Cyanotypie

Cyanotypie is een fotografisch proces waarbij na ontwikkeling een cyaan-blauwe afdruk ontstaat.

De Engelse wetenschapper, fotograaf en astronoom John Herschel ontdekte dit proces in 1842. Hoewel John Herschel misschien wel de ontdekker is, is Anna Atkins degene die het toepaste in de fotografie. Zij bracht een gelimiteerde serie boeken met cyanotypische afbeeldingen uit die varens en andere planten beschreven. Doordat zij gebruik maakte van dit proces, wordt zij ook wel gezien als de eerste vrouwelijke fotograaf.

Het proces ontstaat bij het gebruik van twee chemicaliën:

• Ammoniumijzercitraat
• Kaliumhexacyanoferraat(III).

Als deze twee stoffen worden blootgesteld aan sterk licht veranderen ze in Pruisisch blauw. Wanneer de chemische middelen zijn weggespoeld met water blijft er een stabiele en kenmerkende blauwe kleur achter, waarop de afbeelding in witte lijnen is weergegeven.

Gedurende bijna een eeuw was cyanotypie de enige simpele en goedkope manier om tekeningen in het meervoud te maken. De techniek werd dan ook meteen gebruikt in de industrie, speciaal voor bouwplannen op groot formaat voor machines, zoals locomotieven en voor architectonische bouwwerken. Dit gebruik van cyanotypie staat bekend als blauwdruk.

• Rijksmuseum Amsterdam^[1]

• (en) Online winkel voor Cyanotype fabricaat, papier en chemicaliën.
• (en) Mike Ware's New Cyanotype
• (en) Cyanotypes.com
• (en) Skobeeva.net

Zie de categorie Cyanotypes van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.