waaien

• Geluid:  waaien    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈwajə(n) / (2 lettergrepen); /'ʋajə(n)/

• waai·en

• van Middelnederlands  waien ww : een klasse 7 ww o.v.t. wieu, in Gotisch reduplicerend: waiwo van een Proto-Indo-Europees wortel *we met gelijke betekenis. In de betekenis van ‘blazen (van wind)’ voor het eerst aangetroffen in 1100 ^[1][2]

waaien

1. onpersoonlijk (meteorologie) het plaatsvinden van een sterke luchtstroming ten gevolge van drukverschillen in de atmosfeer

   • Het waait veel te hard om te gaan fietsen. 

   ▸ Doordat de wind steeds harder begon te waaien, stak ik om de paar minuten mijn hoofd uit mijn tent om te zien of de wolken groter werden of juist niet.^[3]

2. absoluut (meteorologie) een sterke luchtstroming veroorzaken

   • De storm waaide twee dagen lang. 

   ▸ Er woei een ijskoude wind en Sint trok zijn warme rode mantel dicht om zich heen.^[4]

   ▸ De noordroute is ook prima te doen in de hete zomermaanden omdat er altijd een frisse zeewind waait.^[3]

3. overgankelijk door een sterke luchtstroming verplaatsen

   • De aanhoudende westenwind woei alle bladeren tegen de heg. 

• blazen, uitblazen, wannen

• waaibesmetting, waaiboom, waaier, waaierig, waaihand

• De wind waait uit een andere ( of een verkeerde) hoek

• Met alle winden waaien

• Zoals de wind waait, waait zijn jasje

• Het woord waaien staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "waaien" herkend door: