Dusicyon
Dusicyon Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Plioceen - Holoceen | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Falklandwolf | |||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
Geslacht | |||||||||||
Dusicyon Smith, 1839 | |||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||
Dusicyon op Wikispecies | |||||||||||
|
Dusicyon[1] is een geslacht van uitgestorven Zuid-Amerikaanse vossen behorend tot de Canidae. De bekendste soort uit het geslacht is de Falklandwolf, die in de negentiende eeuw door de mens werd uitgegroeid. Dusicyon cultridens uit het Plioceen is de oudst bekende Zuid-Amerikaanse hondachtige.[2] Dusicyon avus leefde in het Pleistoceen.[3]
Taxonomie
[bewerken | brontekst bewerken]De typesoort is Dusicyon australis, de Falklandwolf van de Falklandeilanden. In 1914 benoemde Oldfield Thomas dit geslacht, waarin hij de culpeo en andere Zuid-Amerikaanse vossen opnam. Deze andere hondachtigen werden in 1975 door Langguth naar Lycalopex overgebracht. Er is nog veel discussie over de classificatie van Dusicyon cultridens. Er is gesuggereerd dat deze soort in de geslachten Canis of Lycalopex wordt geplaatst. Dit debat maakt Dusicyon cultridens slecht onderzocht. Het geslacht Dusicyon is binnen de Cerdocyonina, de groep van de Zuid-Amerikaanse vossen, het nauwst verwant aan Lycalopex.[4]
Uitsterven
[bewerken | brontekst bewerken]Dusicyon avus, wijd verspreid in het Laat-Pleistoceen van Uruguay via de provincie Buenos Aires tot het meest zuidelijke deel van Chili, is de meest bekende verwant van de Falklandwolf; de twee geslachten splitsten zich pas ongeveer 16.000 jaar geleden. Het stierf uit in het Laat-Holoceen, volgens eerdere schattingen ongeveer 2980 jaar geleden op het eiland Tierra del Fuego en bijna 1700 jaar geleden op het continent. Meer recent onderzoek bevestigt veel latere uitstervingsdata, met als laatste bevestigde vermeldingen in de regio Pampa 1232–1397 n.Chr. en het meest zuidelijke Patagonië op 1454–1626 n.Chr.
- ↑ Fossilworks: Dusicyon. www.fossilworks.org. Geraadpleegd op 03-05-2023.
- ↑ (en) A new fossil canid assemblage from the Late Pleistocene of northern South America: the canids of the Inciarte Asphalt pit (Zulia, Venezuela), fossil record and biogeography. FJ Prevosti & AD Rincón. Journal of Paleontology, Volume 81 (2007): pp. 1053-1065.
- ↑ (en) Paleoecology of the large carnivore guild from the late Pleistocene of Argentina. FJ Prevosti & SF Vizcaíno. Acta Palaeontologica Polonica, Volume 51 (2006): pp. 407–422.
- ↑ (en) The evolution of South American endemic canids: a history of rapid diversification and morphological parallelism. FA Perini, CAM Russo & CG Schrago. Journal of Evolutionary Biology, Volume 23 (2009): pp. 311–322.