschap om zich te concentreren op haar Formule 1-team.
  • Techeetah wisselt van een Renault- naar een Citroën-aangedreven auto, terwijl Virgin Racing wisselt van een Citroën- naar een Audi-aangedreven auto.
Wijzigingen bij de coureurs
Wijzigingen tijdens het seizoen
  • Vanwege contractuele verplichtingen reed Pascal Wehrlein niet voor Mahindra Racing in het eerste raceweekend in Ad Diriyah. Felix Rosenqvist, die de voorgaande twee seizoenen al voor het team uitkwam, nam zijn plaats in.
  • Felipe Nasr verving Maximilian Günther bij Dragon Racing vanaf het vierde raceweekend in Mexico-Stad. Günther verving Nasr weer vanaf het zevende raceweekend in Rome.
  • Alex Lynn verving Nelson Piquet jr. bij Panasonic Jaguar Racing vanaf het zevende raceweekend in Rome.
  • De kalender is bekend gemaakt op 6 juni 2018.
  • De ePrix van Punta del Este is van de kalender verdwenen. De ePrix' van Ad Diriyah en Sanya zijn nieuw op de kalender.
  • De ePrix van Monte Carlo is teruggekeerd op de kalender.
  • De ePrix van Zürich stond op de kalender, maar is geannuleerd vanwege het grote aantal evenementen in de stad. De race is vervangen door de ePrix van Bern.
  • De locatie van de ePrix van Santiago is gewijzigd van het Parque Forestal naar het O'Higgins Park.
Ronde Naam Circuit Datum Pole position Snelste ronde Winnende coureur Winnend team Verslag
1 Vlag van Saoedi-Arabië ePrix van Ad Diriyah Riyadh Street Circuit 15 december 2018 Vlag van Portugal António Félix da Costa Vlag van Duitsland André Lotterer Vlag van Portugal António Félix da Costa Vlag van Verenigde Staten BMW i Andretti Motorsport Verslag
2 Vlag van Marokko ePrix van Marrakesh Circuit International Automobile Moulay El Hassan 12 januari 2019 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sam Bird Vlag van Brazilië Lucas di Grassi Vlag van België Jérôme d'Ambrosio Vlag van India Mahindra Racing Verslag
3 Vlag van Chili ePrix van Santiago Parque O'Higgins Circuit 26 januari 2019 Vlag van Zwitserland Sébastien Buemi[1] Vlag van Duitsland Daniel Abt Vlag van Verenigd Koninkrijk Sam Bird Vlag van Verenigd Koninkrijk Envision Virgin Racing Verslag
4 Vlag van Mexico ePrix van Mexico-Stad Autódromo Hermanos Rodríguez 16 februari 2019 Vlag van Duitsland Pascal Wehrlein Vlag van Duitsland Pascal Wehrlein Vlag van Brazilië Lucas di Grassi Vlag van Duitsland Audi Sport ABT Schaeffler Verslag
5 Vlag van Hongkong ePrix van Hongkong Hong Kong Central Harbourfront Circuit 10 maart 2019 Vlag van België Stoffel Vandoorne Vlag van Duitsland André Lotterer[2] Vlag van Zwitserland Edoardo Mortara[3] Vlag van Monaco Venturi Formula E Team Verslag
6 Vlag van China ePrix van Sanya Haitang Bay Circuit 23 maart 2019 Vlag van Verenigd Koninkrijk Oliver Rowland Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne Vlag van China DS Techeetah Formula E Team Verslag
7 Vlag van Italië ePrix van Rome Circuito cittadino dell'EUR 13 april 2019 Vlag van Duitsland André Lotterer Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne[4] Vlag van Nieuw-Zeeland Mitch Evans Vlag van Verenigd Koninkrijk Panasonic Jaguar Racing Verslag
8 Vlag van Frankrijk ePrix van Parijs Circuit des Invalides 27 april 2019 Vlag van Verenigd Koninkrijk Oliver Rowland[5] Vlag van Frankrijk Tom Dillmann[6] Vlag van Nederland Robin Frijns Vlag van Verenigd Koninkrijk Envision Virgin Racing Verslag
9 Vlag van Monaco ePrix van Monte Carlo Circuit de Monaco 11 mei 2019 Vlag van Verenigd Koninkrijk Oliver Rowland[7] Vlag van Duitsland Pascal Wehrlein Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne Vlag van China DS Techeetah Formula E Team Verslag
10 Vlag van Duitsland ePrix van Berlijn Tempelhof Airport Street Circuit 25 mei 2019 Vlag van Zwitserland Sébastien Buemi Vlag van Brazilië Lucas di Grassi Vlag van Brazilië Lucas di Grassi Vlag van Duitsland Audi Sport ABT Schaeffler Verslag
11 Vlag van Zwitserland ePrix van Bern Bern Street Circuit 22 juni 2019 Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne Vlag van Portugal António Félix da Costa[8] Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne Vlag van China DS Techeetah Formula E Team Verslag
12 Vlag van Verenigde Staten ePrix van New York Brooklyn Street Circuit 13 juli 2019 Vlag van Zwitserland Sébastien Buemi Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne[9] Vlag van Zwitserland Sébastien Buemi Vlag van Frankrijk Nissan e.dams Verslag
13 14 juli 2019 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alexander Sims Vlag van Duitsland Daniel Abt Vlag van Nederland Robin Frijns Vlag van Verenigd Koninkrijk Envision Virgin Racing

Kampioenschap

[bewerken | brontekst bewerken]

Punten worden toegekend aan de top 10 geklasseerde auto's

Positie  1e   2e   3e   4e   5e   6e   7e   8e   9e   10e   Pole   SR 
Punten 25 18 15 12 10 8 6 4 2 1 3 1
Pos Coureur ADR
Vlag van Saoedi-Arabië
MAR
Vlag van Marokko
SAN
Vlag van Chili
MEX
Vlag van Mexico
HKG
Vlag van Hongkong
SYX
Vlag van China
ROM
Vlag van Italië
PAR
Vlag van Frankrijk
MON
Vlag van Monaco
BER
Vlag van Duitsland
BRN
Vlag van Zwitserland
NYC
Vlag van Verenigde Staten
Punten
1 Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne 2 5 DNF 13 13 1 14 6 1 3 1 15 7 136
2 Vlag van Zwitserland Sébastien Buemi 6 8 DNF 21 DNF 8 4 15 5 2 3 1 3 119
3 Vlag van Brazilië Lucas di Grassi 9 7 12 1 2 15 7 4 DNF 1 9 5 18 108
4 Vlag van Nederland Robin Frijns 12 2 5 11 3 14 4 1 17 13 DNF DNF 1 106
5 Vlag van Nieuw-Zeeland Mitch Evans 4 9 6 7 7 9 1 16 6 12 2 2 17 105
6 Vlag van Portugal António Félix da Costa 1 DNF DNF 2 10 3 9 7 DSQ 4 12 3 9 99
7 Vlag van Duitsland Daniel Abt 8 10 3 10 4 5 18 3 15 6 6 6 5 95
8 Vlag van Duitsland André Lotterer 5 6 13 5 14 4 2 2 7 DNF 14 17 DNF 86
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sam Bird 11 3 1 9 6 DNF 11 11 16 9 4 8 4 85
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Oliver Rowland 7 15 DNF 20 DNF 2 6 12 2 8 DNF 14 6 71
11 Vlag van België Jérôme d'Ambrosio 3 1 10 4 DNF 6 8 17 11 17 13 9 11 67
12 Vlag van Duitsland Pascal Wehrlein DNF 2 6 DNF 7 10 10 4 10 DNF 7 12 58
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alexander Sims 18 4 7 14 DNF DNF 17 DNF 13 7 11 4 2 57
14 Vlag van Zwitserland Edoardo Mortara 19 13 4 3 1 13 DNF DNF DNF 11 DNF DNF DNF 52
15 Vlag van Brazilië Felipe Massa 17 18 DNF 8 5 10 DNF 9 3 15 8 16 15 36
16 Vlag van België Stoffel Vandoorne 16 DNF DNF 18 DNF DNF 3 DNF 9 5 10 13 8 35
17 Vlag van Duitsland Maximilian Günther 15 12 DNF 19 5 DNF 14 5 DNF 19 20
18 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex Lynn 12 DNF 8 DNF 7 DNF 16 10
19 Vlag van Verenigd Koninkrijk Gary Paffett DNF DNF 14 16 8 DNF DNF 8 12 16 17 11 10 9
20 Vlag van Verenigd Koninkrijk Oliver Turvey 13 16 8 12 9 11 13 14 DNF 18 16 10 13 7
21 Vlag van Argentinië José María López DNF 11 9 17 11 DNF 16 13 10 20 DSQ 12 DNF 3
22 Vlag van Brazilië Nelson Piquet jr. 10 14 11 DNF DNF DNF 1
23 Vlag van Frankrijk Tom Dillmann 14 17 DNF 15 12 12 15 DNF 14 19 15 DNF 14 0
24 Vlag van Brazilië Felipe Nasr 19 DNF DNF 0
- Vlag van Zweden Felix Rosenqvist DNF 0
Pos Coureur ADR
Vlag van Saoedi-Arabië
MAR
Vlag van Marokko
SAN
Vlag van Chili
MEX
Vlag van Mexico
HKG
Vlag van Hongkong
SYX
Vlag van China
ROM
Vlag van Italië
PAR
Vlag van Frankrijk
MON
Vlag van Monaco
BER
Vlag van Duitsland
BRN
Vlag van Zwitserland
NYC
Vlag van Verenigde Staten
Punten
Pos Team No. ADR
Vlag van Saoedi-Arabië
MAR
Vlag van Marokko
SAN
Vlag van Chili
MEX
Vlag van Mexico
HKG
Vlag van Hongkong
SYX
Vlag van China
ROM
Vlag van Italië
PAR
Vlag van Frankrijk
MON
Vlag van Monaco
BER
Vlag van Duitsland
BRN
Vlag van Zwitserland
NYC
Vlag van Verenigde Staten
Punten
1 Vlag van China DS Techeetah Formula E Team 25 2 5 DNF 13 13 1 14 6 1 3 1 15 7 222
36 5 6 13 5 14 4 2 2 7 DNF 14 17 DNF
2 Vlag van Duitsland Audi Sport ABT Schaeffler 11 9 7 12 1 2 15 7 4 DNF 1 9 5 18 203
66 8 10 3 10 4 5 18 3 15 6 6 6 5
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Envision Virgin Racing 2 11 3 1 9 6 DNF 11 11 16 9 4 8 4 191
4 12 2 5 11 3 14 4 1 17 13 DNF DNF 1
4 Vlag van Frankrijk Nissan e.dams 22 7 15 DNF 20 DNF 2 6 12 2 8 DNF 14 6 190
23 6 8 DNF 21 DNF 8 5 15 5 2 3 1 3
5 Vlag van Verenigde Staten BMW i Andretti Motorsport 27 18 4 7 14 DNF DNF 17 DNF 13 7 11 4 2 156
28 1 DNF DNF 2 10 3 9 7 DSQ 4 12 3 9
6 Vlag van India Mahindra Racing 64 3 1 10 4 DNF 6 8 17 11 17 13 9 11 125
94 DNF DNF 2 6 DNF 7 10 10 4 10 DNF 7 12
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Panasonic Jaguar Racing 3 10 14 11 DNF DNF DNF 12 DNF 8 DNF 7 DNF 16 116
20 4 9 6 7 7 9 1 16 6 12 2 2 17
8 Vlag van Monaco Venturi Formula E Team 19 17 18 DNF 8 5 10 DNF 9 3 15 8 16 15 88
48 19 13 4 3 1 13 DNF DNF DNF 11 DNF DNF DNF
9 Vlag van Duitsland HWA Racelab 5 16 DNF DNF 18 DNF DNF 3 DNF 9 5 10 13 8 44
17 DNF DNF 14 16 8 DNF DNF 8 12 16 17 11 10
10 Vlag van Verenigde Staten Geox Dragon Racing 6 15 12 DNF 19 DNF DNF 19 5 DNF 14 5 DNF 19 23
7 DNF 11 9 17 11 DNF 16 13 10 20 DSQ 12 DNF
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk NIO Formula E Team 8 14 17 DNF 15 12 12 15 DNF 14 19 15 DNF 14 7
16 13 16 8 12 9 11 13 14 DNF 18 16 10 13
Pos Team No. ADR
Vlag van Saoedi-Arabië
MAR
Vlag van Marokko
SAN
Vlag van Chili
MEX
Vlag van Mexico
HKG
Vlag van Hongkong
SYX
Vlag van China
ROM
Vlag van Italië
PAR
Vlag van Frankrijk
MON
Vlag van Monaco
BER
Vlag van Duitsland
BRN
Vlag van Zwitserland
NYC
Vlag van Verenigde Staten
Punten
  • Coureurs vertrekkend van pole-position zijn vetgedrukt.
  • Coureurs met de snelste raceronde in cursief.

† Coureur is niet gefinisht, maar wel geklasseerd omdat hij meer dan 90% van de raceafstand heeft afgelegd.