Ambassade van Cuba in Suriname
| Ambassade van Cuba in Suriname | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Locatie | ||||
| Locatie | Herman Snostraat 27, Paramaribo | |||
| Coördinaten | 5° 50′ NB, 55° 11′ WL | |||
| Opening | 1981, 2006 | |||
| Sluiting | 1983 | |||
| Detailkaart | ||||
  | ||||
| ||||
De ambassade van Cuba in Suriname staat aan de Herman Snostraat in Paramaribo.
Banden
[bewerken | brontekst bewerken]Jaren 1980
[bewerken | brontekst bewerken]Eind mei 1981 kende Cuba zijn eerste, niet-residerende ambassadeur in Paramaribo, Iván César Martínez Montalvo.[1] Door de invloed die er vanuit het communistische Cuba kwam, in combinatie met de Amerikaanse aanslag op de ideologische vriend Maurice Bishop uit Grenada, kwam legerleider Desi Bouterse onder grote druk te staan.[2][3] Ook kwam er druk uit Brazilië, met een bliksembezoek van generaal Danilo Venturini die de boodschap van president João Figueiredo meegaf dat Brazilië niet langer Cubanen in zijn buurland duldde.[4] Bouterse besloot per direct de titel van de ambassade terug te brengen tot een beperkte diplomatieke missie en de meeste Cubanen het land uit te wijzen. Cuba had in die tijd de grootste buitenlandse missie in Suriname.[2][3]
2006
[bewerken | brontekst bewerken]23 jaar later, tijdens het kabinet-Venetiaan III, werden de banden genormaliseerd en stuurde Cuba Andres Gonzalez Carrido als zijn nieuwe ambassadeur.[5]
Ambassadeurs
[bewerken | brontekst bewerken]Het volgende overzicht is niet compleet.
| Ambassadeur | start | vertrek | opmerking |
|---|---|---|---|
| Iván César Martínez Montalvo | mei 1981[1] | niet residerend | |
| Osvaldo Oscar Cardenas Junquera | oktober 1982[6] | ||
| 23 jaar geen ambassadeur[5] | |||
| Andres Gonzalez Garrido | 1 juni 2006[5] | 3 november 2010[7] | |
| Julio Armando Solis Ferreiro | november 2010[8] | november 2015[8] | |
| Manuel Rubido Díaz | februari 2016[9] | oktober 2018[10] | |
| Igor Azcuy González | 20 november 2019[11] | eind november 2023[12] | |
| Fakri Rodríguez Pinelo | 9 januari 2024[13] | ||
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]
· 
· 
- ↑ a b Amigoe, Ambassadeur van Cuba in Suriname presenteert zich, 25 mei 1981
- ↑ a b Amigoe, Cubanen eruit, 26 oktober 1983
- ↑ a b Het Parool, Bouterse zet 105 Cubanen uit Suriname. Herrenberg in Havana. Legerleider tegen 'polarisatie' binnen revolutie, 31 oktober 1983
- ↑ Hans Buddingh', De geschiedenis van Suriname, 2012, pag. 341, ISBN 978-90-417-12516
- ↑ a b c Waterkant, Na 23 jaar weer Cubaanse ambassade in Suriname, 1 juni 2006. Gearchiveerd op 12 september 2021.
- ↑ NRC Handelsblad, Suriname's eigen weg tussen de vier windrichtingen, 30 oktober 1982
- ↑ Starnieuws, Inkomend ambassadeur van Indonesië, scheidend ambassadeur van Cuba, 3 november 2010. Gearchiveerd op 12 september 2021.
- ↑ a b Starnieuws, Scheidende Cubaanse ambassadeur gedecoreerd, 5 november 2015. Gearchiveerd op 12 september 2021.
- ↑ Starnieuws, Mogelijke samenwerking Kustwacht en Cuba, 24 februari 2016. Gearchiveerd op 12 september 2021.
- ↑ Suriname Mirror, 'Relatie met Cuba biedt ruimte voor verdere ontwikkeling en uitdieping', 15 oktober 2018. Gearchiveerd op 12 september 2021.
- ↑ Starnieuws, Nieuwe Cubaanse ambassadeur bezoekt Elias als eerste, 22 november 2019. Gearchiveerd op 12 september 2021.
- ↑ Cubaans ministerie van Buitenlandse Zaken, Canciller de Suriname recibe a Embajador de Cuba, 20 november 2023
- ↑ De Ware Tijd, Rodríguez Pinelo nieuwe Cubaanse ambassadeur in Suriname, 9 januari 2024