[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Chloé Chevalier

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Chloé Chevalier
Chloé Chevalier
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 2 november 1995
Geboorteplaats Saint-Martin-d'Hères
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Frankrijk
Lengte 1.73 m
Gewicht 55 kg
Sportieve informatie
Discipline Biatlon
Club CO7Laux
Debuut 2015
Portaal  Portaalicoon   Sport

Chloé Chevalier (Saint-Martin-d'Hères, 2 november 1995) is een Franse biatlete. Ze is de zus van biatlete en Olympisch medaillewinnares Anaïs Chevalier-Bouchet.

Als junior pakte Chevalier brons op de Europese kampioenschappen biatlon 2015 in Otepää samen met Anaïs Chevalier-Bouchet, Julia Simon en Coline Varcin op de 4×6 km estafette. Enkele weken later won Chevalier goud in de estafette samen met Julia Simon en Lena Arnaud op de Wereldkampioenschappen biatlon junioren in 2015 in Minsk. Verder won ze er ook een bronzen medaille in de sprint. Haar debuut in de wereldbeker kwam er op 18 december 2015 in Pokljuka, waar ze 69ste werd in de 7,5 km sprint. Op Wereldkampioenschappen biatlon junioren 2016 won ze brons in de achtervolging.

Op haar eerste punten in de wereldbeker moest Chevalier wachten tot 11 januari 2018 toen ze een 20ste plaats veroverde in de 15 km individueel in Ruhpolding. De volgende maande won ze op de Europese kampioenschappen biatlon goud in de 15 km individueel en in de 10 km achtervolging en zilver in de 7,5 km sprint. Ze eindigde het seizoen 2017/2018 op een 2de plaats in de eindstand van de IBU cup.

In 2021 nam Chevalier voor het eerst deel aan de Wereldkampioenschappen biatlon in Pokljuka. Ze nam er deel aan de estafette 4×6 km estafette en behaalde op het event een 8ste plaats. Haar eerste zege in een estafette op wereldbeker niveau kwam er op 14 januari 2022 in Ruhpolding, samen met Anaïs Chevalier-Bouchet, Julia Simon en Justine Braisaz won ze de 4×6 km estafette. Chevalier werd als ging mee als reserve naar de Olympische winterspelen 2022 in Peking, Maar nam er geen deel aan een competitie.[1] Ze beëindigde het seizoen 2021/2022 op een 22ste plaats in de wereldbekerstand. Op 19 januari 2023 behaalde Chevalier met een 2de plaats in de 7,5 km sprint in Antholz haar eerste individuele wereldbekerpodium. Ze nam in Oberhof voor de tweede maal de aan de wereldkampioenschappen, waar haar beste resultaat een 4de plaats was in de 4×6 km estafette samen met Lou Jeanmonnot, Anaïs Chevalier-Bouchet en Julia Simon. Het seizoen 2022/2023 eindigde ze als 16de in de wereldbekerstand.

Wereldkampioenschappen

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Plaats Onderdeel
Individueel Sprint Achtervolging Massastart Estafette Gemengde
estafette
Single gemengde
estafette
2021 Vlag van Slovenië Pokljuka 8e
2023 Vlag van Duitsland Oberhof 33e 15e 19e 13e 4e

Wereldkampioenschappen junioren

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Plaats Onderdeel
Individueel Sprint Achtervolging Estafette
2014 Vlag van Verenigde Staten Presque Isle 5e 6e 20e 6e
2015 Vlag van Wit-Rusland Minsk 17e Brons 5e Goud
2016 Vlag van Roemenië Cheile Gradistei 7e 5e Brons 6e
Eindklasseringen
Seizoen Algemeen Individueel Sprint Achtervolging Massastart
2015/2016
2018/2019 101e 92e
2019/2020 53e 48e 50e 54e
2020/2021 40e 65e 27e 43e 48e
2021/2022 22e 30e 19e 34e 21e
2022/2023 16e 11e 13e 20e 11e
Wereldbekerzeges
Nr. Datum Plaats Onderdeel
Estafette
1. 14 januari 2022 Vlag van Duitsland Ruhpolding 4×6 km estafette
2. 11 december 2022 Vlag van Oostenrijk Hochfilzen 4×6 km estafette
3. 22 januari 2023 Vlag van Italië Antholz 4×6 km estafette
[bewerken | brontekst bewerken]

(en) Profiel van Chloé Chevalier op de site van de IBU

(en) Profiel van Chloé Chevalier op de realbiathlon.com

  1. (en) Scheve, Ingeborg, France’s Team to The 2022 Olympics. ProXCskiing (20 januari 2022). Geraadpleegd op 17 oktober 2023.