[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Antonio López de Santa Anna

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Antonio López de Santa Anna
Portret van Antonio López de Santa Anna (19e eeuw), Carlos Paris, Museo de la Ciudad de Mexico
Portret van Antonio López de Santa Anna
(19e eeuw), Carlos Paris, Museo de la Ciudad de Mexico
Geboren 21 februari 1794
Xalapa
Overleden 21 juni 1876
Mexico-Stad
Politieke partij Partido Liberal
Partner Inés García
Dolores Tosta
Beroep Militair
Politicus
Religie Rooms-katholiek
Handtekening Handtekening
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Antonio López de Santa Anna Pérez de Lebrón (soms geschreven als Santa Ana) (Xalapa, 21 februari 1794Mexico-Stad, 21 juni 1876) was een Mexicaanse generaal en dictator.

Tijdens de Mexicaanse Onafhankelijkheidsoorlog steunde hij eerst de Spanjaarden, maar liep daarna over naar Augustín de Iturbide, die voor de Mexicaanse onafhankelijkheid was. Maar in 1823 wierp hij zelf de regering van Iturbide omver. Hij werd populair toen hij in 1829 een Spaans leger versloeg, dat Mexico wilde heroveren. In 1833 werd hij voor de eerste keer president.

Tijdens de Texaanse Revolutie versloeg Santa Anna de Texaanse troepen bij de legendarische slag om de Alamo. Daar liet hij alle Texanen, die het fort Alamo hadden verdedigd, doodschieten. Kort daarna werd hij in de slag bij San Jacinto verslagen en gevangengenomen. Hij keerde in 1837 terug naar Mexico.

In 1838 vielen Franse troepen Mexico binnen in de zogenaamde Gebakoorlog. Santa Anna werd geraakt door een kanonskogel en zijn been moest worden geamputeerd. Hij liet zijn been met militaire eer begraven. Kort daarna riep hij zich tot president uit. Zijn tweede presidentsperiode was nog dictatorialer dan de eerste. Yucatán en de Republiek van de Rio Grande verklaarden zich onafhankelijk. In 1844 dreigde de oppositie met een burgeroorlog als Santa Anna niet weg zou gaan. Hij ging naar Cuba.

In 1846 brak de Mexicaans-Amerikaanse Oorlog uit en Santa Anna werd teruggeroepen. Om door de Amerikaanse blokkade te komen kocht hij Amerikanen om door te zeggen dat hij de betwiste gebieden voor een schappelijke prijs aan de Verenigde Staten zou verkopen. Hij hield zich niet aan die belofte. Nadat hij zich wederom tot president had uitgeroepen (1847) probeerde hij zonder succes de Amerikaanse invasie af te slaan. Hij werd weer afgezet en ging dit keer naar Venezuela.

Met de steun van conservatieven wist hij in 1853 weer president te worden. Hij benoemde zichzelf tot dictator voor het leven en liet zich aanspreken als "zeer doorluchtige hoogheid". Om zijn extravagante levensstijl te kunnen betalen verkocht hij een stuk land aan de VS, een transactie die bekend zou worden als de Gadsdenaankoop. In 1857 werd hij definitief afgezet.

Hij leefde in ballingschap in Cuba, de Verenigde Staten, Colombia en het destijds Deense eiland Saint Thomas. In 1874 maakte hij gebruik van een algemene amnestie en keerde terug naar Mexico. Twee jaar later overleed hij in armoede in Mexico-Stad.

Voorganger:
Francisco Antonio Tarrazo
Gouverneur van Yucatán
1824-1825
Opvolger:
José Tiburcio López Constante
Voorganger:
Sebastián Camacho Castilla
Gouverneur van Veracruz
1829-1830
Opvolger:
Sebastián Camacho Castilla
Voorganger:
Valentín Gómez Farías
President van Mexico
1833-1835
Opvolger:
Miguel Barragán
Voorganger:
Anastasio Bustamante
President van Mexico
1839
Opvolger:
Nicolás Bravo
Voorganger:
Francisco Javier Echeverría
President van Mexico
1841-1842
Opvolger:
Nicolás Bravo
Voorganger:
Nicolás Bravo
President van Mexico
1843
Opvolger:
Valentín Canalizo
Voorganger:
Valentín Canalizo
President van Mexico
1844
Opvolger:
José Joaquín de Herrera
Voorganger:
Valentín Gómez Farías
President van Mexico
1847
Opvolger:
Manuel de la Peña y Peña
Voorganger:
Manuel María Lombardini
President van Mexico
1853-1855
Opvolger:
Rómulo Díaz de la Vega
Zie de categorie Antonio López de Santa Anna van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.