Bergtinamoe
Uiterlijk
Bergtinamoe IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2021) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Afbeelding van John Gerrard Keulemans (1902) | |||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Nothocercus bonapartei (Gray, GR, 1867)[2] | |||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||
Bergtinamoe op Wikispecies | |||||||||||||
|
De bergtinamoe (Nothocercus bonapartei) is een vogel uit de familie tinamoes (Tinamidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1867 door Gray.
Beschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]De bergtinamoe wordt ongeveer 38,5 cm lang en 925 g zwaar. Zijn verenkleed is overwegend zwart of kaneelkleurig.
Voedsel
[bewerken | brontekst bewerken]De bergtinamoe eet fruit van de grond of overhangende takken en soms ook insecten.
Voortplanting
[bewerken | brontekst bewerken]Het mannetje broedt de eieren (4-12) uit en voedt ook de jongen op. De eieren kunnen van meer dan één vrouwtje komen.
Voorkomen
[bewerken | brontekst bewerken]De soort komt voor van Costa Rica tot Peru en telt 5 ondersoorten:[3]
- N. b. frantzii: Costa Rica en westelijk Panama.
- N. b. bonapartei: het noordelijke deel van Centraal-Colombia en westelijk Venezuela.
- N. b. intercedens: westelijk Colombia.
- N. b. discrepans: oostelijk Colombia.
- N. b. plumbeiceps: oostelijk Ecuador en noordelijk Peru.
Beschermingsstatus
[bewerken | brontekst bewerken]Op de Rode Lijst van de IUCN heeft de soort de status niet bedreigd.
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ (en) Bergtinamoe op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Gray, G. R. (1867). List of the specims of birds in the collection of the British Museum, Part V. 120 p.
- ↑ (en) Gill, F, D Donsker & P Rasmussen (Eds). 2022. IOC World Bird List (v12.1).