verlegen

• Geluid:  verlegen    (hulp, bestand)
• IPA: / vərˈleɣə(n) / (3 lettergrepen)

• ver·le·gen

• vervoeging van verliggen: de stam met de uitgang -en, zonder ge- vanwege voorvoegsel (is gelijk aan de onbepaalde wijs) maar met een klinkerwisseling i-e (IPAː /ɪ/ - /e/), in de betekenis van ‘bedeesd’ voor het eerst aangetroffen in 1704 ^{[1] [2]}

verlegen

1. onzeker tegenover anderen

   • Waarom ben jij toch zo'n verlegen jongen? Dat is toch helemaal niet nodig. 

   ▸ `Het staat niet mooi, maar het is tenminste warm,' zei hij verlegen.^[3]

   ▸ Eerst dacht ik dat hij misschien verlegen of zelfs stom was, maar opeens schreef hij een korte vraag in een klein notitieblokje en vulde het aan met wat eenvoudige gebaren.^[4]

• (intensivering) doodverlegen, inverlegen
• handverlegen, mondverlegen

• verlegene, verlegenheid

• bevangen, geremd, geïntimideerd, timide, bescheiden
• angstvallig, bedeesd, beschroomd, schroomvallig, schuchter

• verlegen zitten om of verlegen zijn om

verlegen

1. voltooid deelwoord van verliggen

• Het woord verlegen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "verlegen" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.