Daniel Goethals
| Daniel Goethals | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonlijke informatie | ||||
| Bijnaam | Big Dan | |||
| Nationaliteit |  België
| |||
| Geboortedatum | 21 oktober 1969 | |||
| Geboorteplaats | Gosselies, België | |||
| Lengte | 206 cm | |||
| Positie | Center | |||
| Clubinformatie | ||||
| Functie | Hoofdcoach | |||
| Clubs | ||||
| Seizoen 1990-1993 1993-1994 1994-1995 1995-1999 1999-2001 2001-2002 2002-2003 2003 2003-2004 2004-2005 2005-2009 |
Club Spirou Charleroi Avenir Namur Spirou Charleroi BC Oostende Spirou Charleroi Apollon Patras BC Olimpia Larisa Union Mons-Hainaut CB Aracena BC Colfontaine BC Carnières
| |||
| Interlands | ||||
| 1990-2000 | België
| |||
| Getrainde clubs | ||||
| 2009-2010 2010-2011 2011-2012 2013-2014 2014-2017 2017-2019 2019-2021 2021-2023 |
Dexia Namen Waregem BC Belfius Namur België Kangoeroes Willebroek Union Mons-Hainaut Union Neuchâtel Olympique d'Antibes
| |||
| ||||
Daniel Goethals (Gosselies, 21 oktober 1969) is een Belgisch voormalig basketballer en huidig basketbalcoach.
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Goethals maakte zijn profdebuut voor Spirou Charleroi in 1990, hij werd in zijn eerste jaar meteen "Belofte van het Jaar" en speelde tot in 1993 voor Charleroi. Hij speelde dan een seizoen voor Avenir Namur en keerde terug naar Charleroi voor een seizoen. Van 1995 tot 1999 speelde hij voor BC Oostende waarmee hij twee landstitels veroverde. Hij keerde voor twee jaar terug naar Charleroi en speelde van 2001-2003 in Griekenland bij Apollon Patras BC en Olimpia Larisa. Hij keerde kort terug naar België bij union Mons-Hainaut en tekende dan bij het Spaanse CB Aracena. Hij speelde nog in de lagere reeksen bij BC Colfontaine en BC Carnières.
Hij speelde van 1990 tot 2000 voor het Belgische nationale team.
In 2009 begon hij als trainer van Dexia Namen in het vrouwenbasketbal na het ontslag van Didier Pardons.[1] Hij maakte na de fusie de overstap naar Waregem BC voor een seizoen en keerde terug naar Namen.[2] Van 2013 tot 2014 was hij bondscoach van de Belgische vrouwenploeg, hij volgde Benny Mertens op.[3] In 2014 kreeg hij zijn eerste kans bij de heren bij eersteklasser Kangoeroes Willebroek waar hij coach bleef tot 2017.[4] Van 2017 tot 2019 stond hij aan het hoofd van Union Mons-Hainaut. In 2019 koos hij voor de Zwitserse club Union Neuchâtel en in 2021 voor het Franse Olympique d'Antibes.[5] In december 2023 werd hij ontslagen door de club.[6]
Erelijst
[bewerken | brontekst bewerken]Als Speler
[bewerken | brontekst bewerken]- Belgisch landskampioen: 1997, 1998
- Belgisch belofte van het jaar: 1991
Als Coach
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Daniel Goethals nieuwe coach van Dexia Namen. Het Nieuwsblad. Gearchiveerd op 23 oktober 2021. Geraadpleegd op 23 oktober 2021.
- ↑ Redactie KW, Daniel Goethals na één jaar weg bij Waregem. KW.be (15 april 2011). Gearchiveerd op 23 oktober 2021. Geraadpleegd op 23 oktober 2021.
- ↑ Daniel Goethals stopt als coach van Belgian Cats. Het Nieuwsblad. Gearchiveerd op 23 oktober 2021. Geraadpleegd op 23 oktober 2021.
- ↑ Coach Daniel Goethals ruilt Willebroek voor Bergen. Het Nieuwsblad. Gearchiveerd op 23 oktober 2021. Geraadpleegd op 23 oktober 2021.
- ↑ Daniël Goethals verlaat het Zwitserse Neuchâtel en kiest voor het Franse Antibes. Het Nieuwsblad. Gearchiveerd op 23 oktober 2021. Geraadpleegd op 23 oktober 2021.
- ↑ Daniel Goethals ontslagen bij Franse tweedeklasser Antibes. www.pickx.be. Geraadpleegd op 29 januari 2024.