weerlicht

• Geluid:  weerlicht    (hulp, bestand)

• weer·licht

• In de betekenis van ‘bliksem’ voor het eerst aangetroffen in 1351 ^[1]
• samenstelling van  weer  en  licht  ^[2]

weerlicht o m ^{[3] [4]}

1. lichtverschijnsel door elektrische ontlading (bliksem) bij onweer op afstand, waarbij de donder niet hoorbaar is.

• weerlichting

weerlicht

1. onpersoonlijke tegenwoordige tijd van weerlichten

• Het woord weerlicht staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "weerlicht" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.