uitvinding

• Geluid:  uitvinding    (hulp, bestand)

• uit·vin·ding

• Naamwoord van handeling van uitvinden met het achtervoegsel -ing.

de uitvinding v

1. de daad van het uitvinden, het ontdekken van een nieuwe methode of een nieuw toestel

   • De uitvinding van de boekdrukkunst had grote gevolgen. 

2. een nieuw gevonden methode of toestel

   • Hij vergat zijn wonderbaarlijke uitvinding te patenteren. 

   ▸ Dit is een merkwaardige uitvinding die door middel van uv-licht alle parasieten en bacteriën in het water binnen negentig seconden uitschakelt.^[1]

• innovatie, ontdekking

• Het woord uitvinding staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "uitvinding" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.