Bryant Stith
| Bryant Stith | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Nationaliteit |  Verenigde Staten
| |||
| Geboortedatum | 10 december 1970 | |||
| Geboorteplaats | Emporia, Verenigde Staten | |||
| Lengte | 196 cm | |||
| Gewicht | 94 kg | |||
| Positie | Shooting guard | |||
| Collegeteams | ||||
| 1988-1992 | Virginia Cavaliers | |||
| NBA Draft | ||||
| Gedraft in | 1992 | |||
| Draftronde | 1 | |||
| Draftpick | 13 | |||
| Gedraft door | Denver Nuggets | |||
| Clubs | ||||
| Seizoen 1992-2000 2000-2001 2001-2002 2002 |
Club Denver Nuggets Boston Celtics Cleveland Cavaliers Los Angeles Clippers
| |||
| Interlands | ||||
| 1990 | Verenigde Staten
| |||
| Getrainde clubs | ||||
| 2003-2013 2013-2022 2022- |
Brunswick HS Old Dominion (assistent) UNC Greensboro (assistent)
| |||
| ||||
Bryant Lamonica Stith (Emporia, 10 december 1970) is een Amerikaans voormalig basketballer en huidig basketbalcoach.
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Stith speelde van 1988 tot 1992 collegebasketbal voor de Virginia Cavaliers.[1] In 1990 speelde hij voor de Amerikaanse nationale ploeg op het wereldkampioenschap waar ze derde werden en op de Goodwill Games waar ze een zilveren medaille veroverde. Hij werd in 1992 gedraft door de Denver Nuggets als 13e in de eerste ronde van de NBA draft dat jaar.[2] In zijn eerste seizoen bij de Nuggets speelde hij 39 wedstrijden waarvan twaalf als starter. Hij miste veel wedstrijden door een breuk in zijn voet in november 1992 en een breuk in zijn hand in april 1993.[3] Het volgende seizoen wist hij een basisplaats af te dwingen en speelde alle 82 wedstrijden als starter. Denver haalde de play-offs en bereikte de tweede ronde waarin ze onderuit gingen tegen de Utah Jazz.[4] In zijn derde seizoen voor de Nuggets haalde ze opnieuw de play-offs maar gingen ze onderuit in de eerste ronde. Stith speelde een groot deel van het seizoen als starter maar verloor uiteindelijk die startersplek.
In het seizoen 1995/96 wist hij die startersplek opnieuw te veroveren en speelde opnieuw 82 wedstrijden waarvan 77 als starter. Denver haalde de play-offs dat jaar niet. Het seizoen 1996/97 speelde hij maar 52 wedstrijden en miste de rest door blessures. In de daaropvolgende seizoenen kon Stith zich niet meer in de ploeg werken en werd geplaagd door blessures.[5] In oktober 2000 werd hij samen met Chris Herren naar de Boston Celtics geruild voor Calbert Cheaney en Robert Pack.[5] Hij speelde een seizoen voor de Celtics en deed dat als starter. In augustus tekende hij een contract bij de Cleveland Cavaliers en speelde dat seizoen 50 wedstrijden voor hen voornamelijk als invaller. In juli 2002 werd hij samen met Andre Miller geruild naar de Los Angeles Clippers voor Harold Jamison en Darius Miles. Hij zou nooit een wedstrijd voor de Clippers spelen want in oktober 2002 werd zijn contract ontbonden en stopte hij als profbasketballer.
In 2003 werd hij coach van zijn oude high school, Brunswick HS en bleef er coach tot in 2013.[6] In 2013 werd hij assistent bij Old Dominion waar hij ook zijn zoons zou coachen en bleef er tot in 2022.[7] In 2022 werd hij assistent-coach bij UNC Greensboro.[8]
Stith was daarnaast ook eigenaar van een NASCAR-team Team SCORE Motorsports samen met Hermie Sadler.
Erelijst
[bewerken | brontekst bewerken]Wereldkampioenschap: 1990
Goodwill Games: 1990
- Nummer 20 teruggetrokken door de Virginia Cavaliers
- Virginia Sports Hall of Fame: 2007[9]
Privéleven
[bewerken | brontekst bewerken]Stith heeft vier kinderen, waarvan twee zoons (Brandan Stith en B.J. Stith) ook profbasketballer werden. Echter waren zij niet zo succesvol als hun vader.
Statistieken
[bewerken | brontekst bewerken]Regulier seizoen
[bewerken | brontekst bewerken]| Seizoen | Team | WG | WS | MPW | 2P% | 3P% | FW% | RPW | APW | SPW | BPW | PPW |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1992/93 | Denver Nuggets | 39 | 12 | 22,2 | 44,6 | 0,0 | 83,2 | 3,2 | 1,3 | 0,6 | 0,1 | 8,9 |
| 1993/94 | 82 | 82 | 34,8 | 45,0 | 22,2 | 82,9 | 4,2 | 2,4 | 1,4 | 0,2 | 12,5 | |
| 1994/95 | 81 | 51 | 28,8 | 47,2 | 29,4 | 82,4 | 3,3 | 1,9 | 1,1 | 0,2 | 11,2 | |
| 1995/96 | 82 | 77 | 34,3 | 41,6 | 27,7 | 84,4 | 4,9 | 2,9 | 1,4 | 0,2 | 13,6 | |
| 1996/97 | 52 | 52 | 34,4 | 41,6 | 38,5 | 86,3 | 4,2 | 2,6 | 1,2 | 0,4 | 14,9 | |
| 1997/98 | 31 | 15 | 23,2 | 33,3 | 20,8 | 87,2 | 2,1 | 1,6 | 0,7 | 0,3 | 7,6 | |
| 1998/99 | 46 | 32 | 26,0 | 39,3 | 29,2 | 85,9 | 2,3 | 1,8 | 0,6 | 0,3 | 7,0 | |
| 1999/00 | 45 | 6 | 15,4 | 45,5 | 30,4 | 83,1 | 1,9 | 1,4 | 0,4 | 0,3 | 5,6 | |
| 2000/01 | Boston Celtics | 78 | 74 | 32,1 | 40,1 | 37,6 | 84,5 | 3,6 | 2,2 | 1,2 | 0,2 | 9,7 |
| 2001/02 | Cleveland Cavaliers | 50 | 5 | 13,3 | 37,2 | 35,3 | 84,6 | 1,7 | 0,8 | 0,6 | 0,1 | 4,2 |
| Carrière | 586 | 406 | 28,0 | 42,4 | 32,9 | 84,1 | 3,4 | 2,0 | 1,0 | 0,2 | 10,1 | |
Play-offs
[bewerken | brontekst bewerken]| Seizoen | Team | WG | WS | MPW | 2P% | 3P% | FW% | RPW | APW | SPW | BPW | PPW |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1993/94 | Denver Nuggets | 12 | 12 | 34,4 | 42,2 | 0,0 | 83,3 | 4,7 | 2,2 | 0,9 | 0,2 | 11,3 |
| 1994/95 | 3 | 1 | 28,3 | 53,1 | 16,7 | 78,9 | 3,0 | 2,3 | 0,3 | 0,3 | 16,7 | |
| Carrière | 15 | 13 | 33,2 | 44,8 | 14,3 | 82,3 | 4,3 | 2,2 | 0,8 | 0,2 | 12,4 | |
- ↑ (en) Staff, YurView, Bryant Stith Remembers Virginia's Cinderella Run. Yurview (8 maart 2019). Geraadpleegd op 16 april 2023.
- ↑ (en) Draft Memories: Bryant Stith. www.nba.com. Gearchiveerd op 16 april 2023. Geraadpleegd op 16 april 2023.
- ↑ (en) tb727, What the Hell Happened to...Bryant Stith?. www.celticslife.com. Gearchiveerd op 16 april 2023. Geraadpleegd op 16 april 2023.
- ↑ (en) Paiz, Daniel, Denver Nuggets’ legend Bryant Stith interview: Part 2. Cypher Sessions (8 mei 2019). Gearchiveerd op 16 april 2023. Geraadpleegd op 16 april 2023.
- ↑ a b (en) Archives, L. A. Times, Celtics, Nuggets Complete Four-Player Trade. Los Angeles Times (17 oktober 2000). Geraadpleegd op 16 april 2023.
- ↑ (en) Father Figure: Bryant Stith builds powerhouse program in his hometown. Virginia Magazine. Gearchiveerd op 16 april 2023. Geraadpleegd op 16 april 2023.
- ↑ (en) Ratcliffe, Jerry, Stith leaves ODU for assistant role at UNC-Greensboro. Jerry Ratcliffe (7 juli 2022). Gearchiveerd op 16 april 2023. Geraadpleegd op 16 april 2023.
- ↑ (en) Stith leaves Old Dominion for UNC-Greensboro. News 3 WTKR Norfolk (7 juli 2022). Gearchiveerd op 16 april 2023. Geraadpleegd op 16 april 2023.
- ↑ (en) ccmadmin, Bryant Stith | Virginia Sports Hall of Fame (25 augustus 2017). Gearchiveerd op 16 april 2023. Geraadpleegd op 16 april 2023.