welp
- welp
- In de betekenis van ‘jong van hond, wolf, leeuw e.d.’ voor het eerst aangetroffen in 901.[1]
|
Verwanten in andere Germaanse talen |
Verwanten in overige Indo-Europese talen |
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | welp | welpen |
| verkleinwoord | welpje | welpjes |
welp
- m/o (dierkunde) jong van bepaalde zoogdieren, met name grote kat- en hondachtigen
- De echte terugkeer van de wolf is een feit wanneer er in Nederland weer welpen worden geboren.[2]
- m (scouting) jonge padvinder
- Bij de welpen leren de kinderen spelenderwijs samenspelen, knopen, vuur maken, strategieën bedenken, maar vooral heel veel plezier maken.[3]
1. jong van hond, wolf, leeuw e.d.
- Het woord welp staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "welp" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 97 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "welp" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Wanneer is de wolf terug in Nederland?, De Zoogdiervereniging, 14 juni 2018
- ↑ Speltakken, paulusgroep.nl
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Categorieën:
- Woorden in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands van lengte 4
- Woorden in het Nederlands met audioweergave
- Woorden in het Nederlands met IPA-weergave
- Erfwoord in het Nederlands
- Zelfstandig naamwoord in het Nederlands
- Dierkunde in het Nederlands
- Scouting in het Nederlands
- Woordenlijst Nederlandse Taal
- Prevalentie Nederland 99 %
- Prevalentie Vlaanderen 97 %