tonaliteit

• Geluid:  tonaliteit    (hulp, bestand)

• to·na·li·teit

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘toongehalte’ voor het eerst aangetroffen in 1890 ^[1]
• afgeleid van tonaal met het achtervoegsel -iteit
• afgeleid van het Franse tonalité (met het achtervoegsel -iteit) ^{[2] [3]}

de tonaliteit v

1. (muziek) het geheel van de melodische en harmonische betrekkingen tussen de tonen van een muziekstuk en een hoofdklank
2. het geheel van de kleurverhoudingen en contrast in een schilderstuk of grafisch werk

• atonaliteit, bitonaliteit, polytonaliteit, pluritonaliteit

• Het woord tonaliteit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "tonaliteit" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.