Erik Fredriksson

Erik Fredriksson
Geboortedatum	13 februari 1943
Geboorteplaats	Tidaholm
Beroep	accountant
Sportieve informatie
Aangesloten bij	FIFA (1974–1991)
Portaal	Voetbal

Erik Fredriksson (Tidaholm, 13 februari 1943) is een Zweeds voormalig voetbalscheidsrechter. Hij leidde zowel op nationaal als internationaal niveau wedstrijden, waaronder vier duels op het Wereldkampioenschap voetbal. Buiten het voetbal om was Fredriksson actief als accountant.^[1]

Fredriksson was enkele jaren alleen actief op nationaal niveau in de Zweedse competitie voordat hij internationaal werd aangesteld bij wedstrijden. In de jaren 80 en 90 was hij een van de meest belangrijke scheidsrechters in het Europees voetbal, wat blijkt uit de diverse toernooien waar hij aanwezig was. Hij leidde zijn eerste interlandwedstrijd op 15 augustus 1974, een duel op het Noords voetbalkampioenschap en daarnaast ook een kwalificatiewedstrijd voor de Olympische Zomerspelen 1976, tussen Noorwegen en Finland (1-2).^[2] In 1982 werd hij door de FIFA naar Spanje gestuurd, waar hij een groepswedstrijd tussen Joegoslavië en Noord-Ierland in goede banen moest leiden. Op 30 mei 1984 kreeg Fredriksson de finale van de Europacup I van het seizoen 1983/84 aangewezen tussen Liverpool FC en AS Roma (1-1, 4-2 na strafschoppen).^[3] Op 13 juni leidde hij een groepswedstrijd op het Wereldkampioenschap voetbal 1990 tussen Argentinië en de Sovjet-Unie (2-0). Diego Maradona maakte in deze wedstrijd in zijn eigen strafschopgebied hands, hetgeen het elftal van de Sovjet-Unie een strafschop op had moeten leveren. Fredriksson deed echter niets.^[1] Maradona erkende later dat hij onbedoeld de bal met zijn hand uit het doel geweerd had. Na afloop van de wedstrijd werd protest aangetekend tegen Fredriksson en de nederlaag die uiteindelijk voor uitschakeling van de Sovjets zorgde. De vicepresident van de voetbalbond van de Sovjet-Unie zei dat als Fredriksson enige moraliteit bezat, hij zijn spullen zou moeten pakken, zijn scheidsrechterslicentie zou moeten verbranden en het voetbal voorgoed moest verlaten.^[4] Een jaar later leidde Fredriksson zijn laatste interland en eindigde hij zijn carrière als professioneel voetbalscheidsrechter. In totaal floot hij 43 interlands, een record onder Zweedse scheidsrechters.^[5]

Interlands

Datum	Plaats	Wedstrijd	Uitslag	Competitie
15 augustus 1974	Oslo, Noorwegen	Noorwegen – IJsland	1 – 2	Noords voetbalkampioenschap	0	0
7 september 1974	Wrocław, Polen	Polen – Frankrijk	0 – 2	Vriendschappelijk	1	0
15 mei 1975	Helsinki, Finland	Finland – Noorwegen	3 – 5	Noords voetbalkampioenschap	0	0
12 oktober 1975	Leipzig, DDR	Duitse Democratische Republiek – Frankrijk	2 – 1	Kwalificatie EK 1976	2	0
19 mei 1976	Kuopio, Finland	Finland – Zwitserland	1 – 0	Vriendschappelijk	1	0
21 mei 1978	Oslo, Noorwegen	Noorwegen – Ierland	0 – 0	Vriendschappelijk	0	0
20 september 1978	Helsinki, Finland	Finland – Hongarije	2 – 1	Kwalificatie EK 1980	3	0
26 oktober 1979	Stavanger, Noorwegen	Noorwegen – Finland	1 – 1	Kwalificatie Olympische Spelen 1980	0	0
22 november 1979	Londen, Engeland	Engeland – Bulgarije	2 – 0	Kwalificatie EK 1980	0	0
3 december 1980	Praag, Tsjecho-Slowakije	Tsjecho-Slowakije – Turkije	2 – 0	Kwalificatie WK 1982	3	1
22 november 1981	Düsseldorf, West-Duitsland	West-Duitsland – Bulgarije	4 – 0	Kwalificatie WK 1982	2	0
17 juni 1982	Zaragoza, Spanje	Noord-Ierland – Joegoslavië	0 – 0	WK 1982	1	0
4 mei 1983	Helsinki, Finland	Finland – Polen	0 – 4	Kwalificatie Olympische Spelen 1984	0	0
1 juni 1983	Londen, Engeland	Engeland – Schotland	2 – 0	British Championship	0	0
21 september 1983	Belfast, Noord-Ierland	Noord-Ierland – Oostenrijk	3 – 1	Kwalificatie EK 1984	1	0
29 oktober 1983	Stavanger, Noorwegen	Noorwegen – Duitse Democratische Republiek	1 – 1	Kwalificatie Olympische Spelen 1984	0	0
14 december 1983	Cardiff, Wales	Wales – Joegoslavië	1 – 1	Kwalificatie EK 1984	0	0
13 juni 1984	Lens, België	België – Joegoslavië	2 – 0	EK 1984	1	0
12 september 1984	Zwickau, DDR	Duitse Democratische Republiek – Griekenland	1 – 0	Vriendschappelijk	0	0
17 oktober 1984	Sevilla, Spanje	Spanje – Wales	3 – 0	Kwalificatie WK 1986	2	0
3 april 1985	Sarajevo, Joegoslavië	Joegoslavië – Frankrijk	0 – 0	Kwalificatie WK 1986	0	0
13 november 1985	Londen, Engeland	Engeland – Noord-Ierland	0 – 0	Kwalificatie WK 1986	0	0
9 april 1986	Sofia, Bulgarije	Bulgarije – Denemarken	3 – 0	Vriendschappelijk	0	0
30 april 1986	Oslo, Noorwegen	Noorwegen – Argentinië	1 – 0	Vriendschappelijk	0	0
31 mei 1986	Mexico-Stad, Mexico	Bulgarije – Italië	1 – 1	WK 1986	3	0
15 juni 1986	León, Mexico	België – Sovjet-Unie	4 – 3	WK 1986	2	0
10 september 1986	Glasgow, Schotland	Schotland – Bulgarije	0 – 0	Kwalificatie EK 1988	1	0
24 september 1986	Kopenhagen, Denemarken	Denemarken – West-Duitsland	0 – 2	Vriendschappelijk	1	0
29 april 1987	Kiev, Oekraïne	Sovjet-Unie – Duitse Democratische Republiek	2 – 0	Kwalificatie EK 1988	1	0
28 mei 1987	Helsinki, Finland	Finland – Brazilië	2 – 3	Vriendschappelijk	1	0
11 november 1987	Praag, Tsjecho-Slowakije	Tsjecho-Slowakije – Wales	2 – 0	Kwalificatie EK 1988	1	0
14 juni 1988	Frankfurt am Main, Duitsland	Italië – Spanje	1 – 0	EK 1988	1	0
7 augustus 1988	Reykjavik, IJsland	IJsland – Bulgarije	2 – 3	Vriendschappelijk	0	0
19 november 1988	Belgrado, Joegoslavië	Joegoslavië – Frankrijk	3 – 2	Kwalificatie WK 1990	6	0
26 april 1989	Rotterdam, Nederland	Nederland – West-Duitsland	1 – 1	Kwalificatie WK 1990	2	0
23 mei 1989	Londen, Engeland	Engeland – Chili	0 – 0	Rous Cup	4	0
18 juni 1989	Kopenhagen, Denemarken	Denemarken – Brazilië	4 – 0	Vriendschappelijk	2	0
6 september 1989	Belfast, Noord-Ierland	Noord-Ierland – Hongarije	1 – 2	Kwalificatie WK 1990	3	0
13 juni 1990	Napels, Italië	Argentinië – Sovjet-Unie	2 – 0	WK 1990	6	1
12 september 1990	Londen, Engeland	Engeland – Hongarije	1 – 0	Vriendschappelijk	2	0
17 oktober 1990	Dublin, Ierland	Ierland – Turkije	5 – 0	Kwalificatie EK 1992	5	0
27 maart 1991	Glasgow, Schotland	Schotland – Bulgarije	1 – 1	Kwalificatie EK 1992	3	0
20 november 1991	Parijs, Frankrijk	Frankrijk – IJsland	3 – 1	Kwalificatie EK 1992	1	0