[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Glos (tekst): verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Thijs!bot (overleg | bijdragen)
k robot Erbij: fi:Glossa
Geen bewerkingssamenvatting
 
(40 tussenliggende versies door 35 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
[[Bestand:Decretals glossa.jpg|miniatuur|Geglosseerd wetboek, begin 14e eeuw]]
{{zieartikel|Zie voor de Franse gemeente [[Glos (Calvados)]]}}
Een '''glos''' of ''glosse'', van het Griekse γλώσσα, is een aantekening die bij een andere [[tekst]] is geschreven.
Een '''glos''' of '''glosse''', van het Griekse γλώσσα, is een aantekening die bij een andere [[tekst]] is geschreven. Een verzameling of lijst van - met name taalkundige - glossen is een '''glossarium''' (mv. ''glossaria''). Het werkwoord is glosseren, het aanbrengen van glossen. Het geheel van glossen op een juridische tekst is een ''apparatus'', ongeveer te vertalen als [[Commentaar (beschouwing)|commentaar]]. Iemand die zich professioneel met het schrijven van glossen bezighield, was een glossator.
<div style="float: right; margin: 0 0 1em 1em; padding: 0.5em; background: #fffff4; border: 1px solid silver; width: 250px;">
''Het lijkt me zinvol bij dit artikel zelf ook een glos te plaatsen''
</div>
Glosses geven vaak een commentaar op de tekst, waardoor deze beter te begrijpen is. In de [[Oudheid]], toen men [[boekrol]]len gebruikte, gebeurde dit nog door het commentaar midden in de tekst toe te voegen (interlineair), waardoor het bij een volgende kopie onduidelijk werd wat nu de originele tekst geweest was. Op het eind van de Keizertijd werden echter steeds vaker [[manuscript (codex)|codices]] gebruikt, echte boeken met pagina's.


Glossen geven vaak een commentaar op de tekst waardoor deze beter te begrijpen is. In de [[Oudheid]], toen [[boekrol]]len gebruikt werden, gebeurde dit nog door het commentaar midden in de tekst toe te voegen (interlineair), waardoor het bij een volgende kopie onduidelijk werd wat nu de originele tekst geweest was. Op het eind van de [[Romeinse Keizerrijk|Keizertijd]] werden echter steeds vaker ''[[codex|codices]]'' gebruikt, gebonden [[Boek (document)|boek]]en met pagina's in een omslag of [[boekband]].
In oude [[manuscript (codex)|handschriften]] hield men rekening met dit soort opmerkingen door het gebruik van extra brede [[Marge (typografie)|marge]]s. In de Middeleeuwen werden de werken die uit de Klassieke Oudheid waren overgebleven op deze wijze vaak steeds verder becommentarieerd.


In oude [[Handschrift (boek)|handschriften]] werd rekening gehouden met dit soort opmerkingen door het gebruik van extra brede [[marge (typografie)|marges]]. In de Middeleeuwen werden de werken die uit de Klassieke Oudheid waren overgebleven op deze wijze vaak steeds verder becommentarieerd.
Deze brede marges vinden we ook terug in de oudste gedrukte [[boek (document)|boeken]]. In oude geschriften kan men rondom een korte tekst die midden op de pagina is geplaatst soms een hele reeks glossen vinden, van binnen naar buiten in chronologische volgorde geplaatst. Dit kan ook in een gedrukt boek zo zijn geordend. De commentaren, zoals die op de [[Codex Justinianus]], droegen zo bij aan de verdere ontwikkeling van bepaalde theologische, juridische, filosofische en wetenschappelijke ontwikkelingen. Later gebruikte men hiervoor (voet)noten. Ook de [[rabbijnse literatuur]], met name de [[Talmoed]], is op deze wijze in de loop der eeuwen voorzien van een meervoudige glossering.


De brede marges zijn ook terug te vinden in de oudste gedrukte [[boek (document)|boeken]]. In oude geschriften bevinden zich rondom een korte tekst die midden op de pagina is geplaatst soms een hele reeks glossen, van binnen naar buiten in chronologische volgorde geplaatst. Dit kan ook in een gedrukt boek zo zijn geordend. De commentaren, zoals die op de ''[[Codex Justinianus]]'', droegen zo bij aan de verdere ontwikkeling van bepaalde theologische, juridische, filosofische en wetenschappelijke ontwikkelingen. Later werden hiervoor [[voetnoot|(voet)noten]] gebruikt. Ook de [[rabbijnse literatuur]], met name de [[Talmoed]], is op deze wijze in de loop der eeuwen voorzien van een meervoudige glossering.
==Glossarium==
Een verzameling of lijst van - met name taalkundige - glossen wordt een '''glossarium''' (mv. ''glossaria'') genoemd. Het werkwoord is "glosseren", het aanbrengen van glossen. Het geheel van glossen op een juridische tekst noemde men in de middeleeuwen een ''apparatus'', ongeveer te vertalen als commentaar.


==Marginaal==
==Marginaal==
Door hun plek in de marge wordt ook wel gesproken van [[marginalia]], ''marginale opmerkingen''. Dit heeft tegenwoordig een andere [[connotatie]] gekregen. Daarom wordt een [[ironie|spottende]] opmerking ook wel een ''glos'' genoemd.
Door hun plek in de marge wordt ook wel gesproken van [[Marginalia (boek)|marginalia]], marginale opmerkingen. Dit heeft tegenwoordig een andere [[connotatie]] gekregen. Daarom wordt een [[ironie|spottende]] opmerking ook wel een glos genoemd.

==Zie ook==
*[[Glossa ordinaria]]
*[[Commentaar (beschouwing)|Commentaar]]

{{Navigatie schrijven}}


[[Categorie:Taalkunde]]
[[Categorie:Taalkunde]]
[[Categorie:Middeleeuwen]]
[[Categorie:Middeleeuwse literatuur]]
[[Categorie:Boek]]
[[Categorie:Boek]]
[[Categorie:Lexicografie]]

[[Categorie:Tekstanalyse]]
[[cs:Glosa]]
[[de:Glosse]]
[[en:Gloss]]
[[eo:Gloso (leksikologio)]]
[[fi:Glossa]]
[[fr:Glose]]
[[gl:Glosa]]
[[pl:Glosa]]
[[pt:Glosa]]
[[ru:Глосса]]
[[sv:Glosa]]

Huidige versie van 29 sep 2021 om 03:09

Geglosseerd wetboek, begin 14e eeuw

Een glos of glosse, van het Griekse γλώσσα, is een aantekening die bij een andere tekst is geschreven. Een verzameling of lijst van - met name taalkundige - glossen is een glossarium (mv. glossaria). Het werkwoord is glosseren, het aanbrengen van glossen. Het geheel van glossen op een juridische tekst is een apparatus, ongeveer te vertalen als commentaar. Iemand die zich professioneel met het schrijven van glossen bezighield, was een glossator.

Glossen geven vaak een commentaar op de tekst waardoor deze beter te begrijpen is. In de Oudheid, toen boekrollen gebruikt werden, gebeurde dit nog door het commentaar midden in de tekst toe te voegen (interlineair), waardoor het bij een volgende kopie onduidelijk werd wat nu de originele tekst geweest was. Op het eind van de Keizertijd werden echter steeds vaker codices gebruikt, gebonden boeken met pagina's in een omslag of boekband.

In oude handschriften werd rekening gehouden met dit soort opmerkingen door het gebruik van extra brede marges. In de Middeleeuwen werden de werken die uit de Klassieke Oudheid waren overgebleven op deze wijze vaak steeds verder becommentarieerd.

De brede marges zijn ook terug te vinden in de oudste gedrukte boeken. In oude geschriften bevinden zich rondom een korte tekst die midden op de pagina is geplaatst soms een hele reeks glossen, van binnen naar buiten in chronologische volgorde geplaatst. Dit kan ook in een gedrukt boek zo zijn geordend. De commentaren, zoals die op de Codex Justinianus, droegen zo bij aan de verdere ontwikkeling van bepaalde theologische, juridische, filosofische en wetenschappelijke ontwikkelingen. Later werden hiervoor (voet)noten gebruikt. Ook de rabbijnse literatuur, met name de Talmoed, is op deze wijze in de loop der eeuwen voorzien van een meervoudige glossering.

Door hun plek in de marge wordt ook wel gesproken van marginalia, marginale opmerkingen. Dit heeft tegenwoordig een andere connotatie gekregen. Daarom wordt een spottende opmerking ook wel een glos genoemd.