wand

• Geluid:  wand    (hulp, bestand)
• IPA: /ʋɑnt/, /ʋɑndə(n)/

• wand

• erfwoord Ontwikkeld uit Oudnederlands uuende, want, uit Germaans *wandi-, verwant aan Duits Wand, Fries wân,^[1] in de betekenis van ‘afscheiding’ voor het eerst aangetroffen in 901. ^[2]
• Van oorsprong een naamwoord van handeling van winden.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	wand	wanden
verkleinwoord	wandje	wandjes

de wand m ^[3]

1. een verticale afscheiding tussen twee vertrekken in een woonlaag van een gebouw

   • Je kunt deze wand beter een lichtere kleur geven. 

2. meer algemeen: verticaal oprijzend vlak (-> bergwand)
3. nog algemener: omsluiting (-> celwand)

• muur, beschot, schot, schut
• [1] vloer, plafond

• Het woord wand staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wand" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.[4]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid:  wand    (hulp, bestand)

enkelvoud	meervoud
wand	wands

• Van Oudnoords vondr, verder te herleiden tot Proto-Germaans *wend- (daarmee ook verwant met Duits Wand, Nederlands wand; zie ook wind, wenden).^[1]

wand

1. (magie) toverstaf, toverstokje