Grande-Terre
Zie Nieuw-Caledonië voor het hoofdeiland van dit Franse gebiedsdeel nabij Australië
| Eiland van Guadeloupe (Frankrijk) | |
|---|---|
| |
| Locatie | |
| Land | Guadeloupe (Frankrijk) |
| Eilandengroep | Kleine Antillen |
| Locatie | Caribische Zee |
| Coördinaten | 16°19'3"NB, 61°25'43"WL |
| Algemeen | |
| Oppervlakte | 583 km² |
| Inwoners | 187.456[1][2] |
| Hoofdplaats | Pointe-à-Pitre |
| Omtrek | 260 km |
| Hoogste punt | Morne l'Escade (136 m)[3] |
| Foto's | |
| |
| Grande-Terre bovenaan | |
Grande-Terre is het op een na grootste eiland van het Franse overzeese departement Guadeloupe, na Basse-Terre, dat iets westelijker ligt, en waarvan het is gescheiden door de Salée-rivier, een smalle zeestraat. De twee eilanden samen lijken op een vlinder.
De hoofdstad van Grande-Terre is Pointe-à-Pitre, op de westelijke punt van het eiland. In de zee rondom Grande-Terre bevinden zich koraalriffen.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]Grande-Terre werd oorspronkelijk bewoond door Cariben die het eiland Cibuqueira (eiland met gombomen) noemden. In 1493 werd het ontdekt door Columbus. De Spanjaarden hebben het eiland verschillende malen proberen te koloniseren maar werden verdreven door de Cariben.[4]
In 1635 werd door de Fransen de nederzetting Portland (nu: Le Moule) gesticht in het westen van Grande-Terre.[5] In 1644 werden plantages gesticht op het eiland, en werden slaven uit Afrika gehaald. Eerst waren er ook koffie, cocoa, en indigo-plantages, maar later werd suikerriet de basis van de economie.[4] In de jaren 1650 werd oorlog gevoerd tegen de Cariben, maar in 1660 werd een vredesverdrag gesloten.[6] Aan de Cariben werd een onvruchtbaar gedeelte van Anse-Bertrand toegewezen.[7]
In 1674 werd Guadeloupe een kroonkolonie. In 1759 werd Basse-Terre door het Verenigd Koninkrijk veroverd. Het eiland zou verschillende keren van handen wisselen tussen Frankrijk en Verenigd Koninkrijk, maar werd in 1816 definitief toegewezen aan Frankrijk. In 1848 werd de slavernij afgeschaft.[4] In de tweede helft van de 19e eeuw werd Pointe-à-Pitre de belangrijkste haven en grootste stad.[8] In 1946 werd het een overzees departement.[4]
Geografie
[bewerken | brontekst bewerken]In tegenstelling tot het buureiland Basse-Terre is Grande-Terre niet een vulkanisch eiland, maar bestaat voornamelijk uit kalksteen, en is een opgeheven atol. Het grootste gedeelte van het eiland is vlak, en vrij droog.[9][10]
Gemeenten
[bewerken | brontekst bewerken]
Het eiland Grande-Terre is onderverdeeld in de volgende gemeenten:
- Les Abymes
- Anse-Bertrand
- Le Gosier
- Morne-à-l'Eau
- Le Moule
- Petit-Canal
- Pointe-à-Pitre
- Port-Louis
- Saint-François
- Sainte-Anne
Bezienswaardigheden
[bewerken | brontekst bewerken]- Mémorial ACTe, museum over de slavernij
- Plage de la Datcha, lang witzandstrand met uitzicht op Îlet du Gosier
- Plage de Sainte-Anne, lang witzandstrand
- Pointe de la Grande-Vigie, meest noordelijk punt met hoge klippen[11]
- Pointe des Châteaux, schiereiland in het uiterste oosten
Galerij
[bewerken | brontekst bewerken]-
Porte d'Enfer in Anse-Bertrand
-
-
Gwoke festival in Pointe-à-Pitre
-
- ↑ (fr) INSEE, Téléchargement du fichier d'ensemble des populations légales en 2019, december 2021, "Arrondissement Pointe-à-Pitre - Kanton Marie-Galante - Commune La Désirade. Gearchiveerd op 5 maart 2023.
- ↑ (fr) INSEE, Populations légales 2019 Commune de la Désirade (97110). Gearchiveerd op 18 januari 2022.
- ↑ (fr) Guadeloupe Tourisme, Morne l'Escade. Gearchiveerd op 27 september 2022.
- ↑ a b c d (en) Encyclopaedia Britannica, People of Guadeloupe. Gearchiveerd op 21 juni 2023.
- ↑ (fr) Le Moule, Historie
- ↑ (en) Office du Tourisme Marie-Galante, From the year 850 to the present day. Gearchiveerd op 22 september 2022.
- ↑ (fr) Pays Guadeloupe, Anse-Bertrand
- ↑ (en) Encyclopaedia Britannica, Pointe-à-Pitre. Gearchiveerd op 21 mei 2023.
- ↑ (en) Encyclopaedia Britannica, Grande-Terre. Gearchiveerd op 21 mei 2023.
- ↑ (en) UN System-wide Earthwatch, Grande Terre
- ↑ (fr) Petit Futé, POINTE DE LA GRANDE-VIGIE. Gearchiveerd op 28 september 2022.
· 
· 
