Anchitherium
Anchitherium Status: Uitgestorven (Mioceen) | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Voor en achterpoot van Anchitherium | |||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
Geslacht | |||||||||||
Anchitherium von Meyer, 1844 | |||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||
Anchitherium op Wikispecies | |||||||||||
|
Anchitherium[1][2][3] is een geslacht van uitgestorven paarden, dat zijn oorsprong vond in het Vroeg-Mioceen van Noord-Amerika en zich vervolgens verspreidde naar Europa en Azië, waar het aanleiding gaf tot het geslacht Sinohippus met een groter lichaam. Het was ongeveer zestig centimeter hoog bij de schouder en vertegenwoordigde waarschijnlijk een zijtak van de paardenevolutie die geen moderne afstammelingen heeft achtergelaten. Het geslacht omvat de vier soorten A. aurelianense, A. australis, A. clarencei en A. navasotae, die in het Mioceen wijdverspreid waren over Noord-Amerika, Azië en Europa.
Anchitherium was een drietenig bladetend dier en daarmee een zijtak in de evolutie van de paardachtigen die uiteindelijk zou leiden tot de hedendaagse Equus-soorten. Anchitherium ontwikkelde zich in Noord-Amerika, waarna het dier zich via de Beringstraat verspreidde naar de Oude Wereld. In Noord-Amerika werd Anchitherium ongeveer 15 miljoen jaar geleden verdrongen door de eerste grasetende paarden.
Fossielen van Anchitherium clarenci zijn gevonden in Canada, de Verenigde Staten, Panama, Volksrepubliek China, Kazachstan, Rusland, Turkije, Servië, Oostenrijk, Duitsland, Zwitserland, Frankrijk, Spanje, en Portugal.
Soorten
[bewerken | brontekst bewerken]De volgende soorten zijn gekend:
- A. alberdiae
- A. aurelianense
- A. australis
- A. castellanum
- A. clarencei
- A. corcolense
- A. cursor
- A. ezquerrae
- A. gobiense
- A. hippoides
- A. matritense
- A. navasotae
- A. parequinum
- A. procerum
Literatuur
- Sánchez, I.M., Salesa, M.J., and Morales, J. 1998. Revisión sistemática del género Anchitherium Meyer, 1834 (Equidae; Perissodactyla) en España. Estudios Geológicos, 55(1-2):1-37
- MacFadden, B.J. 2001. Three-toed browsing horse Anchitherium clarencei from the early Miocene (Hemingfordian) Thomas Farm, Florida. Bulletin of the Florida Museum of Natural History, 43(3):79-109.
- Salesa, M.J., Sánchez, I.M., and Morales, J. 2004. Presence of the Asian horse Sinohippus in the Miocene of Europe. Acta Palaeontologica Polonica, 49(2):189-196.
- Ye, J., W.-Y. Wu, and J. Meng. 2005. Anchitherium (Perissodactyla, Mammalia) from the Halamagai Formation of Northern Junggar Basin, Xinjiang. Vertebrata Palasiatica, 43(2):100-109 (in Chinese with English summary).
Noten
- ↑ Anchitherium. prehistoric-fauna.com. Geraadpleegd op 14-01-2023.
- ↑ Anchitherium. www.prehistoric-wildlife.com. Geraadpleegd op 14-01-2023.
- ↑ Fossilworks: Anchitherium. www.fossilworks.org. Geraadpleegd op 14-01-2023.