veter

• Geluid:  veter    (hulp, bestand)

• ve·ter

• In de betekenis van ‘koord’ voor het eerst aangetroffen in 1191 ^{[1] [2]}

de veter m

1. (textielindustrie), (schoeisel) een rijgkoord of rijgsnoer om delen van kledingstukken, schoeisel, zeilen ed. vaak tijdelijk en min of meer strak, aan elkaar te rijgen.

   • De eindjes van een veter zijn meestal verhard, of zijn voorzien van veterstiften of maliën, zodat ze gemakkelijk door de nestelgaten zijn te steken en niet uitrafelen tot een “kwast”. 

• nestel, rijgkoord, rijgsnoer

• dropveter, koordveter, loodveter, reetveter, rijgveter, schoenveter

• veterband, veterdrop, vetergang, vetergat, veterhaak, veteroog, veterschoen, veterstift

• nestelgat, nestelring, rijglaars

veter

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van veteren
   

   • Ik veter. 

2. gebiedende wijs van veteren
   

   • Veter! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van veteren
   

   • Veter je? 

• Het woord veter staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "veter" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.