Dylan Groenewegen
Dylan Groenewegen | ||||
---|---|---|---|---|
Groenewegen (2022)
| ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Bijnaam | De Leeuw van Amsterdam[1] | |||
Geboortedatum | 21 juni 1993 | |||
Geboorteplaats | Amsterdam, Nederland | |||
Nationaliteit | Nederland | |||
Lengte | 177 cm | |||
Sportieve informatie | ||||
Huidige ploeg | Team BikeExchange Jayco | |||
Discipline(s) | Weg | |||
Specialisatie(s) | Sprinter | |||
Ploegen | ||||
2012–2014 2015 2016–2018 2019–2021 2022 2023 |
De Rijke Roompot-Oranje Peloton LottoNL-Jumbo Team Jumbo-Visma Team BikeExchange Jayco Team Jayco AlUla | |||
Beste prestaties | ||||
Gent-Wevelgem | 9e (2024) | |||
Ronde van Frankrijk | 6 etappezeges | |||
Overige | ||||
Zeges: | ||||
Kuurne-Brussel-Kuurne Driedaagse Brugge-De Panne |
2018 2019 | |||
|
Dylan Groenewegen (Amsterdam, 21 juni 1993) is een Nederlands wielrenner die sinds 2022 rijdt voor de in 2023 geheten UCI WorldTeam ploeg Team Jayco AlUla. In 2020 kreeg Groenewegen bijzonder veel aandacht vanwege het veroorzaken van een ernstige crash in de Ronde van Polen waarbij renner Fabio Jakobsen en een official met ernstige verwondingen in het ziekenhuis belandden. Groenewegen kreeg hiervoor een negen maanden lange uitsluiting van de UCI. Hij heeft zes Tour de France etappes en één team tijdrit gewonnen. Bovendien heeft hij ook het Nederlands kampioenschap wegwielrennen, vijf dagritten in de Ronde van Noorwegen, vijf etappes in de Ronde van Groot-Brittannië en drie ritten in Parijs-Nice gewonnen.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Groenewegen groeide op in Amsterdam. Zijn vader heeft een fietsenwinkel in de Rivierenbuurt. Zijn opa, Ko Zieleman (1933–2021), bouwde zijn eerste racefiets. Groenewegen wist in 2014, na een jaar eerder tweede te zijn geworden achter Rick Zabel, de belofteversie van de Ronde van Vlaanderen te winnen. Een jaar later versloeg Groenewegen Roy Jans en Tom Boonen in de Brussels Cycling Classic en won zo zijn eerste klassieker.
Dylan Groenewegen heeft een vaste relatie met de Limburgse oud-wielrenster Nine Storms, met wie hij op 29 oktober 2022 trouwde.[2] Het stel heeft samen een zoon.[3]
2016
[bewerken | brontekst bewerken]Voor 2016 tekende Groenewegen een contract bij Team LottoNL-Jumbo. Voor deze ploeg wist hij in de Ronde van Valencia de eerste overwinning van het seizoen te behalen. Een maand later behaalde hij in de Driedaagse van West-Vlaanderen zijn tweede seizoensoverwinning. In 2016 ging hij als favoriet van start op de NK wielrennen en kroonde zich daar tot Nederlands kampioen.[4]
2017
[bewerken | brontekst bewerken]In 2017 won Groenewegen de eerste etappe van de Ronde van Yorkshire. Daarop volgde de overwinning in de Heistse Pijl en schreef hij de Ronde van Keulen op zijn naam door André Greipel te verslaan. Hij zette zijn overwinningenreeks voort in de Ster ZLM Toer door de derde etappe en het puntenklassement te winnen. Hij mocht namens Team LottoNL-Jumbo deelnemen in de Tour de France en pakte daar enkele top-10 klasseringen in daguitslagen. Hij zette de Arnhem-Veenendaal Classic voor de tweede keer op zijn palmares. Hij ging van start in de Tour of Britain, waar hij de vierde etappe won. In de eerste etappe van de Eneco Tour wist hij zijn eerste World Tourzege te behalen, na in een massasprint Nacer Bouhanni en wereldkampioen Peter Sagan af te troeven. Op 23 juli 2017 won hij in de Ronde van Frankrijk de slotetappe op de Champs-Élysées in Parijs. Op het NK wielrennen van 2017 werd Groenewegen derde.[5]
2018
[bewerken | brontekst bewerken]Op 18 mei 2018 won Groenewegen de derde etappe in de Ronde van Noorwegen, waarmee hij de leiderstrui heroverde.[6] De renner van Lotto-Jumbo won in 2017 al de rit naar Sarpsborg en ook dit keer was hij de snelste in de massasprint. In de 175 kilometer lange etappe, met op 20 kilometer van de meet een klimmetje van 1 kilometer als enige obstakel, werden vier vluchters pas in de slotkilometer achterhaald. Groenewegen bleef daarna de Noren Edvald Boasson Hagen en Sondre Holst Enger voor.
In de Tour de France van 2018 bevestigde Dylan Groenewegen zijn status als een van de beste sprinters ter wereld door de 7e en 8e etappe te winnen. Namens Nederland waren eerder enkel Joop Zoetemelk en Jan Raas die hem dit voordeden.
2019
[bewerken | brontekst bewerken]Ook in 2019 begon Groenewegen voortvarend met waar hij in 2018 mee bezig was: het pakken van sprintoverwinningen. Hierbij viel vooral in het voorjaar zijn tweede zege in Parijs-Nice op. Na een chaotische waaieretappe was hij als enige pure sprinter overgebleven in een elitegroep van 7 met onder andere Philippe Gilbert, Michał Kwiatkowski, Matteo Trentin en Luis León Sánchez en won met overtuiging de sprint. Na vier dagen in de leiderstrui en een dag in de groene puntentrui stapte hij af, waarna hij - tegen de eerste plannen in - toch deelnam aan Milaan-San Remo en een aantal Vlaamse wedstrijden. Op 12 juli 2019 won Dylan Groenewegen de sprint van Caleb Ewan in de zevende etappe van de Tour de France van Belfort naar Chalons-sur-Saône. Na tegenvallende resultaten in de BinckBank Tour en het EK wielrennen in Alkmaar, wist hij zich te revancheren met drie etappezeges in de Tour of Britain. Tijdens zijn laatste wedstrijd van het seizoen knoopte hij er nog een overwinning aan vast in de Tacx Pro Classic. Daardoor mocht Groenewegen zich met vijftien seizoensoverwinningen de zegekoning van het wielerjaar 2019 noemen; niemand won meer UCI-koersen dan hij deed.
Crash Ronde van Polen
[bewerken | brontekst bewerken]Bij de eerste etappe van de Ronde van Polen op 5 augustus 2020 was Groenewegen betrokken bij een botsing met collega-renner Fabio Jakobsen. De botsing vond plaats tijdens de eindsprint in Katowice, vlak voor de finish, waar renners een snelheid van 80 kilometer per uur kunnen halen.[7] Jakobsen wilde Groenewegen inhalen tussen Groenewegen en de hekken, maar Groenewegen week van zijn lijn af[8], maakte zich breed[9] en leek ook een elleboog te gebruiken.[7] Jakobsen vloog hierbij in de hekken, knalde tegen de finishboog en raakte een official, en werd later zwaargewond naar het ziekenhuis afgevoerd met levensbedreigende verwondingen[8] en daar in een kunstmatig coma gehouden.[7] De toestand van Jakobsen werd later 'stabiel' genoemd, met ernstige verwondingen aan schedel en gezicht.[9] Groenewegen viel zelf ook en brak zelf zijn sleutelbeen. Hij kwam wel als eerste over de finish, maar werd later gediskwalificeerd.[7] De internationale wielerfederatie UCI noemde de actie van Groenewegen 'onacceptabel' en speelde de kwestie door naar de tuchtcommissie.[9] Groenewegen werd schuldig bevonden aan het veroorzaken van het ongeval en kreeg hiervoor een negen maanden lange uitsluiting van de UCI.[10] Dit ongeluk werd onderwerp van discussie over de veiligheid in koersen in het algemeen en de finishzone specifiek. Ook de eindsprint in de Ronde van Polen, "The fastest finish in the World Tour", is onderdeel van de controverse.
Overwinningen
[bewerken | brontekst bewerken]- 2011 - 2 zeges
- 1e etappe Driedaagse van Axel
- 2e etappe Luik-La Gleize
- 2013 - 2 zeges
- Ronde van Noord-Holland
- Kernen Omloop Echt-Susteren
- 2014 - 2 zeges
- 2e etappe Ronde van Normandië
- Omloop van de Glazen Stad
- 2015 - 2 zeges
- Arnhem-Veenendaal Classic
- Brussels Cycling Classic
- 2016 - 11 zeges
- 3e etappe Ronde van Valencia
- 1e etappe Driedaagse van West-Vlaanderen
- 1e etappe Ronde van Yorkshire
- Puntenklassement Ronde van Yorkshire
- Heistse Pijl
- Ronde van Keulen
- 3e etappe Ster ZLM Toer
- Puntenklassement Ster ZLM Toer
- Nederlands kampioen op de weg, Elite
- Arnhem-Veenendaal Classic
- 4e etappe Ronde van Groot-Brittannië
- Puntenklassement Ronde van Groot-Brittannië
- 1e etappe Eneco Tour
- Eurométropole Tour
- 2017 - 8 zeges
- Jongerenklassement Ronde van Dubai
- 1e etappe Ronde van Yorkshire
- 2e en 4e etappe Ronde van Noorwegen
- 2e en 3e etappe Ster ZLM Toer
- Puntenklassement Ster ZLM Toer
- 21e etappe Ronde van Frankrijk
- 7e etappe Ronde van Groot-Brittannië
- 5e etappe Ronde van Guangxi
- 2018 - 14 zeges
- 1e etappe Ronde van Dubai
- 1e en 4e etappe Ronde van de Algarve
- Kuurne-Brussel-Kuurne
- 2e etappe Parijs-Nice
- 1e, 3e en 4e etappe Ronde van Noorwegen
- 2e etappe Ronde van Slovenië
- 7e en 8e etappe Ronde van Frankrijk
- Veenendaal-Veenendaal Classic
- Kampioenschap van Vlaanderen
- 1e etappe Ronde van Guangxi
- 2019 - 16 zeges
- 5e etappe Ronde van Valencia
- 4e etappe Ronde van de Algarve
- 1e en 2e etappe Parijs-Nice
- Driedaagse Brugge-De Panne
- 1e, 2e en 3e etappe Vierdaagse van Duinkerke
- 1e en 2e etappe Ster ZLM Toer
- Puntenklassement Ster ZLM Toer
- 2e (ploegentijdrit) en 7e etappe Ronde van Frankrijk
- 1e, 3e en 5e etappe Ronde van Groot-Brittannië
- Tacx Pro Classic
- 2020 - 3 zeges
- 1e en 3e etappe Ronde van Valencia
- Puntenklassement Ronde van Valencia
- 4e etappe Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten
- 2021 - 3 zeges
- 1e en 4e etappe Ronde van Wallonië
- Puntenklassement Ronde van Wallonië
- 1e etappe Ronde van Denemarken
- 2022 - 7 zeges
- 3e en 5e etappe Ronde van Saoedi-Arabië
- Sprintklassement Ronde van Saoedi-Arabië
- 4e etappe Ronde van Hongarije
- Veenendaal-Veenendaal Classic
- 2e etappe Ronde van Slovenië
- 3e etappe Ronde van Frankrijk
- 2e etappe Arctic Race of Norway
- 2023 - 6 zeges
- 1e etappe Ronde van Saoedi-Arabië
- Puntenklassement Ronde van Saoedi-Arabië
- 5e etappe Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten
- 1e etappe Ronde van Hongarije
- Veenendaal-Veenendaal Classic
- 1e en 2e etappe Ronde van Slovenië
- 2024 - 5 zeges
- Clàssica Comunitat Valenciana
- Ronde van Limburg
- 1e etappe Ronde van Slovenië
- Nederlands kampioen op de weg, elite
- 6e etappe Ronde van Frankrijk
- Totaal = 80 zeges
Resultaten in voornaamste wedstrijden
[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Resultaten in kleinere rondes | ||||||||||||
Jaar | Ronde van Dubai | Ronde van Valencia | Ronde van de Algarve | Parijs-Nice | Ronde van Noorwegen | Ronde van Slovenië | Ronde van Californië | Ronde van Yorkshire | Ster ZLM Toer | Ronde van Groot-Brittannië | BinckBank Tour | Ronde van Guangxi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2016 | 160e (1) | 111e | 99e | 55e (1) | 45e (1) | 61e (1) | 26e (1) | |||||
2017 | 2e | DNF | 116e | 64 (2) | 66e (1) | 77e (2) | DNF (1) | 77e | 40e (1) | |||
2018 | 2e (1) | 124e (2) | DNF (1) | DNF (3) | 114e (1) | DNF | 91e (1) | |||||
2019 | 114e (1) | 118e (1) | DNF (2) | 7e (2) | 67e (3) | DNF | ||||||
2020 | 128e (2) | |||||||||||
2021 | ||||||||||||
2022 | DNF | 76e (1) | ||||||||||
2023 | DNF (2) | 76e | ||||||||||
2024 | opgave | 112e (1) | opgave |
Ploegen
[bewerken | brontekst bewerken]- begonnen bij WTC De Amstel
- 2012 – Cyclingteam De Rijke-Shanks
- 2013 – Cyclingteam De Rijke-Shanks
- 2014 – Cyclingteam De Rijke
- 2015 – Roompot Oranje Peloton
- 2016 – Team LottoNL-Jumbo
- 2017 – Team LottoNL-Jumbo
- 2018 – Team LottoNL-Jumbo
- 2019 – Team Jumbo-Visma
- 2020 – Team Jumbo-Visma
- 2021 – Team Jumbo-Visma
- 2022 – Team BikeExchange Jayco
- 2023 – Team Jayco AlUla
- 2024 – Team Jayco AlUla
- 2025 – Team Jayco AlUla
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Dylan Groenewegen meest succesvolle renner van 2019, WielerFlits, 21 oktober 2019. Gearchiveerd op 4 december 2022.
- ↑ Wielrenner Dylan Groenewegen getrouwd met zijn vriendin Nine, NU.nl (31 oktober 2022)
- ↑ Zoon van wielrenner Dylan Groenewegen met spoed opgenomen in ziekenhuis, NU.nl (12 maart 2021)
- ↑ Groenewegen Nederlands kampioen op de weg, NOS, 25 juni 2016. Gearchiveerd op 20 maart 2023.
- ↑ Dylan Groenewegen teleurgesteld in teamgenoot Lars Boom na NK wielrennen Groenewegen Nederlands kampioen op de weg, Omroep Brabant, 25 juni 2017
- ↑ Groenewegen sprint opnieuw naar zege in Noorwegen, NOS, 18 mei 2018. Gearchiveerd op 27 juni 2022.
- ↑ a b c d Wielrenner Jakobsen in kunstmatige coma na huiveringwekkende valpartij. nos.nl. Geraadpleegd op 5 augustus 2020.
- ↑ a b Jakobsen in levensgevaar na vreselijke crash met Groenewegen in Polen. NU (5 augustus 2020). Gearchiveerd op 5 augustus 2020. Geraadpleegd op 5 augustus 2020.
- ↑ a b c rob gollin, Sprinter Jakobsen in coma na horrorcrash, Groenewegen bestraft voor gevaarlijke actie. de Volkskrant (5 augustus 2020). Geraadpleegd op 5 augustus 2020.
- ↑ (en) UCI statement on the incident involving Dylan Groenewegen at the first stage of the Tour de Pologne. UCI. Geraadpleegd op 8 mei 2021.
Voorganger: Niki Terpstra 2015 |
Nederlands kampioen wielrennen Dylan Groenewegen 2016 |
Opvolger: Ramon Sinkeldam 2017 |